อยากถามความคิดเห็นหน่อย
พอดีว่าเรามีลูกด้วยกันแล้วเราหมั้นกันไว้
แต่พอดีเรายังไม่มีเงินเพียงพอที่จะแต่ง
แต่ทางฝ่ายหญิงเขาไม่เข้าใจ เขาคิดว่าแต่ทางบ้านเรามีเงินเหลือเฟือ แต่เราพูดให้ฟังแล้วเขาก็ไม่เชื่อ
ทางบ้านเราพ่อกับแม่เคยเป็นอดีตข้าราชการครู ตอนนี้เกษีณแล้ว คนที่มีพ่อแม่เป็นครูจะรู้ดีว่าหนี้สินเยอะแค่ไหน เกษีณออกมาก็ได้ไม่กี่บาทพอมีกินมีใช้ เราก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้ให้พ่อกับแม่ฟัง ขอเก็บไว้เพียงคนเดียวจะดีกว่า เพราะเรารู้ดีว่าพ่อแม่หนี้สินเยอะแค่ไหน
แต่ถ้าถามว่าเราอยากจะแต่งไหม เราก็อยากแต่งน่ะ แต่ลำพังเราหาเงิน ใช้จ่ายในทุกๆวันก็แทบจะไม่ค่อยจะมีเก็บแล้ว แต่ก็ไม่ได้ถือว่าอยู่กินลำบาก ก็อยู่กินด้วยกันมีความสุข
พอเมื่อถามเรื่องแต่งงานเมื่อไหร่เราก้ไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่พูดไปก็เท่านั้นเขาไม่เชื่อ มันกลายเป็นปมในใจมาตลอด
หลังๆมาเราทำอะไรก็ผิดก็ด่าทอเรา เขามักจะพูดคำซ้ำๆว่า "ไปหาเงินมาแต่งกูสิ"
นี้หรอคำพูดคนที่อยู่ด้วยกันมีลูกด้วยกัน
บางทีเราเคยคิดที่อยากจะไปเริ่มต้นใหม่กับใครซักคนที่เขาเข้าใจเราน่ะ แต่ติดตรงที่ว่าสงสารลูก เราเลยต้องยอมทนยอมเจ็บเพื่อที่จะให้ลูก ไม่ขาดความอบอุ่น แต่เขาคงไม่เข้าใจว่า ความสุขของเราคืออะไร คอยที่จะเอาเรื่องแต่งงานมาเป็นข้ออ้างในทุกๆอย่าง บางทีเขาคงลืมไปแล้วว้าเราก็มีหัวใจ
การที่หมั้นกันไว้ แต่เรายังไม่มีเงินพอที่จะแต่ง ทำไมผู้หญิงเขาไม่เข้าใจเรา
พอดีว่าเรามีลูกด้วยกันแล้วเราหมั้นกันไว้
แต่พอดีเรายังไม่มีเงินเพียงพอที่จะแต่ง
แต่ทางฝ่ายหญิงเขาไม่เข้าใจ เขาคิดว่าแต่ทางบ้านเรามีเงินเหลือเฟือ แต่เราพูดให้ฟังแล้วเขาก็ไม่เชื่อ
ทางบ้านเราพ่อกับแม่เคยเป็นอดีตข้าราชการครู ตอนนี้เกษีณแล้ว คนที่มีพ่อแม่เป็นครูจะรู้ดีว่าหนี้สินเยอะแค่ไหน เกษีณออกมาก็ได้ไม่กี่บาทพอมีกินมีใช้ เราก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้ให้พ่อกับแม่ฟัง ขอเก็บไว้เพียงคนเดียวจะดีกว่า เพราะเรารู้ดีว่าพ่อแม่หนี้สินเยอะแค่ไหน
แต่ถ้าถามว่าเราอยากจะแต่งไหม เราก็อยากแต่งน่ะ แต่ลำพังเราหาเงิน ใช้จ่ายในทุกๆวันก็แทบจะไม่ค่อยจะมีเก็บแล้ว แต่ก็ไม่ได้ถือว่าอยู่กินลำบาก ก็อยู่กินด้วยกันมีความสุข
พอเมื่อถามเรื่องแต่งงานเมื่อไหร่เราก้ไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่พูดไปก็เท่านั้นเขาไม่เชื่อ มันกลายเป็นปมในใจมาตลอด
หลังๆมาเราทำอะไรก็ผิดก็ด่าทอเรา เขามักจะพูดคำซ้ำๆว่า "ไปหาเงินมาแต่งกูสิ"
นี้หรอคำพูดคนที่อยู่ด้วยกันมีลูกด้วยกัน
บางทีเราเคยคิดที่อยากจะไปเริ่มต้นใหม่กับใครซักคนที่เขาเข้าใจเราน่ะ แต่ติดตรงที่ว่าสงสารลูก เราเลยต้องยอมทนยอมเจ็บเพื่อที่จะให้ลูก ไม่ขาดความอบอุ่น แต่เขาคงไม่เข้าใจว่า ความสุขของเราคืออะไร คอยที่จะเอาเรื่องแต่งงานมาเป็นข้ออ้างในทุกๆอย่าง บางทีเขาคงลืมไปแล้วว้าเราก็มีหัวใจ