เรื่องมีอยู่ว่า 
ผมทะเลาะกับแฟนของผม (ผมอายุ26 แฟนผมอายุ19 คับ)เพราะแฟนของผมจะให้ผมเอาเงินที่ผมมีเพื่อจะไปสร้างบ้านต่อเติม ออกมาเพื่อจะให้เป็นที่อยู่ของผมลูกและแฟนง ผมก็เลยถามแฟนผมไปว่า บ้านที่จะให้ไปสร้างไปต่อเติมนั้นเป็นของใคร แฟนก็เลยตอบว่าเปนของแม่ไม่ใช้ของแฟน  บ้านแฟนผมมีพี่น้องทั้งหมด 5. คนคับ ผมก็เลยถามแฟนผมไปว่า ถ้าวันหนึ่งเกิดแม่แฟนผมไม่อยู่แล้ว สิ่งที่ผมสร้างไป ลูกผมจะได้รึป่าว เพราะว่าพี่น้องของแฟนผมก็อยู่นั้นรวมกันทั้งหมด ผมก็เลยบอกว่าผมจะเอาเงินมาต่อเติมบ้านของผมดีกว่า เพราะผมก็มีบ้านและที่ดินเปนของผมเองเปนชื่อผมเอง อย่างน้อยที่ผมทำลูกผมก็ได้ต่อจากผม ถ้าจะให้ผมไปสร้างไปต่อเติมที่บ้านแฟนนั้นผมไม่โอเคร เพราะว่าถ้าวันหนึ่งแม่แฟนผมไม่อยู่แล้วจิงๆ ผมไม่เชื่อหรอกคับว่าพี่น้องของแฟนผมจะไม่แย่งกันในที่ตรงนั้นขนาดพี่น้องแฟนผมยังไม่คิดทำคิดสร้างอะไรเลย แล้วแฟนผมก็หาว่าผมเห็นแก่ตัว จะขอเลิก  แล้วผมก็ตอบว่าจะคิดยังไงก็แล้วแต่ อย่างน้อยๆผมก็นึกถึงอนาคตของลูกว่าจะเปนอยู่อย่างไร แฟนผมก็เลยตอบอนาคตของลูกก็เปนเรื่องของลูกจะไปคิดทำไม  ผมก็เลยเงียบและทะเลาะกันมาเพราะเรื่องนี้ ผมก็เลยคิดว่า จะหยุดแค่นี้หรือไปต่อ เพราะสิ่งที่ผมนึกถึงตอนนี้มีแค่เด็กที่ไม่รับรู้อะไรเลย  ตอนนี้แฟนผมกับลูกก็ไปอยู่ที่บ้านเค้าแล้ว แล้วบอกผมว่าผมไม่คิดสร้างครอบครัว
ผมขอถาม ผมผิดหรอคับ