ขอระบายหน่อยนะคะ วันนี้ไม่ไหวจริงๆ
เราเป็นเด็กจะขึ้นม.ปลาย ช่วงปิดเทอมโควิดยาวๆเลย แล้วที่บ้านมีธุรกิจเป็นขายของทั่วไปค่ะ พ่อแม่จะมีงานประจำอยู่แล้ว  ปกติแต่ก่อนจะมีคนมาขายให้ แต่ตอนนี้ออกไปกันหมด พ่อเลยให้เรามาขายให้ทุกวัน แต่ก่อนเราขายจนพ่อไว้ใจ ขายบ้างเสาร์อาทิตย์ จันทร์ถึงศุกร์ก็ไปรร.ปกติ 
พอปิดช่วงโควิดก็ขายยาวๆ เรารู้สึกเหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก 
เรานอนไม่เต็มอิ่ม ต้องไปเปิดร้านแต่เช้า ขายคนเดียวไม่มีใครช่วย  
พี่สาวเราเอาแต่อยู่บ้าน ไม่เคยมาช่วย เรารู้สึกภูมิใจนะที่ได้ช่วยพ่อ
บางวันปวดขาปวดตัว หมดสภาพมากๆ เพื่อแลกค่าแรงวันละ150บาทจากพ่อ บางเดือนก็ไม่ให้ ชีวิตเราพ่อให้แค่ค่าเทอม นอกนั้นมีแต่แม่ที่ให้  
เราทำอะไรผิดพ่อด่าตลอด จะหาแต่เงินโดยไม่ห่วงสุขภาพลูกเลย 
เงินของพ่อเราแทบไม่ได้ใช้  เราเคยบอกว่าหาคนมาขายเถอะ  อยากอยู่บ้าน ทำงานบ้าน อยู่บ้านแบบไม่ต้องไปไหน อยากพักผ่อน 
พ่อก็บอกจ้างเขาทำไม เปลืองค่าจ้าง ได้ยินแบบนี้เรายิ่งเหนื่อยไปใหญ่เลย  กว่าพ่อแม่จะกลับมาจากทำงานก็ช่วงเย็น
เราเหนื่อยมากๆกับชีวิต เราอยากไปอยู่ที่อื่น  เบื่อหลูปแบบนี้มากๆค่ะ ทำยังไงดีคะ จะพูดกับพ่อว่ายังไงดี  เห้อ