แฟนของฉันเป็นไกด์ ส่วนฉันเป็นหมอ คบกันมารวมๆ 8 ปีแล้ว ตั้งแต่มัธยม ตอนที่ฉันยังไม่มีอะไร ฉันพยายามผลักดันเขาให้ก้าวหน้า บอกให้ไปสอบตำรวจ ทหาร ก็ไม่เอา พอช่วงนี้ก็กลับมาตัดปาล์มจ้างที่บ้านซึ่งฉันรู้สึกไม่มั่นคงกับชีวิตที่ฉันกำลังเจริญก้าวหน้า เขาเป็นคนเอาใจดีแหละไม่ด่าไม่บ่น เราขออะไรก็ได้ แต่.. ที่ทำให้คิดเยอะคือ เราทำงานราชการมีรถเก๋งขับมีเงินเดือนมั่นคง แต่เขาเป็นผู้ชาย ไม่มีรถขับ (ขับรถไม่เป็น) ซึ่งเมื่อไปไหนมาไหนเราต้องขับให้นั่งซึ่งรู้สึกไม่โอเค แล้วไม่ฝึกขับพยายามด้วย บ้านเราค่อนข้างมีฐานะ มีสวน ไร่ มีรถหลายคัน แต่บ้านเขามีรถคันเดียว สวนไม่มีแค่รับจ้าง พ่อแม่ก็ไม่โอเค ถ้าจะคบกับคนนี้ เขาคงรู้สึกไม่มีอนาคต ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น แต่ก่อนจากนี้คือมั่นใจว่ารักเขาจะทำพยายามทุกอย่างเพื่อไห้เราสบาย เพื่อให้พ่อแม่ยอมรับ แต่จนมาถึงวันนี้ เขาก็ยังอยู่ที่เดิมจุดเดิมที่ไม่ได้เจริญก้าวหน้า เหมือนที่ฉันเป็น ไม่ได้ทำให้รุ้สึกว่ามั่นคง ว่าจะฝากชีวิตไว้กับคนนี้ได้ ฉันเคยคุยกับเขาตรงๆเขาก็เฉยๆ บอกว่าให้เวลามันเป็นไป ซึ่งคิดว่ามันไม่ใช่ล่ะ คนที่มีอนาคตมั่นคงกว่านี้ที่จะดุแลเราก้มีกว่าเยอะ แต่กลัวเขาเสียความรุ้สึก ซึ่งเขาคงไม่เลิกกับเราแน่ๆ ฉันควรหยุดรักนี้ไว้ หรืออยู่แบบนี้ไปจนตายกันแน่ ฉันอยากมีคนดีๆ มีพร้อม หวังจะดุแลฉันในทุกๆเรื่อง ควรทำยังไงดี