เคยมีคนเขียนในไหนไม่รู้ นานแล้ว กล่าวว่าพระสังข์เป็นพระเอกวรรณคดีที่แย่มาก

-เกิดมาเป็นหอยสังข์ ทำให้แม่ต้องโดนเนรเทศ
-ไปอยู่กับนางพันธุรัต ก็หนี ทำให้นางพันธุรัตเสียใจจนอกแตกตาย
-ไปร่วมพิธีเลือกคู่ ใส่รูปเงาะ พอนางรจนาเลือก ก็ไม่ยอมเปิดเผยตัว จนโดนไล่ไปอยู่กระท่อมปลายนา

มันมีเหตุผลอะไรที่ต้องทำแบบนี้ ถ้าเป็นผม จะให้นางพันธุรัตนำทหาร หรือส่งคนไปตามหาพระนางจันท์เทวี รับมาอยู่ด้วยกัน หรืออาจจะไปหาท้าวยศวิมล เปิดโปงความชั่วของพระนางจันทา บอกความจริงให้ท้าวยศวิมลรู้ อะไรก็ว่าไป พอชีวิตมีความสุขแล้ว ก็อาจจะมีไปเยี่ยมไปเยียนนางพันธุรัตบ้างอะไรบ้าง

หรือตอนนางรจนาเลือกคู่ ก็ไม่เห็นจะต้องใส่รูปเงาะอะไรแบบนั้น หรือถึงใส่รูปเงาะ ถ้าเห็นว่านางรจนาจะโดนเนรเทศ ก็รีบเปิดเผยตัว

มันมีเหตุผลอะไรที่พระสังข์ต้องทำแบบนั้น หรือพอพระสังข์เห็นว่านางพันธุรัตเป็นยักษ์ก็เลยเกิดกลัว เลยต้องหนี หรือเห็นว่ายักษ์กับคนยังไงก็อยู่กันไม่ได้ (ทั้งที่ดูแลพระสังข์มาตั้งแต่เด็ก)

และที่ไม่ยอมถอดรูปเงาะตอนอยู่กับนางรจนาด้วย

มันเป็นเพราะว่า ถ้าไม่ทำแบบนั้นเรื่องจะไม่สนุก หรือมันเป็นแนวคิด วิธีคิดของคนโบราณที่คนปัจจุบันอย่างเราไม่เข้าใจ