วันนี้เป็นฉากฟินของใครหลายๆคนแต่ทำไม จขกท. ดูแล้วกลับรู้สึกว่าเออตกลงรจนานี่รักพระสังข์แค่รูปทองสินะ สังเกตได้จาก

1.เสี่ยงพวงมาลัย
พอเห็นรูปทองก็เสี่ยงให้+ประชดพ่อ แรกๆไม่รักพอเห็นรูปทองเท่านั้นแหละ โยน!
2. ถึงเขาจะพยายามโปรโมทว่ารจนายอมลดตัว แต่หลักๆก็ประชดพ่ออีก เพราะพอมาถึงไม่ได้เป็นมิตรกับเจ้าเงาะเลยทั้งยังขับไล่ไสส่งอีก ร้องไห้ทุกวันเสียใจที่โยนพวงมาลัยคิดว่าตาฝาด
3.เทวดาสงสารช่วยเพราะเจ้าเงาะเล่นตัวนัก คิดว่าถ้าเรื่องเขียนเชิงรจนาอยู่กับเจ้าเงาะจากเกลียดช่วยเหลือบ่อยๆก็เริ่มสนิทแล้วเจ้าเงาะยอมถอดหัวออกนั่นจะดีกว่า(แต่อย่างว่าคงนาน)ถ้าเทวดาไม่ช่วยป่านนี้รจนาคงเกลียดอยู่ดี
4.พอถอดรูปปั๊บอาการก่อนหน้านี้หาย เล่นตัวนิดแต่ยอมง่ายโคตรๆนี่ยังไม่รวมจะเอาหัวเงาะไปทำลายอีก(แต่เข้าใจนะว่าให้เด็กๆดู และเด็กไม่คิดเยอะแยะเท่าผู้ใหญ่)

สรุป ในความคิดเห็นจขกท. พระสังข์รักรจนานะ แต่รจนานี่สิหลังๆคงรักมั้ง แล้วเพื่อนๆที่คิดว่ายังไงมาแบ่งปันกันเด้อ

ปล.เวอร์ชั่นล่าสุด พระสังข์ควรคู่กับเจ้าชายที่เป็น(อะนะ)ดูจริงใจมากกว่าอีกรักแม้รูปเงาะ(จขกท.เพ้อไปงั้นแหละแค่นางเป็นคนเดียวนอกจากเด็กๆที่รักเจ้าเงาะแต่ต้น)
ปล.2 หรือที่รจนาเป็นแบบนั้นเพราะช่วงเลือดบุก