สวัสดีทุกคนนะคะ นี่คือกระทู้เเรกที่เราเขียน ถ้าเขียนให้ชวนสับสนยังไงต้องขอโทษนะคะเพราะเราพึ่งเขียนจริงๆ
  เราขอเริ่มเล่าเลยนะคะ เราแอบชอบรุ่นน้องที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน อยู่หมู่บ้านเดียวกัน และค่อนข้างสนิทกัน เวลามีอะไรมักจะคุยกันบ่อยๆ หรือนั่งทำการบ้านด้วยกัน และเค้าทำให้เราสบายใจที่จะอยู่ด้วยทำให้เราชอบเค้า (เราแอบชอบน้องเค้าตั้งเเต่ ป.5 แล้ว) ขอย้อนไปตอนเราอยู่ม.5 เทอม2 น้องเค้าอยู่ ม.4นะคะ เราก็นั่งคิดว่าอีกไม่นานเราก็จะขึ้นม.6 ต้องเรียนต่อเข้ามหาลัยต่างคนต่างอาจจะต้องเเยกย้ายอาจไม่เจอกันเเล้ว ก็เลยอยากจะบอกชอบน้องไปเลย นกก็ไม่เป็นไร ได้บอกชอบก็ยังดีกว่าเก็บไว้เพราะมันจะค้างคา เราก็เลยมาโรงเรียนเช้า มาทำความสะอาดเขตพื้นที่พร้อมกับเพื่อน พอเราเห็นน้องเค้าก็เลยทิ้งไม้กวาดแล้วรีบวิ่งเเล้วเรียกเค้า น้องเค้าก็หันมาเเล้วก็ถามเราว่ามีอะไร ตอนเเรกก็จะไม่พูดแต่เราก็พูดกับน้องเค้าว่าเราชอบน้องว่า  แต่น้องเค้าตอบกลับมาว่า "โดนเพื่อนเเกล้งให้มาพูดใช่ไหม" ตอนนั่นคือรู้สึกมันชาไปหมดเลย ทำตัวไม่ถูกเลย เเต่เราก็ตอบกลับน้องเค้าไปว่า "ก็กูชอบจริงๆอ่ะ" พอน้องได้ยินแบบนั้นก็เดินหนีไปเลย วันนั้นเราก็ซึมไปเลย ก็พอจะยอมรับได้ แต่เราก็อยากให้น้องปฎิเสธเราตรงๆ อย่างน้อยก็ชัดเจนดี เจ็บเเต่จบก็โอเค เเต่น้องเค้าเดินหนีทำให้เรารู้สึกค้างค้าใจ พออยากจะคุยจะเคลียร์ด้วยก็หนี ทำตัวไม่ถูกจริงๆค่ะ ก็รู้เเหละค่ะว่าน้องเค้าไม่ชอบเรา แต่จะคุยกันตรงๆก็ไม่ได้อีก เราก็เลยอยากจะตัดใจให้มันจบๆดีกว่า ไม่อยากหวังอะไรเเล้ว เราเลยอยากขอวิธีตัดใจหน่อยค่ะ  แบบไหนก็ได้นะคะ เราก็ไม่รู้จะตัดใจได้ไหม แต่ก็อยากที่จะพยายามค่ะ แต่ว่าอาจมีสักวันที่เราคุยกับน้องเค้าแบบที่พี่น้องเค้าคุยกันจริงๆก็ได้ค่ะ😊😊😊😊