เราขอบอกก่อนเลยว่าตอนนี้เราอายุ14-15ปี เราเป็นคนหนึ่งที่ตอนเด็กมีเพื่อนเยอะมาก มากชนิดที่ว่าเพื่อนแย่งกันที่ให้เราไปอยู่ในกลุ่มเลยก็ว่าได้ เราเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย เรื่องไหนที่เพื่อนไม่กล้ากันเราทำให้ได้หมดทุกอย่าง แต่พอเราโตมาความกล้าทั้งหมดมันกลับหายไปจนเรากลายเป็นคนที่ไม่มั่นใจตัวเองโดยปริยาย เรื่องมันเริ่มมาหนักขึ้นตอนเราขึ้นม.1โดยที่ในห้องไม่มีใครที่เรารู้จักเลยสักคนเพราะเราย้ายมาอยู่กับป้าเราเลยไม่รู้จักใครเลยในโรงเรียน ตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าไปเรียนตอนนั้นเราพึ่งรู้ว่าเราเป็นคนที่ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ของปัจจุบันได้ยากมาก เราอยู่คนเดียวมาตลอดไม่มีเพื่อนเลย อ่อเราจะบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรังเป็นมาตั้งแต่อนุบาลแล้วตอนนี้เราก็กินยามาตลอดหลายปีแล้ว ตอนเด็กเราเป็นคนที่ความจำดีมาก พอโตมาเราก็กลายเป็นคนหลงๆลืมๆ หมอก็เลยให้เราไปตรวจวัด IQ ผลออกมาคือเรามี IQ 120 ซึ่งมันอยู่ในอัตราที่สูงกว่าปกติ(ถ้าIQ 130 ขึ้นไปก็คือเป็นเด็กอัจฉริยะ) เราเคยตรวจตอนเด็กด้วยนะครั้งนั้นก็ได้ 120 เหมือนกัน  แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือ EQ ของเรา มันต่ำมาก ต่ำชนิดที่ว่าเราไม่สามารถปรับตัวเข้ากับใครได้เลยแม้แต่คนในครอบครัว  แล้วอีกอย่างเราก็เป็นโรคที่เกี่ยวกบจิตใจเยอะมาก มีทั้งโรคซึมเศร้า โรคกลัวความรัก(ไม่เคยมีแฟนนะ แต่มีคนที่แอบชอบแต่ไม่ต้องการให้เขาชอบเราตอบเพราะเรากลัวการเลิกรา) โรคแพนิค  ทุกอย่างนี่ล้วนต้องใช้ยารักษาทั้งหมด   ทุกๆเทอมเราก็จะอยู่ห้องเดิมเพื่อนในห้องก็คนเดิมๆแต่เราจะต้องปรับตัวตลอดเวลาไม่งั้นเราอยู่ไม่ได้   การที่เป็นอะไรเกี่ยวกับความร้สึกมันเป็นเรื่องที่ควบคุมยากมากนะ  เราอยากจะได้คำแนะนำเพื่มเติม