ตามหัวข้อเลยค่ะ พ่อของเราเป็นคนเอาแต่ใจ อารมณ์เสียง่าย ถ้าลูกคนไหนไม่ทำตามแผนที่เขาว่างไว้ ก็จะด่า ว่า ทำไมแค่นี้คิดเองไม่ได้ ไม่มีสมองหรือไง แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัก
ประเด็นหลักจะอยู่ต่อจากนี้ ตอนนี้เราเพิ่งเรียนจบ ยังหางานไม่ได้เนื่องจากติดโควิด เราก็กลับมาช่วยงานบ้าน งานสวน พ่อเราจะด่าเสมอว่าทำงานแบบไม่มีสมอง ที่ไม่มีสมองในที่นี้คือทำงานไม่ตรงใจเขาไม่ตรงตามแผนที่เขาวางไว้ พอเราเสนอวิธีที่ง่าย เขาก็จะหาว่าเราอวดดี อวดเก่ง ถ้าวันไหนพ่อเขาอารมณ์เสียก็จะชอบขุดเรื่องเก่าๆมาด่า ว่าเราทำอวดเก่งกับเขา ว่าเราไปทำงานกับคนอื่นไม่ได้หรอกเพราะชอบใช้อารมณ์ (แต่เราผ่านฝึกงานในโรงแรมมา1ปี เราก็ทำงานไม่เห็นมีเชฟหรือพี่ที่ทำงานตำหนิหรือว่าไรเราเลย เราไปฝึกทำงานตรงเวลาทุกวัน วันไหนคนขาด เชฟเรียกเราก็ไปให้) และพ่อจะชอบพูดว่าขนาดยังไม่ได้งานยังอวดเก่งขนาดนี้ ถ้ามีงานมีเงินคงมีปีกบิน เขาพูดแนวทวงบุญคุณบ่อยมาก ทำนองแบบกูทำงานหาเงินให้เรียนสบายๆมา4ปี ยังมาทำสันดานเชี้ยๆกับกู กูต้องหมดเงินไปกับเท่าไร งานก็ยังหาไม่ได้ วันๆเอาแต่กิน เอาแต่ใช้เงิน คือเราฟังมาแบบนี้มาจะ2เดือนแล้ว เราร้องไห้เกือบทุกวัน รู้ว่าตัวไร้ค่า อยากตายมาก แต่เราสงสารแม่ แม่ก็บอกถ้ามีงานทำก็ไปให้ไกลๆจากพ่อ ไม่ต้องสนใจคำพูดเขา แต่เวลาเขาอารมณ์เสีย ด่า ว่า ที่ไร เราอดเก็บมาคิดไม่ได้ ญาติๆฝั่งแม่เราบางทีก็ไม่ชอบเวลาพ่อพูด เพราะพ่อเป็นคนตรงๆ บางทีพูดไม่รักษาน้ำใจคนฟัง แล้วเขาก็ชอบแบบนี้กับทุกคนในบ้าน แทบทุกวัน และจะมีประโยคหนึ่งออกมาจากปากเขาเป็นประจำเวลาด่า ว่า ก็คือกูต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ของพวกทุกคน ทั้งๆที่เขาเองเป็นคนพูดให้คนอื่นรู้สึกไม่อยากทำงาน หรือคุยกับเขา เราอยากรู้พ่อบ้านอื่นๆเขาว่าเขาด่าลูกกันแบบนี่ไหม (เราโดนพ่อเราด่าแบบนี้มาแต่เด็กๆ)
ทำไมคนเป็นพ่อถึงชอบดูถูกลูกตัวเอง
ประเด็นหลักจะอยู่ต่อจากนี้ ตอนนี้เราเพิ่งเรียนจบ ยังหางานไม่ได้เนื่องจากติดโควิด เราก็กลับมาช่วยงานบ้าน งานสวน พ่อเราจะด่าเสมอว่าทำงานแบบไม่มีสมอง ที่ไม่มีสมองในที่นี้คือทำงานไม่ตรงใจเขาไม่ตรงตามแผนที่เขาวางไว้ พอเราเสนอวิธีที่ง่าย เขาก็จะหาว่าเราอวดดี อวดเก่ง ถ้าวันไหนพ่อเขาอารมณ์เสียก็จะชอบขุดเรื่องเก่าๆมาด่า ว่าเราทำอวดเก่งกับเขา ว่าเราไปทำงานกับคนอื่นไม่ได้หรอกเพราะชอบใช้อารมณ์ (แต่เราผ่านฝึกงานในโรงแรมมา1ปี เราก็ทำงานไม่เห็นมีเชฟหรือพี่ที่ทำงานตำหนิหรือว่าไรเราเลย เราไปฝึกทำงานตรงเวลาทุกวัน วันไหนคนขาด เชฟเรียกเราก็ไปให้) และพ่อจะชอบพูดว่าขนาดยังไม่ได้งานยังอวดเก่งขนาดนี้ ถ้ามีงานมีเงินคงมีปีกบิน เขาพูดแนวทวงบุญคุณบ่อยมาก ทำนองแบบกูทำงานหาเงินให้เรียนสบายๆมา4ปี ยังมาทำสันดานเชี้ยๆกับกู กูต้องหมดเงินไปกับเท่าไร งานก็ยังหาไม่ได้ วันๆเอาแต่กิน เอาแต่ใช้เงิน คือเราฟังมาแบบนี้มาจะ2เดือนแล้ว เราร้องไห้เกือบทุกวัน รู้ว่าตัวไร้ค่า อยากตายมาก แต่เราสงสารแม่ แม่ก็บอกถ้ามีงานทำก็ไปให้ไกลๆจากพ่อ ไม่ต้องสนใจคำพูดเขา แต่เวลาเขาอารมณ์เสีย ด่า ว่า ที่ไร เราอดเก็บมาคิดไม่ได้ ญาติๆฝั่งแม่เราบางทีก็ไม่ชอบเวลาพ่อพูด เพราะพ่อเป็นคนตรงๆ บางทีพูดไม่รักษาน้ำใจคนฟัง แล้วเขาก็ชอบแบบนี้กับทุกคนในบ้าน แทบทุกวัน และจะมีประโยคหนึ่งออกมาจากปากเขาเป็นประจำเวลาด่า ว่า ก็คือกูต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ของพวกทุกคน ทั้งๆที่เขาเองเป็นคนพูดให้คนอื่นรู้สึกไม่อยากทำงาน หรือคุยกับเขา เราอยากรู้พ่อบ้านอื่นๆเขาว่าเขาด่าลูกกันแบบนี่ไหม (เราโดนพ่อเราด่าแบบนี้มาแต่เด็กๆ)