* อาจจะแท็กถูกผิดไปบ้าง ขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งสมัครเข้ามาเล่นเลยค่ะ*
**สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเองอย่างตรงไปตรงมานะคะ ไม่มีเจตนาจะโอ้อวดอะไรแต่เพื่อเป็นประโยชน์ในการแสดงความคิดเห็นของแต่ละท่านค่ะ**

เรากำลังเรียนปริญญาโทอยู่ต่างประเทศ อายุ 26 ปี บ้านเราเป็นนักธุรกิจคนจีน มีฐานะดีจนถึงดีมาก ชีวิตนี้ไม่เคยต้องลำบากแต่ทำอะไรเป็นเองทุกอย่างเพราะพ่อแม่สอนมาว่าเป็นผู้หญิงต้องเก่ง ต้องทำให้เป็นทุกอย่าง จะว่าไปเราเป็นคุณหนูที่ทำอะไรได้หมด
เราเป็นคนประหยัดติดดิน ไม่ใช้จ่ายฟุ้มเฟือย ส่วนใหญ่จะใช้จ่ายแต่สิ่งที่จำเป็น 

แฟนเราคนนี้เป็นผู้ชายไทยแท้ที่หน้าตาบ้านๆ ค่อนไปทางไม่หล่อ แต่นิสัยดี รักเดียวใจเดียว มีวินัย และวางแผนจัดการเงินเดือน แบ่งเงินไปลงกองทุนบ้าง สหกรณ์บ้าง เป็นคนติดบ้าน ไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่
เขาเป็นคนรู้จักใช้เงินเหมือนเรา แต่ไม่ถึงกับเจียดเงินใช้ คืออยากทานอะไรทาน นานๆทานหรูบ้าง แต่ของแบรนด์เนมจะไม่ค่อยซื้อ ซึ่งเราทั้งสองเข้ากันได้ดีมาก ทั้งความคิดที่เป็นผู้ใหญ่ ความเคารพซึ่งกันและกัน คบกันแบบเพื่อนสบายๆ สบายทั้งกายสบายทั้งใจ ต่างคนต่างรุ้ว่าเรารักกันมากๆ
เราเคยถามเขาว่าอยากแต่งงานกับเราไหม เขาบอกมีทั้งอยากและไม่อยากค่ะ เขาอยากแต่งเพราะเขาบอกอยู่กับเราแล้วสบายใจ แล้วเขามั่นใจว่าเขาเลี้ยงเราได้ แต่ไม่อยากแต่ง เพราะเขาไม่อยากเอาเราไปลำบากด้วย เขาว่าเราต้องเปลี่ยนการใช้ชีวิตจากหน้ามือเป้นหลังมือแน่ๆ

แต่ติดที่บ้านเขาไม่ได้เป็นนักธุรกิจแบบเรา บ้านเขารับราชการทั้งครอบครัว พ่อเป็นนายพล แม่รับราชการทั่วไป ตัวเขาก็เป็นทหาร ซึ่งเงินเดือนก็สองหมื่นกว่า (เขาอายุมากกว่าเรา 2 ปี) 
ถ้าเอาตัวตนของเขาจริงๆเรารู้สึกมั่นใจนะคะว่าคนนี้แหละที่เราอยากแต่งงานด้วย เพราะตลอด 6 ปีที่คบกันมา เขาเป็นยังไงก็อย่างงั้น ไม่เปลี่ยนแหลง เสมอต้นเสมอปลายกับเราตลอด เราอาจจะยังโลกสวยก็ได้มั้ง ว่าเงินทองค่อยหาใหม่ได้ ถ้าคนเราขยันขันแข็งยังไงก็ไม่มีวันอดตาย แต่จะเจอคนที่นิสัยเข้ากันได้ทุกอย่าง ไม่น่าหาได้ง่ายๆ 

ทั้งบ้านเรามีแม่คนเดียวที่รู้ว่ามีแฟนแล้ว แต่ทุกๆครั้งก็ยังเรียกแทนแฟนเราว่าเพื่อน แม่เราก็ไม่ได้ขัดแย้งอะไรในการคบกัน แต่เรารู้ว่าแม่เราไม่อยากให้แต่งกับเขา เพราะฐานะทางบ้านเขาด้อยกว่าเรามากๆ แม่เราจะเป็นแนวๆไม่"ห้าม" แต่เขาจะบอกเราให้คิดตลอดว่าถ้าเราแต่งไปกับเขา เจอแบบนี้ๆ เรารับได้ไหม เราพร้อมไหมที่จะไปกัดก้อนเกลือกิน แต่งไปแล้วคือไปเลย ไม่มีใครมาคอยซัพพอรืทแล้วนะ เพราะโตแล้ว แล้วถ้าเรามีลูกล่ะ จะเป็นยังไง ส่วนใหญ่แม่จะสอนให้รอบคอบ จนบางทีเราแค่คิดว่ามันต้องคิดเยอะขนาดนี้ไหม คิดไปเผื่อก่อนเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอนาคต 

จึงอยากมาถามผู้มีประสบการณ์ทุกท่าน ว่าเราควรทำยังไงดีคะ ใจนึงก็รู้สึกเหมือนเดิมว่าเอานิสัยเขาเป็นหลัก ไม่รวยไม่เป็นไร ไว้ช่วยกันหาเงินได้เพราะเราก็ไม่ได้คิดจะเกาะเขากินอยู่แล้ว หรือความคิดนี้มันโลกสวยเกินไป และเราควรจะคิดว่านิสัยคนอาจจะเปลี่ยนกันได้ วันใดวันหนึ่งเขาอาจจะหมดรักเรา แล้ว ณ ตอนนั้นเงินทองสำคัญมากๆ
ขอบคุณสำหรับทุกๆความเห็นนะคะ