สวัสดีค่ะ ปีนี้เราอายุ16 กำลังจะขึ้นม.5แล้ว อย่างแรกเลย ก็จะขอเกริ่นคร่าวๆว่า เราเกิดมาในบ้านที่ฝ่ายทางพ่อมีฐานะที่ค่อนข้างจะรวย ส่วนฝ่ายแม่มีฐานะที่กลางๆ แต่เพราะพ่อเสียตั้งแต่เด็ก ส่วนแม่ก็ไม่มีเวลาเลี้ยงดูเรา เราเลยต้องย้ายไปอยู่กับปู่ ย่า และเพราะปู่ย่ามีฐานะที่ค่อนข้างจะรวย บวกกับลูกคนเดียวเสียไปตอนเรายังเด็กๆ เลยเลี้ยงดูแลเราเป็นอย่างดี แนวแบบลูกคุณหนูสุดๆๆๆ งานบ้านไม่เคยต้องทำ ไม่เคยต้องมานั่งซักผ้า ไม่เคยต้องจ่ายตลาดเองแบบคนอื่น ตอนจะไปรร.ก็ไม่เคยต้องนั่งรถเมล์หรือเดินทางไปเอง เพราะปู่ย่าจ้างคนขับรถส่วนตัวให้เลย และตามนั้นเลย เราถูกเลี้ยงแบบนี้มาโดยตลอดจนเราขึ้น ม.ปลาย เราเริ่มสังเกตว่าทำไมเราโตมาแล้วทำอะไรไม่เป็นสักอย่างแบบเพื่อนๆคนอื่นๆ เพื่อนเราทุกคนเดินทางไปไหนมาไหนเองเป็น  แต่เรากลับทำอะไรเองไม่ได้สักอย่าง เราก็เลยพยายามปรับเปลี่ยนตัวเอง เริ่มจากการทำงานบ้านเอง จนผ่านไปหนึ่งปีแล้ว เราสามารถทำงานบ้านทุกอย่างเป็น แต่ตอนนี้เราคิดว่า เราจะขึ้นม.ห้าแล้ว เราควรที่จะเดินทางไปไหนมาไหนเองเป็น (อย่างน้อยก็ไปกลับจะรร.เป็น) เราเลยพยายามขอทั้งคุณแม่และคุณปู่ คุณย่า แต่ทั้งบ้านก็ไม่อนุญาต แล้วยังบอกว่าเรายังเด็กเกินไปที่จะไปไหนมาไหนเอง เราก็เข้าใจว่าทั้งบ้านรักและเป็นห่วงเรามากๆ แต่ถ้าหากเราไม่เริ่มที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิตบนโลกภายนอกแล้วเราจะทำอะไรเป็นในอนาคต แต่ตอนนี้เราค่อนข้างจะกังวลมากๆเลยค่ะ เพราะทางบ้านจะพูดยังไงก็ไม่ยอมฟัง.เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ใหทางยอมรับที่จะให้เราได้เริ่มใช้ชีวิตแบบโตเป็นผู้ใหญ่บ้าง