เรากับแฟนสองคนคบกันมาได้สักระยะนึงแล้วค่ะ เทสดนตรี สไตล์การแต่งตัว นิสัยอะไรคล้ายกันเกือบหมด ไม่ค่อยชวนทะเลาะกันด้วย เลยเข้ากันได้ง่าย แต่ว่า... เรามีนิสัยขี้น้อยใจค่ะ บางทีก็แสดงออกมาให้เค้าบ้างบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่แล้วเราจะเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวค่ะ อย่างเช่นตอนคบกันใหม่ๆเค้าบอกอยากเจอเร็วๆแล้ว คิดถึงจัง รักเธอนะ แบบนี้ให้ฟัง ถึงจะไม่บ่อยแต่เราก็ชอบค่ะ(บอกเยอะเดี๋ยวรำคาญ555) เราก็ตอบกลับเค้า บอกรักบอกคิดถึงนิดหน่อย แต่ปัจจุบันกลับกลายเป็นเราบอกเค้าอยู่ฝ่ายเดียว(เหมือนจะอยู่ด้วยกันบ่อยก่อนหน้านี้จนทำให้เค้ารู้สึกปกติกับเราแล้วหรือเปล่านะ?) พอเราแอบถามว่าไม่บอกคิดถึงแล้วหรอเธออ เค้าจะตอบกลับมาว่า ก็แค่ไม่พูด ไม่ได้แปลว่าไม่ได้รู้สึกแบบนั้นนิ่? แง เราก็แค่อยากให้มันเหมือนแรกๆนี่นา บอกกันก็ได้นี่ บางทีเวลาเราท้อ energy หมดก็อยากได้ยินคำพวกนี้จากเค้าบ้างเฉยๆ  เรารู้สึกรักเค้ามากทุกวัน เรากลัวเค้ารำคาญเรา เราเลยลดคำบอกรักบอกคิดถึงไป และเราก็รู้สึกได้ว่าเค้าไม่ได้ต้องการเราเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เราแอบร้องไห้บ่อยมาก  มันเป็นเพราะหมดโปรหรือเปล่าคะ? ไม่รู้ว่าดราม่าไปหรือเปล่า;-;  เราพยายามไม่คิดมาก คิดว่ามันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผ่านไปได้ไม่กี่วันเราก็ไปเลื่อนแชทหาตอนที่เค้าบอกคิดถึงเราแล้วค่ะ ฮือเจ้าตัวเองก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรสักเท่าไหร่ด้วย เราควรแก้ไขควรจัดเก็บความรู้สึกอย่างไงดีคะ?