คือเราไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ มหาลัยก็ปิด บ้านเราไม่ใหญ่มาก เราไม่มีห้องนอนส่วนตัวด้วยเวลาเรียนก็ไม่มีสมาธิ เราจะอ่านหนังสือเค้าก็เมาใช้นู้นใช้นี่ อีกอึดอัดมากไม่อยากอยู่บ้านเลย เเล้วตกเย็นมาพ่อเราก็ชอบกินเหล้าเเล้วก็เพ้อนู้นนี่ด่าเราบ้าง ไล่ให้เราไปอ่านหนังสือนู้นนี่บอกส่งควายเรียน เราถามเค้าเกี่ยวกับงานที่อาจารย์ให้มาก็มาด่าเราไม่สนใจโลก ไม่ทันคนยกมาหมดเลยอะไรที่เราทำไม่ดีในอดีตก็เอามาพูดซ้ำๆๆๆๆจนเราร้องไห้ทนไม่ไหว เราเข้าใจว่าเค้าส่งเราเรียน แล้วก็บอกว่าเป็นแบบนี้ก็มีเงินส่งเรียน  แต่ทุกคนเข้าใจใช่ไหมว่าเราก็ไม่ได้เก่งเรื่องเรียน เราทำดีสุดเเล้วได้เท่านี้จะให้เราเท่าไหน ชอบเปรียบเทียบเรากับพี่ชายรนโตที่เเยกไปอยู่อีกบ้านเเล้ว เเล้วเราจะทำยังไงให้เค้าเลิกกินเหล้าได้บ้างคะ คือตอยเค้าไม่กินเหล้าก็เป็นคนเงียบๆ ขรึมๆ เเต่พอเหล้าเข้าปากก็ตามประสาคนเมา  เราอยู่บ้านกับพ่อ แล้วก็กับพี่ชายคะ่ะ แต่พี่ชายเเทบจะไม่คุยกับเราเลย เข้าบ้านแค่มานอนกินตอนกลางคืน ตอนเช้าก็ไปทำงาน แล้วเราต้องทำงานบ้านทั้งหมด เราว่าปัญหาอยู่ที่พ่อชอบกินเหล้า ทำยังไงให้เค้าเลิกดีคะ เค้ารู้ค่ะว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพเเล้วเค้าก็สูบบุหรี่ทุกวัน ย้ำ วันละเกื่อบ2ซองเลยด้วย  
     คือเราอยู่หอนานมั้งพอกลับมาอยู่ด้วยกันทุกวันแบบนี้มุนรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้ แทนที่บ้านจะเป็นที่ๆสบายที่สุดแท้ๆ ถ้าเราออกจากบ้านแบบไม่ขอเงินพ่อ เราเคยทำงานพาททามเเล้วเเต่เงินมันไม่พอจริงๆค่ะ ทั้งค่าหอ กิน ค่าเทอมอีก