ที่มาตั้งกระทู้ถามเพราะเราไม่แน่ใจจริงๆ ตามหัวข้อเลยค่ะ คือถ้าถามเพื่อนหรือคนใกล้ตัวก็คงตอบแบบเห็นใจเรา เราจึงอยากถามความคิดเห็นของผู้ชาย กับผู้หญิงทั่วไปเกี่ยวกับมุมมองพวกนี้ค่ะ
เริ่มนะคะ เรากับแฟนคบกันมาเกือบ 3 ปี แล้วค่ะ ก่อนจะคบกับเค้าเราเลิกกับแฟนเก่ามา 4 ปี ด้วยเรื่องที่เราถูกนอกใจและเราต้องทนทุกข์กับเรื่องนี้กว่าจะจบกินเวลาไปกว่า 2 ปี จนเราได้มาเจอเค้าและเริ่มเปิดใจ เราเคยคุยกับเค้าตรงๆ แล้วว่าเรามีปัญหาเรื่องความไว้ใจนะ ช่วยเข้าใจเราหน่อยแต่ถ้าเราจริงใจต่อกันทุกอย่างมันต้องผ่านไปได้ด้วยดี ซึ่งก็เป็นแบบนั้นค่ะเราคบกันมาด้วยดีตลอด จนมาระยะปีที่ 2 เราจับได้ว่าเค้าแอบคุยโทรศัพท์กับคนๆนึง เราบอกเค้าเลยค่ะว่าถ้าจะคุยกันเราจะเลิกให้ ไปคุยกันให้เต็มตัว แต่เค้าขอร้องเค้าบอกไม่มีอะไรคนที่ต้องทำงานร่วมกัน ตอนนั้นเป็นครั้งแรกกับเรื่องแบบนี้ เราเลยยอมให้ค่ะ เพราะเราก็ยังรักเค้าอยู่มาก แต่หลังจากนั้นความไว้ใจที่เราเคยมีให้เค้า จากที่ไม่เคยระแวงอะไรเลย กลายเป็นมันหมดไม่เหลือเลยค่ะ อยู่กันไปมีแต่ความจุกจิก จนเราเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ จากเคยโทรมาทุกวัน ไถ่ถามกันตลอด เริ่มติดต่อยาก ทั้งที่เราเคยตกลงไว้แล้วว่าอย่าหายนะ มีอะไรทำอะไรยุ่งอยู่ขอให้บอกกัน แค่นั้น เค้าก็รับปาก จนมาตอนนี้เริ่มเกิดปัญหา เริ่มหายไปบางทีทั้งวันบ้าง 2 วันบ้าง โทรไปไม่รับ ต้องให้เค้าอยากโทรหาถึงได้คุย ไปไหนเราบอกเค้าตลอด ขอแค่ให้บอกเราบ้าง บางทีติดต่อไม่ได้ แม้แต่ไลน์ก็ไม่ทัก แต่กลับโพสต์ทาร์มไลน์ได้ว่าตัวเองทำนู่นนี่ เราเคยว่าเค้าว่าทำแบบนี้เราห่วงติดต่อไม่ได้นึกว่าเป็นอะไรไป มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นรึป่าว ในขณะที่เรากังวลใจเค้ากลับโพสต์ได้แล้วมาบอกเราว่า ก็อยากให้รู้ว่าทำอะไรเลยโพสต์ คือความรู้สึกเราคุณโพสต์บอกคนทั่วไปได้ แต่กับแฟนคุณเสียเวลาแม้แต่นาทีเดียวบอกเค้า หรือตอบเค้าไม่ได้ มันเกินไปรึป่าว แบบนี้เราก็ไม่ต่างจากคนทั่วไปไม่ใช่แฟนคุณหรอก เค้าเป็นคนบอกให้เราบอกเค้าเวลากลับถึงบ้าน เราก็บอกแต่เค้าไม่เคยสนใจอ่าน บางทีถึงบ้าน 6 โมงเย็น กว่าเค้าจะอ่านบางทีเกือบ 2 ทุ่ม หรือบางทีเราลองไม่บอกเค้าดูว่าเค้าจะห่วงเรามั้ย ไม่ค่ะ ไม่มีทักมีถามว่าถึงรึยัง คือถ้าเราเป็นอะไรไปเค้าคงไม่มีทางรู้ เราเสียความรู้สึกที่ว่าไม่ห่วงจริงแล้วมาทำเหมือนห่วงซะมากมายทำไม เวลาทะเลาะกันเรายากเคลียร์ให้จบเพราะเราไม่ชอบค้างคา แต่เค้าชอบตัดสายทิ้งไม่คุย แล้วมาบอกทีหลังว่าไม่อยากทะเลาะกัน อยากรักษาเราไว้ แต่สิ่งที่เค้าทำกับเราไม่เคยทำให้เรารู้สึกแบบนั้นเลย เค้าก็คอยบอกแต่ช่วงนี้ยุ่งและเหนื่อยมาก เวาเค้าจดจ่ออยู่กับอะไรเค้าก็จะเป็นแบบนี้อยากให้เราเข้าใจ แล้วเราต้องเข้าใจความละเลยทุกอย่างที่เค้าทำกับเราเลยหรือป่าว แต่สิ่งที่สะกิดใจเราคือแล้วโพสต์ได้ แต่ไม่คิดจะสละเวลาสักนาทีเพื่อติดต่อแฟนตัวเอง ตอนนี้เราเริ่มถามตัวเองแล้วค่ะว่าทนอยู่กับคนแบบนี้ทำไม แต่เราก็รู้ตัวค่ะว่ารักและห่วงเค้า ใจก็ยังไม่แข็งพอเหมือนกัน เรื่องหมดโปรโมชั่นเราเข้าใจค่ะ ไม่ได้หวังว่าต้องโทรหาเช้าสายบ่ายเย็นขนาดนั้น แต่ขอแค่บอกกันอย่าหายไปเฉยๆ พยายามคิดว่าเป็นนิสัยเค้าแต่ก็ยังเสียใจอยู่ดีค่ะ เราเลยไม่มั่นใจว่าทุกอย่างมันจบแล้วจริงๆ รอวันเลิกอย่างเดียว หรือเราเยอะมากเกินไปเลยทำให้ทุกอย่างมันดูแย่ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาให้ความเห็นล่วงหน้าค่ะ