สวัสดีค่ะ ตอนนี้กลุ้มใจมากเลยค่ะ สงสารพ่อแม่

พี่ชายเป็นลูกคนกลางค่ะ ที่บ้านมีลูก 3 คน คนโตเป็นผู้ชายส่วนเจ้าของกระทู้เป็นลูกสาวคนสุดท้อง

ปีหน้าพี่ชายอายุ 30 แล้วค่ะ ตอนแรกเรียนปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง พอจบปี 2 เกรดไม่ดี ต้องโดนรีไทร์ แม่เลยให้ลาออกมาเรียนที่รามคำแหงค่ะ ตอนนี้เรียนมาน่าจะครบ 8 ปีแล้วก็ยังไม่จบค่ะ

ปัจจุบันพี่ชายอยู่บ้านเฉยๆ เป็นคนขี้เกียจค่ะ ไม่ทำอะไรเลย งานบ้านไม่ช่วย ที่บ้านพ่อแม่มีธุรกิจเปิดร้านขายของอยู่ พี่ชายก็ไม่คิดจะลงมาช่วยค่ะ
วันๆ นอนอยู่แต่ในห้องตัวเอง ไม่ทำความสะอาดห้อง ไม่ซักผ้า จนแม่ทนไม่ไหวต้องเอามาซักให้ เพราะเสื้อผ้าอยู่ในตะกร้าใส่จนล้นจนเหม็นค่ะ

เวลาชวนออกไปทานข้าวนอกบ้าน หรือไปเจอกับพี่ชายอีกคน (แต่งงานย้ายออกไปแล้ว) ก็ไม่ยอมไปเจอค่ะ เวลาพี่ชายพาหลาน (ลูกของพี่ชาย) มาก็ไม่ยอมมาเจอมาเล่นด้วยค่ะ เวลามีนัดรวมญาติก็จะมีข้ออ้างตลอด เช่น ปวดท้อง ปวดหัว รู้สึกไม่สบายตลอด

ตอนแรกคิดว่าพี่ชายเป็นโรคอะไรรึเปล่า ชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวไม่อยากเจอใคร แต่......พี่ชายชอบออกไปเที่ยวข้างนอก ไปเจอเพื่อน ไปกินเหล้า สังสรรค์ เที่ยวผับตลอดค่ะ คือไปเจอเพื่อนเจอได้ แต่ไม่ยอมมาเจอคนในครอบครัวค่ะ 

ส่วนตัวคิดว่า พี่ชายอาจจะมีปมลึกๆ ในใจของเขา ว่ารู้สึกตัวเองด้อยกว่าพี่น้องคนอื่น (พี่ชายคนโต แต่งงานออกไปแล้ว ทำธุรกิจส่วนตัวของตัวเอง ส่วนตัวเจ้าของกระทู้เองเรียนจบปริญญาตรีที่มหาลัยมีชื่อในไทย เรียนจบปริญญาโทที่อังกฤษค่ะ) เลยสันนิษฐานเอาเองว่า พี่ชายอาจจะรู้สึกด้อยเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ หรือเปล่า แต่ยืนยันนะคะว่าที่บ้านไม่เคยเอาพี่น้องมาเปรียบเทียบกันเลย ส่วนเพื่อนๆ ของพี่ชาย ส่วนใหญ่ได้ดีกันหมดเลยค่ะ ทั้งเป็นเจ้าของกิจการเอง หรือเป็นพนักงานบริษัทตำแหน่งสูงๆ กันแล้วค่ะ

เจ้าของกระทู้ก็พยายามชวนคุย ชวนให้ออกมาเจอ ก็ไม่ยอมค่ะ ส่วนพี่ชายคนโตก็เลิกคุยกับพี่ชายคนกลางไปนานแล้ว คุยกันก็ทะเลาะกันทุกทีค่ะ
หลังๆ มานี้ พี่ชายก็เริ่มคุยกับแม่ไม่ดีค่ะ คุยแล้วก็จะตำหนิแม่ พูดน้ำเสียงไม่ดีกับแม่ตลอด ประมาณว่าแม่ไม่ต้องมายุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา

เจ้าของกระทู้กลุ้มใจมากค่ะ เพราะว่าพ่อแม่ก็แก่แล้ว ทำงานขายของทุกวันก็เหนื่อย หวังอยากให้พี่ชายคนกลางมาสืบทอดกิจการต่อ (เพราะคนโตก็แยกออกไปทำแล้ว ส่วนตัวจขกท. เองก็มีการงานที่มั่นคงค่ะ) เลยจะให้พี่ชายคนกลางมาทำ เป็นเจ้าของกิจการเอง เพราะพูดตามตรง เรียนก็ยังไม่จบ ไม่มีประสบการณ์ทำงานอะไร ถึงไปสมัครงานก็น่าจะไม่มีคนรับค่ะ

สิ่งที่น่ากลุ้มใจคือ ในอนาคตถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ กิจการต้องทิ้งไปก็น่าเสียดาย เพราะที่ร้านค่อนข้างขายดี เป็นที่รู้จักในวงการและย่านนี้ค่ะ พ่อแม่ขายของได้ยอดถึงเป้า ได้ไปเที่ยวต่างประเทศฟรีบ่อยๆ ค่ะ เสียดายถ้าจะต้องเลิกไป สิ่งที่แม่กังวลคือถ้าเค้าไม่อยู่แล้วต่อไปใครจะดูแลพี่ชายคนนี้ต่อ เพราะบอกตามตรงตัวพี่ชายก็มีครอบครัวมีลูกแล้ว ส่วนเราก็มีแพลนจะแต่งงาน มีลูกค่ะ ถ้าทำงานมาเหนื่อยก็อยากจะเก็บเงินไว้ให้ลูกของเรามากกว่าต้องเอามาเลี้ยงดู เอามาให้พี่ชายที่อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรเลย 

อยากจะรบกวนถามทุกคนค่ะว่าเราควรจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดี เคยเห็นหลายคนเจอปัญหาแบบนี้ค่ะ แต่ส่วนตัวจขกท.คิดว่า อยากพาพี่ชายคนกลางไปคุยกับจิตแพทย์ค่ะ อยากรู้ว่าลึกๆ แล้วเค้าคิดอะไรอยู่ ทำไมถึงมีพฤติกรรมออกมาในลักษณะนี้ อยากแก้ปัญหาให้ตรงจุดค่ะ 

ใครพอจะแนะนำจิตแพทย์ที่ไหนให้ได้บ้างคะ ที่รักษาทางด้านนี้โดยตรง ถ้าได้เป็นการรักษาปัญหาไม่ยอมออกจากห้องโดยเฉพาะทางเลยยิ่งดีค่ะ คิดว่าถ้าได้คุยกับคนภายนอกครอบครัว เค้าอาจจะยอมเปิดใจพูดมากกว่าค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้และร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ