ปล ทนอ่านหน่อยนะคะ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

คือ มันเป็นแบบนี้คะคือมีผู้ายคนนึ่งมาชอบเราเค้าอายุเยอะกว่าเรา  7 ปี เรารู้จักกันผ่าน facebook แล้วก็แลกไลน์กันไปค่ะ คุยกันมาสักพักคอนนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับใครก็เลยคุยกับเขาไปไม่ได้คิดอะไร แล้วเค้าก็บอกชอบเรานะคิดจริงจังนะแต่เราคุยกันผ่านไลน์นะตอนนั้นเราต้องไปทำงาน ตปท ไม่ได่อยู่กรุงเทพเราเลยไม่เคยเจอกันได้แต่คุยกันผ่านไลน์ เขาก็ทักมาทุกวันถามวันนี้ทำอะไร กินข้าวหรือยัง ถามเราชอบอะไรไม่ชอบอะไร ชอบไปไหนไม่ชอบไปไหน บล๊าๆ แต่เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้างแต่ก็คุยกันนะ ไม่มีวันไหนที่เขาจะไม่ทักมา เราคุยแบบนี้มาสัก 2 สามเดือนแบก็ไม่ได้คิดอะไรแค่นู้สึกว่าดีนะมีคนค่อยใส่ใจ แล้วเราก็กลับมาจาก ตปท กลับมาที่ กทม เขาก็ขอเจอเรา เราก็โอเครตอนนั้นเราเจอกันครั้งแรกนัดกันไปกินข้าว เราก็คุยกันปกติไม่ได้มีอะไร กินข้าวเสร็จเขาก็มาส่งเราที่ห้อง แล้วเขาก็กลับบ้านเค้า เราเจอกันไม่บ่อย แต่เขาจะทักมาหาเราทุกวัน ไปไหนก็จะนึกถึงเรา ซื้อโน้นนี้มาฝาก ดูใส่ใจเรามาก และกลังจากนั้นเราก็ต้องไปทำงานที่ ตปท อีก สามเดือน ระหว่างนั้นเราก็ยังคุยกันอยู่นะ จนถึงวันเกิดเราเขาก็ส่งดอกไม้มาให้เราด้วยตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าใครแต่พอเห็นการ์ดถึงรู้ว่าเค้าเป็นคนส่งมาให้ ทั้งที่เขาอยู่กรุงเทพแล้วเราก็ทำงานอยู่ ตปท เราก็ดีใจนะไม่เคยมีใครเคยส่งดอกไม้มาให้มาก่อน เราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเขาเลย  จนวันนี่งเขาถามเราว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกันหรอ แต่เราก็ตอบไม่ได้ว่าเป็นอะไร  ถามว่ารู้สึกดีไหมก็รู้สึกดี แต่ก็ลำคาญ เราอยากคบไปแบบนี้คุยแบบนี้ แต่เราก็ไม่ได้มีใครนะ แต่เราให้สถานะพี่เค้าไม่ได้จริงๆเวลาเราเจอกันเค้าจะค่อยถามเราตลอกว่า เราเป็นอะไร คิดถึงเค้าบ้างไหม เราทำตัวไม่ถูก  ก็ไม่มีไรมากแค่อยากละบาย555+