ปัจจุบันนี้ผมกับแฟนคบกันมาได้ปีกว่าๆละครับ แฟนผมเป็นคนขี้หึงอยู่ระดับนึง แต่ไม่ได้หึงถึงขนาดให้Un-follow IGผู้หญิงทุกคน หรือUnfriend เพื่อนผญ.ในFacebookไปเลย
และเรื่องก็มีอยู่ว่า...
ท้าวความไปเมื่อม.ค.ปีที่แล้วนิดนึงนะครับ ช่วงนั้นผมกับเพื่อนในกลุ่มมัธยมจะนัดกันปาร์ตี้ ดื่ม หรือกินหมูกะทะกันค่อนข้างเกือบจะบ่อย ทีนี้มันมีเพื่อนผมอยู่คนนึง เป็นผู้หญิง เรียนมหาลัยเดียวกับแฟนผมเนี่ยแหละ ซึ่งแฟนผมก็รู้จัก แต่ตอนนั้นยังรู้สึกเฉยๆ (ยังไม่ถึงขั้นไม่ชอบหน้าอย่างตอนนี้) คือเพื่อนผมคนนี้ผมคบเขามาตั้งแต่อยู่ม.1แล้ว ยอมรับนะว่าผมเคยจีบกันตอนอยู่ม.3 แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน ซึ่งจุดกำเนิดของความหึงมันก็เริ่มจากเรื่องนี้แหละครับ วันนั้นผมไปกินหมูกะทะที่บ้านเพื่อนปกติ มีเพื่อนผู้ชาย3คน นอกนั้นผู้หญิงหมด ซึ่งวันนั้นผมก็พาแฟนไปด้วย ระหว่างกินกันอยู่ เพื่อนผญ.คนนั้นก็โทรเข้าเครื่องเพื่อนผมแหละ แต่ขอสายผม บอกว่าให้ผมขับรถไปรับเขาหน่อย เขาจะมาด้วย ผมก็บอกแฟนนะว่าขอไปรับเพื่อนหน่อย นางก็ให้ จนมาถึงบ้านเพื่อนผมที่นั่งกินหมูกะทะกันอยู่ เพื่อนผมบอกว่าน้ำแข็งหมด ผมเลยอาสาว่าจะไปซื้อให้ ตอนแรกผมว่าจะให้แฟนไปด้วย แฟนผมไม่ไป ผมเลยชวนเพื่อนผญ.คนนั้นไปเป็นเพื่อน แล้วก็กลับมานั่งกินกันต่อ ทุกอย่างตอนนั้นดูปกติมาก จนกระทั่งตอนกลับบ้าน ก็คือกลับรถใครรถมันนะ แฟนผมก็กลับกับผม แฟนผมบอกว่าได้กลิ่นแป้งที่เสื้อผม ผมก็บอกว่า "คงจะของเพื่อนเราแหละ มันซ้อนท้ายเราไปไง" ละนางก็พูดตรงๆขึ้นมาเลยว่า "เราเริ่มรู้สึกไม่ชอบเพื่อนคนนี้แล้วอ่ะ เรารู้สึกเหมือนว่ามันเริ่มมีใจให้เธอ มันเริ่มชอบเธอ" ผมก็บอกว่ามันจะเป็นไปได้ไง มันพึ่งเลิกกับแฟนมันมานะ ลำพังตัวมันเองมันยังลืมแฟนเก่าไม่ได้เลย ยิ่งตอนมันเมา มันก็ยังชอบร้องไห้แล้วเพ้อถึงแฟนเก่ามันอยู่เลย นางก็บอกว่า "ก็เซ็นท์เราบอกว่ามันต้องชอบเธอแน่ๆอ่ะ" ผมเลยบอกว่า "เธอคิดมากไปเองแล้วแหละ มันไม่มีอะไรหรอก" เท่านั้นแหละ...ร้องไห้เลยจ้าาาา "ทำไมเธอไม่เชื่อเราบ้างอ่ะ เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะเว้ย" ผมก็แบบไม่รู้จะทำไงอ่ะเนอะ นั่นก็เพื่อนนี่ก็แฟน ผมก็เลยเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดเรื่องนี้ พยายามไม่โต้ตอบดีกว่า (แต่ถ้าพูดอะไรที่มันไม่จริง หรือขัดหูก็ยังโต้ตอบอยู่นะ 5555) เพราะถ้าพูดเรื่องนี้ต่อก็ต้องทะเลาะต่อไปแน่ๆ
พอมาในเดือนก.ค.ปีที่แล้ว โดยปกติผมกับกลุ่มเพื่อนๆจะกลับไปร.ร.เก่าในวันไหว้ครูกันทุกปีเป็นเรื่องปกติ ทีนี้พอหลังเสร็จสิ้นพิธีก็จะมีน้องๆบางกลุ่มหรือบางคนมาขอผม ขอเพื่อนผมถ่ายรูปบ้างอะไรบ้าง (คือสมัยตอนอยู่ม.5 ก็มีคนรู้จักผมเยอะระดับนึงแหละครับ ไม่รู้จะเรียกว่าฮ็อตได้ไหม ถ้าเทียบกับเด็กห้องวิทย์-คณิต ซึ่งผมอยู่ห้องศิลป์-จีน ณ ตอนนั้นนะ) ทีนี้เพื่อนผมที่ไป มันมีอยู่คนนึงที่เป็นYoutuber มันอัดVlogแล้วลงยูทูป ซึ่งมันก็มีภาพที่มีน้องๆหลายคนมาขอผมถ่ายรูปด้วย (แต่ไม่ใช่ว่าก่อนที่เพื่อนผมจะลงคลิปผมไม่บอกแฟนนะว่ามีน้องมาขอถ่ายรูป ผมก็บอกนะ แต่เหมือนกับว่าพอนางมาเห็นคลิปจากเพื่อนผมแล้วจู่ๆก็ไม่พอใจ) ทีนี้พอแฟนผมมาเห็นคลิปเข้าจริงๆ นางก็ไม่พอใจ แล้วก็ว่าผมว่า "ทำไมต้องเฟรนลี่ขนาดนี้อ่ะ ทำไมเวลาถ่ายรูปต้องใกล้กันขนาดนี้อ่ะ" ทำตัวเหมือนคนสาธารณะอย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็แบบ.. "อ้าว แล้วเราผิดหรอ??" ผมก็เลยบอกกลับไปว่า "ถ้าเทียบกับตอนม.5 เรามีเยอะกว่านี้อีก แค่นี้ถือว่าซอฟต์มาก" วันนั้นนางก็ร้องไห้ แล้วก็หาว่าผมไม่เข้าใจความรู้สึก ไม่แคร์ความรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงนะตอนนั้น เพราะผมเองผมก็รู้สึกว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดหรือร้ายแรง หรือทำใครเดือดร้อน แต่ถ้าพูดเรื่องนี้อีก มันก็จะเป็นการทะเลาะกัน ผมก็เลยไม่พูดเรื่องนี้อีกเลยหลังจากวันนั้น
จนกระทั่ง...ล่าสุดครับ เมื่อวานเลย แฟนผมนึกยังไงไม่รู้ จู่ๆถามผมเฉยเลยว่า "คนที่แท็กสตอรี่เธอมาเป็นใคร" ผมก็บอกว่า "ก็รุ่นพี่เราที่เราเคยเล่าให้ฟังบ่อยๆไง จำไม่ได้หรอ" นางก็บอกจำไม่ได้ สักพักก็พูดขึ้นมาอีกว่า "แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ในเฟสมีแต่ผู้หญิงมาไลค์ มาเม้นท์เยอะจัง" ผมก็บอกว่า "คนพวกนี้ก็รุ่นพี่เราที่เราเจอตามงานอีเวนท์ไง เราก็เล่าให้เธอฟังบ่อยนะ" (ช่วงยังไม่กักตัว ผมจะไปงานอีเวนท์ ตามงานศลป.คนนั้นคนนี้บ่อย) นางก็ถามว่า "แล้วสนิทกันมากหรอ เห็นเดี๋ยวนี้คุยกันทุกวันเลย" ผมก็บอกว่า "ก็สนิทสิ" นางก็พูดประมาณว่า "สนิทแค่ไหนก็ควรจะเกรงใจกันมั้ย เธอเองก็มีแฟนแล้วด้วย พี่เขาก็น่าจะรู้อยู่" ผมก็บอก ก็ย้ำแหละว่า "มันก็ไม่ได้มีอะไร พี่เขามีแฟน มีผัวกันหมดแล้ว บางคนมีลูกแล้วด้วยซ้ำ จะอะไรกันนักกันหนา แล้วอีกอย่างเราไม่ได้ไปขอให้เขามากดไลค์ หรือมาเม้นต์สักหน่อย พี่เขามาของเขาเอง พี่เขาเม้นต์มาเราก็ตอบไป พี่เขาแชทมาคุยเราก็ตอบไป จะให้เราหยิ่งใส่หรอ??" (ณ เวลานั้นผมเริ่มหงุดหงิดละ เพราะไม่ชอบคนมาเยอะใส่ผม จะพ่อแม่ หรือเพื่อนสนิท หรือแฟนก็ช่าง ผมไม่ชอบเลยคนที่เยอะอ่ะ) หลังจากที่ผมพูดจบประโยคเท่านั้นแหละ... ร้องไห้อีกแล้ว แล้วนางก็พูดเหมือนครั้งที่แล้วเลย ว่าผมไม่เข้าใจ ไม่ใส่ใจความรู้สึก ไม่แคร์เขาเลยอย่างนั้นอย่างนี้ ผมแบบ...What?? แล้วก็ประเด็นสำคัญ อันนี้แฟนผมรู้มาตั้งแต่คบกันใหม่ๆแล้ว ว่า "ผมไม่ชอบคนขี้หึง" คือไม่ชอบให้หึงเลย นางเลยพูดขึ้นมาว่า "งั้นต่อไปนี้เราไม่หึง ไม่อะไรกับเธอแล้วก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำเลย เราไม่ห้าม ไม่อะไรเธอแล้ว" ผมก็แบบ.. "มันประชดกูรึเปล่าวะ" แต่ก็ยอมรับว่าแอบดีใจนิดๆนะ 55555
จากทั้งหมดทั้งมวลที่ผมเล่ามา ผมเลยอยากถามว่า "ผมน่าหึงตรงไหนอ่ะถามจริง??"
ผมมีอะไรหรือทำอะไรให้น่าหึงอ่ะครับ ถามจริง??
และเรื่องก็มีอยู่ว่า...
ท้าวความไปเมื่อม.ค.ปีที่แล้วนิดนึงนะครับ ช่วงนั้นผมกับเพื่อนในกลุ่มมัธยมจะนัดกันปาร์ตี้ ดื่ม หรือกินหมูกะทะกันค่อนข้างเกือบจะบ่อย ทีนี้มันมีเพื่อนผมอยู่คนนึง เป็นผู้หญิง เรียนมหาลัยเดียวกับแฟนผมเนี่ยแหละ ซึ่งแฟนผมก็รู้จัก แต่ตอนนั้นยังรู้สึกเฉยๆ (ยังไม่ถึงขั้นไม่ชอบหน้าอย่างตอนนี้) คือเพื่อนผมคนนี้ผมคบเขามาตั้งแต่อยู่ม.1แล้ว ยอมรับนะว่าผมเคยจีบกันตอนอยู่ม.3 แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน ซึ่งจุดกำเนิดของความหึงมันก็เริ่มจากเรื่องนี้แหละครับ วันนั้นผมไปกินหมูกะทะที่บ้านเพื่อนปกติ มีเพื่อนผู้ชาย3คน นอกนั้นผู้หญิงหมด ซึ่งวันนั้นผมก็พาแฟนไปด้วย ระหว่างกินกันอยู่ เพื่อนผญ.คนนั้นก็โทรเข้าเครื่องเพื่อนผมแหละ แต่ขอสายผม บอกว่าให้ผมขับรถไปรับเขาหน่อย เขาจะมาด้วย ผมก็บอกแฟนนะว่าขอไปรับเพื่อนหน่อย นางก็ให้ จนมาถึงบ้านเพื่อนผมที่นั่งกินหมูกะทะกันอยู่ เพื่อนผมบอกว่าน้ำแข็งหมด ผมเลยอาสาว่าจะไปซื้อให้ ตอนแรกผมว่าจะให้แฟนไปด้วย แฟนผมไม่ไป ผมเลยชวนเพื่อนผญ.คนนั้นไปเป็นเพื่อน แล้วก็กลับมานั่งกินกันต่อ ทุกอย่างตอนนั้นดูปกติมาก จนกระทั่งตอนกลับบ้าน ก็คือกลับรถใครรถมันนะ แฟนผมก็กลับกับผม แฟนผมบอกว่าได้กลิ่นแป้งที่เสื้อผม ผมก็บอกว่า "คงจะของเพื่อนเราแหละ มันซ้อนท้ายเราไปไง" ละนางก็พูดตรงๆขึ้นมาเลยว่า "เราเริ่มรู้สึกไม่ชอบเพื่อนคนนี้แล้วอ่ะ เรารู้สึกเหมือนว่ามันเริ่มมีใจให้เธอ มันเริ่มชอบเธอ" ผมก็บอกว่ามันจะเป็นไปได้ไง มันพึ่งเลิกกับแฟนมันมานะ ลำพังตัวมันเองมันยังลืมแฟนเก่าไม่ได้เลย ยิ่งตอนมันเมา มันก็ยังชอบร้องไห้แล้วเพ้อถึงแฟนเก่ามันอยู่เลย นางก็บอกว่า "ก็เซ็นท์เราบอกว่ามันต้องชอบเธอแน่ๆอ่ะ" ผมเลยบอกว่า "เธอคิดมากไปเองแล้วแหละ มันไม่มีอะไรหรอก" เท่านั้นแหละ...ร้องไห้เลยจ้าาาา "ทำไมเธอไม่เชื่อเราบ้างอ่ะ เรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะเว้ย" ผมก็แบบไม่รู้จะทำไงอ่ะเนอะ นั่นก็เพื่อนนี่ก็แฟน ผมก็เลยเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดเรื่องนี้ พยายามไม่โต้ตอบดีกว่า (แต่ถ้าพูดอะไรที่มันไม่จริง หรือขัดหูก็ยังโต้ตอบอยู่นะ 5555) เพราะถ้าพูดเรื่องนี้ต่อก็ต้องทะเลาะต่อไปแน่ๆ
พอมาในเดือนก.ค.ปีที่แล้ว โดยปกติผมกับกลุ่มเพื่อนๆจะกลับไปร.ร.เก่าในวันไหว้ครูกันทุกปีเป็นเรื่องปกติ ทีนี้พอหลังเสร็จสิ้นพิธีก็จะมีน้องๆบางกลุ่มหรือบางคนมาขอผม ขอเพื่อนผมถ่ายรูปบ้างอะไรบ้าง (คือสมัยตอนอยู่ม.5 ก็มีคนรู้จักผมเยอะระดับนึงแหละครับ ไม่รู้จะเรียกว่าฮ็อตได้ไหม ถ้าเทียบกับเด็กห้องวิทย์-คณิต ซึ่งผมอยู่ห้องศิลป์-จีน ณ ตอนนั้นนะ) ทีนี้เพื่อนผมที่ไป มันมีอยู่คนนึงที่เป็นYoutuber มันอัดVlogแล้วลงยูทูป ซึ่งมันก็มีภาพที่มีน้องๆหลายคนมาขอผมถ่ายรูปด้วย (แต่ไม่ใช่ว่าก่อนที่เพื่อนผมจะลงคลิปผมไม่บอกแฟนนะว่ามีน้องมาขอถ่ายรูป ผมก็บอกนะ แต่เหมือนกับว่าพอนางมาเห็นคลิปจากเพื่อนผมแล้วจู่ๆก็ไม่พอใจ) ทีนี้พอแฟนผมมาเห็นคลิปเข้าจริงๆ นางก็ไม่พอใจ แล้วก็ว่าผมว่า "ทำไมต้องเฟรนลี่ขนาดนี้อ่ะ ทำไมเวลาถ่ายรูปต้องใกล้กันขนาดนี้อ่ะ" ทำตัวเหมือนคนสาธารณะอย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็แบบ.. "อ้าว แล้วเราผิดหรอ??" ผมก็เลยบอกกลับไปว่า "ถ้าเทียบกับตอนม.5 เรามีเยอะกว่านี้อีก แค่นี้ถือว่าซอฟต์มาก" วันนั้นนางก็ร้องไห้ แล้วก็หาว่าผมไม่เข้าใจความรู้สึก ไม่แคร์ความรู้สึกอย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงนะตอนนั้น เพราะผมเองผมก็รู้สึกว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดหรือร้ายแรง หรือทำใครเดือดร้อน แต่ถ้าพูดเรื่องนี้อีก มันก็จะเป็นการทะเลาะกัน ผมก็เลยไม่พูดเรื่องนี้อีกเลยหลังจากวันนั้น
จนกระทั่ง...ล่าสุดครับ เมื่อวานเลย แฟนผมนึกยังไงไม่รู้ จู่ๆถามผมเฉยเลยว่า "คนที่แท็กสตอรี่เธอมาเป็นใคร" ผมก็บอกว่า "ก็รุ่นพี่เราที่เราเคยเล่าให้ฟังบ่อยๆไง จำไม่ได้หรอ" นางก็บอกจำไม่ได้ สักพักก็พูดขึ้นมาอีกว่า "แล้วทำไมเดี๋ยวนี้ในเฟสมีแต่ผู้หญิงมาไลค์ มาเม้นท์เยอะจัง" ผมก็บอกว่า "คนพวกนี้ก็รุ่นพี่เราที่เราเจอตามงานอีเวนท์ไง เราก็เล่าให้เธอฟังบ่อยนะ" (ช่วงยังไม่กักตัว ผมจะไปงานอีเวนท์ ตามงานศลป.คนนั้นคนนี้บ่อย) นางก็ถามว่า "แล้วสนิทกันมากหรอ เห็นเดี๋ยวนี้คุยกันทุกวันเลย" ผมก็บอกว่า "ก็สนิทสิ" นางก็พูดประมาณว่า "สนิทแค่ไหนก็ควรจะเกรงใจกันมั้ย เธอเองก็มีแฟนแล้วด้วย พี่เขาก็น่าจะรู้อยู่" ผมก็บอก ก็ย้ำแหละว่า "มันก็ไม่ได้มีอะไร พี่เขามีแฟน มีผัวกันหมดแล้ว บางคนมีลูกแล้วด้วยซ้ำ จะอะไรกันนักกันหนา แล้วอีกอย่างเราไม่ได้ไปขอให้เขามากดไลค์ หรือมาเม้นต์สักหน่อย พี่เขามาของเขาเอง พี่เขาเม้นต์มาเราก็ตอบไป พี่เขาแชทมาคุยเราก็ตอบไป จะให้เราหยิ่งใส่หรอ??" (ณ เวลานั้นผมเริ่มหงุดหงิดละ เพราะไม่ชอบคนมาเยอะใส่ผม จะพ่อแม่ หรือเพื่อนสนิท หรือแฟนก็ช่าง ผมไม่ชอบเลยคนที่เยอะอ่ะ) หลังจากที่ผมพูดจบประโยคเท่านั้นแหละ... ร้องไห้อีกแล้ว แล้วนางก็พูดเหมือนครั้งที่แล้วเลย ว่าผมไม่เข้าใจ ไม่ใส่ใจความรู้สึก ไม่แคร์เขาเลยอย่างนั้นอย่างนี้ ผมแบบ...What?? แล้วก็ประเด็นสำคัญ อันนี้แฟนผมรู้มาตั้งแต่คบกันใหม่ๆแล้ว ว่า "ผมไม่ชอบคนขี้หึง" คือไม่ชอบให้หึงเลย นางเลยพูดขึ้นมาว่า "งั้นต่อไปนี้เราไม่หึง ไม่อะไรกับเธอแล้วก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำเลย เราไม่ห้าม ไม่อะไรเธอแล้ว" ผมก็แบบ.. "มันประชดกูรึเปล่าวะ" แต่ก็ยอมรับว่าแอบดีใจนิดๆนะ 55555
จากทั้งหมดทั้งมวลที่ผมเล่ามา ผมเลยอยากถามว่า "ผมน่าหึงตรงไหนอ่ะถามจริง??"