นี่ไม่ใช่เหตุการณ์แรกครั้งแรกที่เราเจอนะคะ คือเราเป็นแบบนี้นะมันหลายครั้งแล้วก็เลยอยากจะมาถามว่าอาการอย่างนี้มันใช่อาการผีอำหรือเปล่าเพราะส่วนตัวเราคิดว่านี่แหละอาการผีอำ แต่ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกว่าอาการที่เรากำลังเจออยู่มันแปลก เราจะไล่เรียงเหตุการณ์ ที่เราเจอไปบ่อยแล้วก็ เหตเการณ์ที่เราเพิ่งจะเจอเมื่อกี้เลยรีบมาเขียนนะคะ [กระทู้ค่อนข้างจะยาวโปรดทำใจอ่านกันสักนิดนะคะ]
1 อาการที่เจอบ่อยๆ

คืออาการที่เราเจออยู่เนี่ยมันจะเป็นอาการที่ไม่ใช่ว่าเราหลับไปแล้ว แล้วตื่นขึ้นมาแล้วขยับตัวไม่ได้แบบปกตินะคะ เพราะเกใหตุการณเหล่านี้เกิดขั้นก่อนจะหลับค่ะ

คือมันเหมือนเรากำลังจะหลับอ่ะค่ะ  แต่จิตใต้สำนึกเราอ่ะมันยังบอกว่า 'เฮ้ยยังไม่ได้หลับนะ เรายังรู้สึกตัวอยู่นะ' อะไรประมาณนี้ คือพอถึงตอนนั้นเราก็รู้สึกว่าตาเราเริ่มล้า ร่างกายเราเริ่มล้า เหมือนว่าจะเข้าสู่โหมดหลับพักผ่อนจริงๆแล้วอ่ะ
แต่คือเรายังตื่นอยู่ไง แล้วพอเราอยากจะขยับร่างกายมันขยับไม่ได้ความรู้สึกมันเหมือนว่ามีอะไรหนักๆกดทับทุกส่วนในร่างกายเราอ่ะค่ะ คือขยับตัวไม่ได้ แต่ไม่รู้ทำไม อวัยวะที่เรารู้สึกว่าเราหนักเป็นพิเศษเนี่ยคือกรามและฟัน (ปล.ตอนนั้นยังลืมตาอยู่นะคะ) คือเรารู้สึกว่าเวลาเราเกิดอาการอะไรอย่างนี้ร่างกายขยับไม่ได้แบบนี้ ตรงช่วงฟันและกรามอ่ะมันจะขบกันแรงมากเลยค่ะ ขบกันเหมือนว่าจะเอาให้ฟันแตกไปให้ได้ ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขบฟันแน่นขนาดนี้

ทุกครั้งที่เราเจออาการอย่างนี้เราจะรู้สึก "กลัว" กลัว ว่า"เฮ้ย! ฟันมันจะแตกป่าววะ" คือ มันขบกันแน่นมาก ถ้าไม่เกิดกับตัวเองจะไม่รู้สึกเลย
คือ เสียวว่าฟันมันจะแตกมากเลยค่ะ คือนอกจากจิตที่เรารู้สึกว่า `เออเรายังไม่หลับนะ` แล้วก็ตาที่ยังเปิด ทั้งร่างกายรวมถึงหน้าด้วย
ขยับอะไรไม่ได้เลยเสียงนี่ก็ไม่มี เราทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากมองอ่ะแต่พอสักพักมันก็มันก็หายแต่ว่าอาการแบบนี้ เราเคยนอนๆอยู่แล้วเป็น 1-2 ครั้ง เเละส่วนใหญ่เราจะนอนตะแคงตอนเกิดอาการนี้ นอนตรงก็มีบ้างแต่น้อย

 2เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดเมื่อกี้ 

เหตุการณ์อันนี้เราว่ามันเริ่มไม่ค่อยจะเกี่ยวกับผีอำแล้วนะ  เพราะอาการนี้มันตามหลอกหลอนไปเกิดซ้ำซากถึงในฝันเราค่ะ

คือเหตุการณ์อันเนี้ยเกิดหลังจาก หลับใหญ่ครั้งหนึ่ง(หลับไปเกือบ2ชั่วโมง) จากนั้นก็ตื่น แต่ตอนนั้นเรายังคงง่วงอยู่ ก็เลยหลับต่อ หลับๆ ตื่นๆ คือไม่ได้หลับลักนะคะ
แล้วไอ้อาการที่กล่าวมาตรงหัวข้อที่ 1 อ่ะมันก็เกิดขึ้นค่ะ แต่ในครั้งนี้มันเกิดขึ้นหลายครั้งแล้วเกิดแบบถี่ๆ คือ ประมาณว่าหันไปนอนข้างหนึ่ง ก็เกิดอาการนี้ขึ้นมาแต่ว่าเป็นแบบอ่อนๆไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไรมากมาย แต่ว่ามันจะเกิดถี่ผิดปกติค่ะ คือ เหมือนว่าเรานอนข้างนี้แล้วเกิดอาการนี้แต่พอหาย ก็หันไปนอนอีกข้างหนึ่ง อาการแบบนี้มันก็เกิดขึ้นอีกค่ะ
แล้วก็ช่วงที่เกิดอาการอย่างนี้เราก็สะลึมสะลืออยู่เหมือนกัน จำได้แค่ว่าพลิกไปพลิกมานอนอยู่แบบนี้อาการอย่างนี้มันก็เกิดขึ้นกับเราอ่ะค่ะ
แล้วทุกครั้งที่เกิดแล้วก็รู้สึกว่าเออมันหายนะ ปล่อยๆไว้ ขยับตัวหน่อยเดี๋ยวก็ไปเอง แต่พอถึงรอบสุดท้ายรอบนี้เรานอนหันตะแคงข้างไปทางซ้าย แล้วอาการ ที่กล่าวมาข้างต้นมันก็เกิดค่ะ แต่คราวนี้มันแรงกว่านะ คือ จะบอกว่าเราอ่ะนอนอยู่ใช่ไหมแล้วก็ขยับตัวไม่ได้ มาฟิวเดิมเลยเหมือนเดิมเป๊ะแต่ทีนี้เหมือนว่าตอนนั้นน่ะเราเริ่มสะลึมสะลือขั้นสุดเหมือนจะเริ่มเข้าสู่ภาวะหลับแล้วแหละ
เราก็เลยขยับตัวอีก( เหมือนเดิมคือ เริ่มขยับแขนก่อนทุกครั้งที่มีอาการก็จะเริ่มขยับแขนก่อนแล้วค่อยมาขยับปาก เพราะเสียวฟันมันขบกัน) ซึ่งแน่นอนว่า ขยับตัวไม่ได้เหมือนเดิม แต่ประเด็นคืออาการแบบนี้มันอยู่นานกว่าปกติแล้วก็ทรมานมากด้วย คือจะบรรยายให้ฟังนะคะ อาการนี้เกิดตอนตะแคงข้างนอนข้างซ้ายใช่ไหม แล้วเราก็พยายามจะขยับร่างกายตัวเองอ่ะ
จนรู้สึกว่ามันหายแล้ว อาการที่เป็นตะคริวทั้งตัวนี้คือหายแล้ว แล้วจากนั้นเราก็ลุกออกจากเตียงไปปรากฏว่า เหมือนละครเลยค่ะ ตัดภาพไปเรากลับมานอนที่เดิมนอนตะแคงเหมือนเดิม วิวเดิมเป๊ะ ตอนนั้นเราก็รู้สึก" เฮ้ย! เมื่อกี้กูลุกออกไปแล้วนะแล้วกลับ มานอนตรงนี้ได้ไง"จากนั้น เราก็พยายามที่จะขยับตัวอีกครั้ง จนรู้สึกว่าเออมันหายแล้วแล้วก็เดินออกจากเตียงไปแต่ก็ตัดภาพ กลับมานอนที่เตียงเหมือนเดิม
คือวนลูปอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนรู้สึกว่ามันแปลกๆ  จนนึกขึ้นได้ว่า `รึว่าฝันอยู่`แล้วก็แบบคิดในใจ 'กูหลับไปตอนไหนวะ' ตอนนั้นก็ยังมีแอบไม่เชื่อว่าเราฝันอยู่เพราะเราดูไม่ออกว่าเราหลับไปตอนไหนอ่ะ
คือเส้นบางๆที่กั้นระหว่างคำว่าตื่นอยู่กับหลับเนี่ยมันแทบไม่มีเลยอ่ะ ถ้าจะหลับนะก็คงหลับแบบตาค้างอ่ะ แล้วก็ยังมีคำถามอยู่ว่า "ทำไมขนาดในฝัน มันยังรู้สึกหนักตัวหนักอะไรขนาดนี้คือมันเหมือนจริงมาก" แต่พอเริ่มไปช่วงท้ายๆ ของการนอนทำให้เรารู้เลยว่าใช่แล้วตอนนี้คือเราหลับอยู่ แล้วเป็นการหลับที่ทรมานมาก

ตอนนี้เราคิดว่าคนที่กำลังอ่านกระทู้ของเราคงจะคิดว่าแค่อาการ หลับแล้วขยับตัวไม่ได้ทำไมโวยวายแท้  แต่เอาจริงๆนะถ้าไม่เจอกับตัวเองอ่ะ จะไม่รู้สึกเลยว่ามันน่ากลัวเพราะว่า เรา พยายามที่จะตื่นจากฝันแต่ว่าทุกครั้งที่พยายามจนออกจากอาการอาการแบบนั้นได้อ่ะเราก็จะกลับมานอนที่เดิมคือวนไปวนมาแบบนี้ เยอะมาก จนเราไม่รู้นะว่าเราจะตื่นได้จริงๆไหม  ตอนนั้นคิดจะร้องไห้แล้วอ่ะ
ไม่รู้ทำไมตัวเองมีความคิดว่าเราจะไม่สามารถตื่นจากฝันได้(เพ้อเจ้อมาก)แต่มันรู้สึกทรมานนะ สุดท้ายเราพยายามที่แบบจะสะดุ้งตัวเองอ่ะนึกออกไหมคะ คือ ตะโกน(ไม่มีเสียง) สะดุ้งให้ตัวเองให้ตื่นๆแบบพยายามตะเกียกตะกายดิ้นให้ตัวเอง ตื่น สุดท้ายเราก็ตื่นขึ้นตื่นแบบ แยกไม่ค่อยจะออกว่านี่เราฝันอยู่หรือว่าเราตื่นแล้วจริงๆ
แต่พอเริ่มขยับร่างกายอะไรก็เออนี่แหละนี่คือโลกแห่งความจริงไม่ใช่ฝันแล้ว

หลังจากนั้นเราก็คิดว่าไอ้อาการครั้งล่าสุดเมื่อตะกี้นี้เลยอ่ะ มันรุนแรงกว่าครั้งไหนๆเลยนะเพราะว่ามันเกิดตอนใกล้หลับจนเราหลับไปตอนไหนไม่รู้(เพราะเราคิดว่าตัวเองยังลืมตาเสมอ ถ้าลืมตาก็ไม่น่าหลับได้ หรืออาจเป็นเพราะตอนนั้นเราเองก็สะลึมสะลืออยู่เหมือนกันก็ได้) ขนาดแยกไม่ออกว่าตอนนี้อยู่ในโลกความจริง หรือความฝันน่ะ
แล้วอาการขณะเป็นมันทรมานจริงๆก็เลยมาตั้งกระทู้ถาม
เราอยากทราบว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่เนี่ยเขาเรียกอาการผีอำใช่ไหม มันมีสาเหตุเกิดจากอะไร หรืออาจจะมีอาการทางจิตมาเกี่ยวด้วยไหม และพอจะมีวิธีป้องกันไม่ให้เกิดอาการแบบนี้ไหมคะ

ขอขอบคุณสำหรับคนที่มาตอบคำถามล่วงหน้าด้วยนะคะ

และหากกระทู้นี้มีข้อความ ที่อ่านแล้วงงๆหรือไม่เข้าใจ หรือ มีบางคำที่เขียนผิดเราก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

ปล.ไม่รู้จะtagอะไรดี55ู่