สิ่งที่ผมเจอ มนุษย์ป้านั่งข้างๆ ชอบชวนคุยเรื่องการเมือง, ชอบนินทานักการเมือง, ชอบคิดว่าผมคงอยากกินกาแฟเมื่อแกชงกาแฟมากิน(กรูไม่ได้คิด), ชอบคิดว่าผมแอบกลืนน้ำลายเมื่อเห็นแกกินขนม(กรูก็ไม่ได้คิด), ผมทำงานออกแบบบางทีก็อยากอยู่เงียบๆ แต่ก็ชอบชวนคุยเรื่องแปลกๆ เช่น..​"หนูชอบทักษิณไหมลูก"..​(มายังไงวะเนี้ย)... บางวันก็ผมเมื่อยๆ หักนิ้วดักป๊อกๆ แกก็หันมาบอกว่า "อย่าทำแบบนี้อีกนะลูกมันอันตราย..มันอย่างนั้นอย่างนี้"... ยิ่งตอนเที่ยงๆ เมื่อก่อนพักเที่ยงผมก็นั่งอยู่ที่โต๊ะเล่นเกมส์อยู่เงียบๆ ในขณะคนอื่นก็นอนฟุบกับโต๊ะ แกก็หันมาแบบ "เล่นเกมส์สนุกไหมลูก..แหม น่าอิจฉา เห็นเราเล่นสนุกแล้วอยากเล่นบ้าง หลานที่บ้าน!@!@@#...." ยาวเลยทีนี้ ป้อมเปิ้มกรูไม่ต้องตีล่ะ จะไม่หันไปคุยก็เสียมารยาท

ผมทำงานออกแบบครับ แล้วป้าแกนั่งโต๊ะทำงานข้างๆ คุยทั้งวัน คุ๊ยยย คุย เหมือนผีเจาะปากมาคุย คุยแบบไม่ปรึกษาใคร บางทีผมไม่สนใจก็เรียกโต๊ะข้างหน้าให้หันมาคุย คุย คุ๊ยยยยย คุยๆๆ เหมือนป้าเหงา คุยจนไม่เหลือพื้นที่ให้หายใจ คุยอะไรๆ ก็วกมาการเมือง แม้กระทั้งฝนตก ป้ายังบอกว่ารัฐบาลมันห่วย ทำให้ฝนตก พอฝนตกรถก็ติด พอรถติดก็มาทำงานสาย...คุยคุ่ยคุ้ยคุ๊ยคุ๋ย คุยๆๆๆๆ พักเที่ยงกินข้าว เคยร่วมโต๊ะ คุยแมร่งทุกคำที่เข้าปาก กรูต้องอ้าปากตอบคำถาม มากกว่าอ้าปากกินข้าว พักหลังๆ พอเที่ยงหอบข้าวไปกินที่รถแล้ว ไปนอนที่รถ บ่ายค่อยมา ก็ยังคุ๊ยย คุยๆๆ ไปกินข้าวไหนมาลูก กินที่รถเหรอ สบายเลยเนอะ กินเสร็จก็นอนสบายจะตาย ได้พักผ่อนด้วย ถ้ารัฐบาลดีกว่านี้นะ....​(แล้วก็วนมาอีกจนได้)... ป้าควรไปสมัคร สส. หรือ สว. มาก เหมือนป้าแกเอานักการเมืองมาคลุกข้าวกิน ... พิมพ์ระบายขนาดนี้ ป้าแกนั่งข้างๆ ยังคุยไม่หยุด