เราชอบคนๆนึง เขาชอบเราและเราชอบเขามากๆเหมือนกัน
เราคุยกันมาประมาณ 7-8 เดือนแล้ว มันอาจจะเลยคำว่าชอบมาแล้ว
ใช่แล้ว มันมีความรู้สึกว่ารักกัน แต่ไม่มีสถานะให้กัน
จนวันนึงที่เราต้องห่างไกลกันมากๆ แล้วเขาดูเหมือนยิ่งห่างกัน
เราคุยกันน้อยลง เรารู้สึกท้อและนอยด์เขามากๆ เราพยายามเข้าใจเขาว่าเขาไม่ว่าง
เขาไม่มีเวลาคุยกับเรา
จนกระทั่งวันนึงมีคนเข้ามา ทำให้เรารู้สึกใจฟูมาก เราคุยกันไม่นานเราก็รู้สึกดีกับเขา
รู้สึกดีมากๆ จนตอนนี้เราไม่อยากคุยกับคนก่อนหน้านี้แล้ว
ถามว่ารู้สึกผิดมั้ย? ที่คุยพร้อมกันหลายคน
เรารู้สึกผิดนะ และเราคิดว่าเราดูเห็นแก่ตัวเพราะคนแรกเขาก็ไม่มีใคร แต่เขาไม่สนใจ ไม่มีเวลาให้เรา
แต่กับอีกคนเขาทำให้เรายิ้ม เขาแคร์ เขามีเวลาให้เรา เขาแคร์เรา ถึงแม้ว่าเรายังไม่เคยเจอกัน
ตอนนี้เราอยากจะมูฟออนจากคนแรก
เราต้องทำยังไงดี สับสน หาทางออกไม่เจอ
เราเองก็ไม่อยากจะไปทำร้ายใครทั้งนั้น เพราะเราไม่อยากทำให้ใครร้องไห้
อาจจะดูเหมือนโลกสวยนะ
แต่เราไม่รุ้จะทำยังไงแล้วจริงๆ
เราจะตัดใจจากคนที่เรารัก แต่ไม่มีสถานะให้กันอย่างไรดี?
เราคุยกันมาประมาณ 7-8 เดือนแล้ว มันอาจจะเลยคำว่าชอบมาแล้ว
ใช่แล้ว มันมีความรู้สึกว่ารักกัน แต่ไม่มีสถานะให้กัน
จนวันนึงที่เราต้องห่างไกลกันมากๆ แล้วเขาดูเหมือนยิ่งห่างกัน
เราคุยกันน้อยลง เรารู้สึกท้อและนอยด์เขามากๆ เราพยายามเข้าใจเขาว่าเขาไม่ว่าง
เขาไม่มีเวลาคุยกับเรา
จนกระทั่งวันนึงมีคนเข้ามา ทำให้เรารู้สึกใจฟูมาก เราคุยกันไม่นานเราก็รู้สึกดีกับเขา
รู้สึกดีมากๆ จนตอนนี้เราไม่อยากคุยกับคนก่อนหน้านี้แล้ว
ถามว่ารู้สึกผิดมั้ย? ที่คุยพร้อมกันหลายคน
เรารู้สึกผิดนะ และเราคิดว่าเราดูเห็นแก่ตัวเพราะคนแรกเขาก็ไม่มีใคร แต่เขาไม่สนใจ ไม่มีเวลาให้เรา
แต่กับอีกคนเขาทำให้เรายิ้ม เขาแคร์ เขามีเวลาให้เรา เขาแคร์เรา ถึงแม้ว่าเรายังไม่เคยเจอกัน
ตอนนี้เราอยากจะมูฟออนจากคนแรก
เราต้องทำยังไงดี สับสน หาทางออกไม่เจอ
เราเองก็ไม่อยากจะไปทำร้ายใครทั้งนั้น เพราะเราไม่อยากทำให้ใครร้องไห้
อาจจะดูเหมือนโลกสวยนะ
แต่เราไม่รุ้จะทำยังไงแล้วจริงๆ