เราจะเล่าเป็นนิทานให้ฟัง เราเป็นครูโรงเรียนหนึ่งในเขต สพป เขตนี้มีข่าวแย่ๆของผอบ่อย    ผอ เราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ไม่มีคนกล่าวถึงเรื่องดีๆนางเลยนอกจากเรื่องแย่ๆ โรงเรียนเรามีผอคนนึงซึ่งนางค่อนข้างบ้าอำนาจ หัวแข็งมั่นใจในตัวเองมากว่าสิ่งที่ตัวเองทำคือถูกที่สุด ไม่สนคำคัดค้านหรือข้อเสนอใดๆของครู ถึงแม้ว่าสิ่งที่นางทำจะส่งผลกระทบต่อตัวนักเรียนหรือตัวครูมากก็ตามนางจะไม่สน นางมักจะพูดกลับไปกลับมาถ้าไม่มีหลักฐานคือนางได้ตลอดไม่สามารถเอาผิดนางได้เลย ชอบจับผิดครูในโรงเรียน แต่ต่อหน้าชาวบ้านคือเป็นคนดีม๊ากมาก แต่ครูกับนักเรียนแทบเบือนหน้าหนี เคยด่าว่านักเรียนในโรงเรียนด้วย แต่ที่รับไม่ได้คือการด่าครูในโรงเรียนทั้งต่อหน้าครูและต่อหน้านักเรียน ทุกวันนี้ไปโรงเรียนเหมือนตกนรก นางเก่งที่ทำให้ครูไม่มีความสุขกับการไปโรงเรียนได้ ความสุขเดียวของครูในโรงเรียนคือการสอนและเพื่อนครูในโรงเรียนด้วยกันส่วนผอคือ 0 ผอ บางคนเก่ง แต่คนนี้มั่นว่าตัวเองเก่งทั้งที่.........   กระทรวงควรมีการโยกย้าย ผอ ไปบ้างอย่าให้อยู่ที่เดิมนานเพราะบางคนพัฒนาแต่ด้านนอก แต่ภายในนั้นกลับทำให้มันแย่ไปหมด หากย้าย ผอ ไม่ได้ก็ขอเกณฑ์ย้ายครูแบบเดิมกลับมาจะได้ไม่ต้องทนกับอะไรแบบนี้ในโรงเรียน อีกอย่างอยากจะบอกว่า บางทีการศึกษาก็ไม่ได้ช่วยยกระดับจิตใจคนให้สูงตามไปด้วยเลยจริงๆ หัวโขนที่พวกคุณๆสวมอยู่สักวันมันก็ต้องโดนถอดออก แล้วคุณจะไม่เหลือคนที่เคารพนับถือคุณอีกเลย ควรอยู่ให้คนเขารักจากไปให้คนคิดถึงไม่ใช่อยู่ให้คนเขาสาปแช่งทุกวัน ฝากไว้ให้คิด....
ปล.ขอเกณฑ์ย้ายครูสองปีกลับมาเถอะ   
#โรงเรียนจะดีจะแย่อยู่ที่ผู้บริหาร