ถ้าทุกคนเจอสังคมในโรงเรียนแบบนี้ทำไง?

​ ม.4ย้ายโรงเรียนไปโรงเรียนประจำตำบลไม่รู้จักใครเลยสักคน ส่วนตัวเราเป็นคนที่เฮฮาตลกมากแต่ถ้าอยู่กับคนไม่รู้จักคือจะไม่ค่อยพูด​
⛈️ไปเรียนวันแรก
พี่เราเป็นครูอัตราจ้างในโรงเรียนวันแรกเราไปสายค่ะ​ เพื่อนในห้องเรียนคาบ3เป็นวิชาเคมี​ พี่เราไปส่งเราหน้าห้อง​ เราไหว้ครูแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ​ นั่งข้างครูเลยค่ะเราตกใจตอนแรกนึกว่ามาผิดห้องเพราะทุกคนไว้ผมยาวหมดตัดภาพมาที่เราผมสั้นติ่งหูเลย​ ไม่กล้าคุยกับใครเลยจ้า​ ครูเริ่มสอนตามปกติทุกคนเอาแต่ซุบซิบหัวเราะเราเหมือนเราแปลกเป็นตัวประหลาด​แทบไม่มีใครสนใจครูเลย​ จนหมดคาบมีเพื่อนคนนึงเป็นหลานครูเหมือนกันเดินมาชวนเราเดินไปเรียนด้วยกัน​ เขาพาเราไปเอาสมุดหนังสือ​ โอเครเราเริ่มอุ่นใจละ​ แต่ก็มีเสียงหัวเราะซุบซิบ​อยู่ตลอดเวลา...
คาบต่อมาเรียนคณิตศาสตร์​ ครูดูเป็นกันเองมากค่ะให้ทุกคนแนะนำตัว​ แต่ก็มีเรื่องให้ เซอร์ไพรส์​มีเพื่อนในห้องคนนึงอายุมากกว่าพวกเรา2ปีได้มีรอยสักตรงหน้าอกใส่ต่างหูรูใหญ่เสื้ออกนอกกระโปรง​ แล้วแนะนำตัวแบบรีบๆ เราก็เลยหันหลังกลับไปมอง​ เขาสวนกลับมาทันทีว่า​ มองทำไม​ (ภาษาอีสาน)​ แล้วเพื่อนที่นั่งกลุ่มเดียวกันกับเขาก็ชักสีหน้าใส่เรา​ ทั้งห้องเรียกพี่คนนั้นว่าเจ๊... ครูก็ได้แต่มองเจ๊เขาแล้วยิ้ม​ เรางงมากคือไม่เตือนเลยหรอ เราก็ไม่ได้สนใจเรียนต่อหมดชม.​ ด้วยความเป็นเด็กใหม่เพื่อนชวนไปไหนก็ไปเพื่อนพาไปซื้อของที่โรงอาหารคาบต่อไปเป็นวิชาศิลปะ​ ครูแกไปตามถึงโรงอาหารเราตกใจมาก55แล้วก็โดนไม้หวายยาวมากๆฟาดตูดคนละ1ที​ เราไม่เคยโดนลงโทดแบบนี้ค่ะเพื่อนอาจจะชินเพราะโรงเรียนเก่าไม่มีแบบนี้แต่เราแทบจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวทั้งปวดทั้งแสบ​ จนกระทั้งเข้าห้องมาก็บอกว่าเดินช้าฟาดอีกคนละ3ที​ เรากลั้นน้ำตาไม่ได้เลยร้องไห้จ้าแม่555​ ไม่อายเลยค่ะแล้วครูเขาบอกว่ากฎก็คือกฎก็หนูยังไม่รู้วววว​ โชคดีที่ชม.นี้แก๊งเจ๊ไม่เข้าเรียน​ แต่ก็ยังมีอีกแก๊งค่ะหน้าและเสียงฟ้องว่าสะใจไม่เบา​ ตอนนั้นคือนั่งคนเดียวแล้วนะคะหลานครูก็อยู่ในแก๊งสะใจนั้นแหล่ะหื้มมมมม
🕛พักเที่ยง
เป็นเสียงระฆังที่กดมือโดยครูในห้องธุรการ​ เราเก็บของใส่กระเป๋า​ เป็นเรื่องน่าเศร้า5555​ ไม่มีเพื่อนไปกินข้าวเลยค่ะ​ เราเดินไปหาพี่เราในห้องกำลังสอนอยู่เป็นพี่ม.6 พี่เขาเริ่มมีคำถาม​ ถามพี่เราหลานครูหรอครับ? พวกพี่ผู้ชายดูเป็นมิตรมากค่ะ​ แต่ผู้หญิงคือมองแรงไปเลยค่ะ​ เรานั่งรอหน้าห้องจบชม.เราลงไปกินข้าวกับพี่​ แกถามโดนหวายหรอกี่ทีละ​ เราก็ตอบแต่ก็ยังไม่กล้าบอกว่าร้องไม่กล้าบอกอะไรมาก​
โรงอาหารที่มีร้านข้าวร้านเดียวขายทั้งขนม​ น้ำ ไส้กรอก​ ไม่มีใครต่อแถวใดๆทุกคน​เบียด​ตัวเองเข้าไปเพื่อให้ได้ข้าวเร็วๆพร้อมตะโดนบอกแม่ค้า​ เร็วๆแน่​ (ภาษาอีสาน)เรานั่งรอจนคนเริ่มจะหมดจากหน้าร้านเราเดินไปสั่งข้าวทุกสายตาคือจ้องมาเหมือนนัดกันเลย  เรารีบสั่งข้าวแล้วกลับไปนั่งโต๊ะ​กับพี่​ แล้วมีกลุ่มครูสาวสวย​เดินมาที่โต๊ะที่เรานั่งกับพี่แล้วบอกว่า​ "สิมานั่งโต๊ะครูได้จังใด" เรามองหน้าพี่​ พี่กับเราก็เลยย้ายมาอีกโต๊ะโดยไม่ได้ตอบโต้อะไร​ (พี่เรามาเล่าให้ฟังตอนกลับบ้านว่าครูกลุ่มนี้เขาก็ไม่ชอบพี่เราตั้งแต่​มาฝึกสอนแรกๆแล้ว​ พี่เราก็บอกถ้าอยากอยู่แบบสงบไม่ต้องไปตอบโต้เขาเขาใช้อะไรก็ให้ทำ)
หลังจากนั้นก็ขึ้นเรียนปกติ​ แต่วังเวงมากในห้องเหลือแค่4คน​ นอกนั้นคือโดดเรียนรอบๆโรงเรียนมีแต่น้ำแล้วก็ป่าเต็มไปหมด​ ร้านเกมก็อยู่ในหมู่บ้าน​ บ้างก็อยู่ตามห้องน้ำดูดบุหรี่​ เรียน4คนจนถึงเวลากลับบ้าน​ เราก็นั่งรอพี่อยู่ใต้อาคารอาคารน่ากลัวพอสมควรอาจจะเพราะเรายังไม่ชิน​ รู้สึกปวดฉี่จะมีห้องน้ำบนอาคารจะมีของครูและของนักเรียนแต่พอวิ่งขึ้นไปครูบอกเข้าไม่ได้เธอเป็นใครลงไปเข้าข่างล่าง​ คือตอนนั้นอยากจะฉี่มันตรงหน้าห้องน้ำเลย​เฮ้อออมันอีหยังเนี้ยยย​ รีบวิ่งกลับลงมาห้องน้ำข้างล่างคือประตูปิดไม่ได้สักบานน้ำไม่ไหลหยากไย่​เป็นเลิศแต่ก็ต้องฉี่ค่ะ​ ออกมาจากห้องน้ำพี่เราลงมาพอดีเดินไปที่จอดรถ​ แล้วก็มีมีพี่ม.6อีก3คนกลับด้วย​ทุกวัน​ กลับถึงบ้านรีบโทรหาแม่เลยค่ะทั้งร้องไห้​ พูดอะไรตอนนั้นแม่ก็ได้แต่บอกทนก่อนๆซึ่งพี่ก็ไม่ใช่พี่แท้ๆนะคะขอโทษด้วยที่ไม่ได้แจ้ง.​ วันแรกยังขนาดนี้ทุกคนตื่นเช้ามาเจ็บตัวมากตูดที่หวายฟาดคือช้ำเป็นรอยยาวนั่งแทบไม่ติดพื้น

เดียวมาต่อนะ​ (เรื่องเพื่อนแล้วก็เจ๊แกละ)​
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่