สวัสดีครับเพื่อนๆวันนี้อยากมีเรื่องมาเล่าระบายเเละหาทางออกให้กับความรักของชีวิตตัวเองครับ...เพื่อนสมาชิกทุกคนล้วนมีรักเเรกเหมือนกันทุกคนใช่มั๊ยผมเองก็มีรักเเรกเเละเป็นรักที่ใช้ความพยายามในการที่จะทำให้ได้ความรักนั้นมาครอบครอง....ย้อนกลับไปเมื่อ9ปีที่เเล้วผมเรียนในสถาบันอาชีวะเเห่งหนึ่งได้พบกับหญิงคนหนึ่งชึ่งทำให้ผมได้รู้จักกับคำว่าตกหลุ่มรักตั้งเเต่นั้นมาผมพยายามทำทุกอย่างเพื่อได้รู้จักเธอเเละพยายามขอจีบเธอพยายามยัดเยียดตัวเองเข้าไปในชีวิตของเขาไม่ว่าสถานะไหน ซึ่งมันก็ทำให้ผมเเละเธอได้มีความสนิทกันขึ้นมาอยู่บ้างเเละผมก้เป็นทุกอย่างให้เธอไม่ว่าคนคุย คุยกันทุกๆวัน ที่ระบาย อารมณ์ต่างๆไม่ว่าเธอจะเสียใจดีใจหรือร้องให้เป็นทุกอย่างยกเว้นคนที่เธอรัก(เป็นเหมือนคนรักที่เธอไม่รัก)...เเต่ผมก็บอกรักเขาในทุกๆวันเเม้ว่าเธอจะไม่ค่อยอยากจะฟังคำว่ารักของผมชักเท่าไหร่... ผมทำเเบบนี้ตลอดโดยไม่คิดจะมีใครเพียงเเค่รอวันนึ่งเผื่อเธอจะหันมาเห็นค่าเราบ้าง เเต่ไม่เลยถึงเขาจะเลิกกับเเฟนเเล้วกี่คน เเต่คนใหม่ของเธอไม่ใช่ผม..เป็นเวลาเกือบสองปีกว่าๆจนเราทั้งคู่เรียนจบเเยกย้ายกันไปเรียนต่อกันที่อื่นเเต่ผมก็พยามติดต่อกันเธอตลอดเผื่อว่าวันนึ่งเขาไม่มีใครเธออาจคิดถึงเราเเต่ไม่เลยระยะทาทำเเละการเติบโตให้เราห่างกันไปเรื่อยๆ จากที่โทรหาทุกวันเริ่มจะทิ้งระยะห่างกันเรื่อยๆจนไม่ได้โทรหากันเหลือเพียงช่องทางติดต่อกันทางเดียวก็คือเฟสบุ๊ค ....เเละตอนสุดท้ายของความฝันว่าวันหนึ่งว่าคนที่ได้อยู่ข้างไปเธออาจเป็นผมก็ดับลงเมือวันหนึ่งมีจ้อความจากเธอว่าเธอเเต่งงานมีครอบครัวเเล้วมีโซ่ทองคล้องใจอีกหนึ่งคน...ผมได้เเต่ยินดี(ซึ่งตอนนั้นผมมาทำงานที่ต่างจังหวัด ทำให้เริ่มทำใจได้เเล้วว่าผมคงไม่มีวันได้เป็นคนที่เธอรักบ้าง)....ผมก็ได้เเต่เฝ้ามองทุกการเติบของช่วงเวลาชีวิตของเธอเเละครอบครัวเธอ...เรื่องมันคงจะจบสวยงามถ้าเป็นเเบบนี้...ระยะเวลาผ่านมาหลายปี...ผมก็ยังโสดในเเบบที่ไม่มีใครจะมาสนใจเลย..เเต่เเล้วเป็นเพราะอะไร ใจคน หรือโชคชะตาเล่นตลก ..เธอชอบมาทัคเฟสคุยกับผมบ่อยๆ เราเรื่องชีวิตต่างๆเหมือนที่เธอเคยทำเเบบเมื่อก่อน บางทีเธอก็พูดว่าทำไมเราไม่คบกัน ตั้งเเต่เเรก ซึ่งสลับกับผมเลย จากที่ผมเป็นคนบอกรักทุกๆวันกลับกลายเป็นเธอที่บอกรักผม ..ซึ่งบางทีผมก็ไม่เข้าใจว่าเธอทำเเบบนี้เพราะอะไรผมจะได้ทำตัวถูก ...จะได้รู้สถานะตัวเองว่าควรทำตัวเเบบไหน เวลาถามเธอ ก็ได้เพียงคำถามกลับมาว่าผมยังรัก ขามั๊ย...ชึ่งบางทีผมอาจจะถ่ายทอดคำพูดที่เธอพูดกับผมไม่ได้หมดเเต่มันก็ทำให้ใจของผมหวั่นไหวบางครั้งเราสองคนก็เผลอใจทำอะไรที่ลืมไปว่าเธอมีครอบครัวอยู่เเล้ว....ฟังดูเเล้วผมก็ชั่วมากเนาะที่ไม่หักห้ามใจปล่อยให้คำว่ารักเเรกอาจจะทำลายครอบครัวของคนที่เรารักเเละตัวเอง....