อายุ 25 แล้ว ยังไม่ได้ดำเนินชีวิตได้เองเลย แม่ยังบังคับให้ทำงานที่บ้านที่เราไม่ชอบ ขีดจำกัดเหมือนลูกน้องค่าแรงเท่าลูกจ้างพม่าเลย  ทั้งที่เรียนจบแล้ว ควรได้ทำงานข้างนอกบ้าง เงินก็ไม่ให้เราแล้ว ยกเว้นมาช่วยทำงานซึ่งงานหนักมาก ยกลังของ เงินทั้งแม่และน้าเก็บเองหมด แม่ก็อายุมากแล้วค่ะ แต่เขายังคิดว่าเขาไม่เหนื่อย ยังอยากหาเงินแต่ไม่วางแผนอนาคตว่าเราต้องดำเนินชีวิตต่อไป เราอยากไปทำงานข้างนอก ไปอยู่เอง เพราะอยู่ในบ้านก็เป็นบ้านน้าทำอะไรไม่อิสระเลย ต้องดูแลทั้งแม่และน้า ทั้งที่เงินเขาเยอะกว่าเรา จะหาแต่คนช่วยงานหรือช่วยเหลือพวกเขา แต่ไม่นึกถึงชีวิตเรา ความรู้สึกเรา เราเองก็แย่เพราะงานไม่มี เงินไม่มี เป็นแบบนี้ควรทำไงคะ #เป็นลูกบุญธรรม​ค่ะ