สวัสดีค่ะ อยากจะสอบถามทุกๆคน ไม่ว่าจะรุ่นอายุเท่าไหร่ วัยรุ่น ผู้ใหญ่ หรือ สูงอายุ
ขอใช้แทนตัวเองว่า เรา นะคะ เรามักจะทะเลาะและมีปากเสียงกับแม่บ่อยๆ ซึ่งมันแทบจะทุกวันเลย 
ในหลายๆเรื่อง เป็นการทะเลาะที่ไม่สมเหตุสมเหตุ และกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ หลายๆครั้งที่เราทะเลาะ ทั้งๆที่เราไม่ได้ผิด แต่กลายเป็นเราผิด
แม้แต่เรื่องเล็กๆที่ไม่ควรทะเลาะ แม่ก็สามารถทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตได้ และแม่เราเป็นคนที่ยุ่งกับชีวิตเราพอสมควร ขอยกตัวอย่างนะคะ 
 
1. บางทีแม่เราบอกว่าให้ทำอันนี้ให้หน่อย และพอถึงเวลา เราไม่ได้ทำ แม่ก็จะมาด่าว่าทำไมไม่ทำ ทั้งๆที่ จริงๆแล้วแม่ไม่ได้บอกเราไว้ (ที่กล้าพูดแบบนี้เพราะมีคนเป็นพยานให้ค่ะ พยานก็บอกว่าแม่ไม่ได้พูดไว้)
 2. แม่เราชอบมากดดันให้เราทำอะไรอย่างนึง ตอนที่ๆเราไม่ว่างหรือทำธุระอยู่ ซึ่งพอเราบอกว่าไว้ก่อน เดียวมาเคียร์ให้ เขาก็จะจิกๆให้ทำณ ตอนนั่น แล้วพอเราทำไม่ถูกใจ ก็จะมาด่ามาว่าเรา แล้วเราก็บอกไปแล้วว่าก็บอกไปแล้ว่าเดียวมาเคลียร์ให้ ติดธุระอยู่ แม่เรากลับอ้างว่าเค้าไม่รู้ว่าเราติดธุระ ไม่ได้สนใจ ทั้งๆที่เราแจ้งไปแล้ว
3. เวลาทะเลาะกัน เราจะพยายามอธิบาย หรือไม่ก็เงียบเลย แต่แม่กลับโมโหและด่าๆ แถมบางครั้งถึงกับขว้างของใช้ 
4. เวลาเขาบอกให้เราทำอะไร แล้วเรายังไม่ว่าง เขาก้จะชักสีหน้า เราจึงบอกว่าเราไม่ว่างจริงๆ เขาก้จะโวยวายขึ้นมาทันที 
5. เขาจะชอบว่าเราทั้งๆที่ตัวเขาเองก็ทำ และเขาจะมาอ้างว่าเขาเป็นพ่อแม่ ทำไมเขาจะทำไม่ได้
6. บางทีเราติดธุระอยู่ เขาก็จะโทรมาเล่าเรื่องชาวบ้านให้ฟัง ทั้งๆที่เขารู้ว่าเราไม่ว่าง แต่เขาต้องการให้เขาพอใจที่จะบ่น ณ ตอนนั่น และถ้าเราบอกเราไม่ว่าง เขาจะไม่พอใจขึ้นมาทันที 
7. บางทีคุยกันเรื่องปกติ แต่กลับกลายเป็นเรื่องได้ อย่างเช่น เขาบอกว่า ที่ดูดฝุ่นไม่ดี ต้องไปเอาของมาจากบ้านเก่า เราก็แค่บอกว่า ใช่ ต้องบอกให้คนไปเอามาอะ เขาก็โซยขึ้นมาทันทีว่าเขารู้ เดียวไปเอามาเองแหละ แล้วเขาก็ไปตบโต๊ะ ทั้งๆที่เรื่องที่คุยไม่มีอะไรเลย 
8. เวลาเขานินทาอะไรให้เราฟัง แล้วเราจะแสดงความคิดเห็นว่า คนที่เขานินทาคิดอีกแง่มุมนึงหรือเปล่า หรือคิดต่างกัน เลยทำให้เป็นปัญหา แต่เขาก็จะโวยวายขึ้นด่ามาอีกว่า เราไม่รู้อะไร อย่ามาแสดงความคิดเห็น ซึ่งเรื่องนี้ เคยคุยกับญาติแล้ว ว่าเราทำอะไรผิด ญาติก็บอกว่า เขาต้องการให้คนที่เขาจะบ่นให้ฟังเข้าข้างเขา ต้องบอกเขาถูก ไม่งั้นเขาจะโวยวาย
9. มีอีกหลายเรื่องเลยค่ะ แต่ไม่อยากลงรายละเอียดเยอะ
 
ส่วนพ่อของเรา เวลาทะเลาะ เขาจะพูดเอียงไปหาแม่ทันที พูดเรื่องไรก็ได้ให้แม่ของเรามีน้ำหนักในการชนะ แต่พอพวกเขา2 คนทะเลาะกัน ต่างฝ่ายต่างมาเอาใจเรา ทั้งๆที่ตอนเราทะเลาะกับแม่ พ่อไม่เห็นหน้าเราเลย ไม่มีแม้แต่ว่า ปลอบใจ หรือช่วยให้แม่เราเบาลง กลับเลือกที่จะซ้ำเรา แต่เวลาพวกเขาทะเลาะกัน เราจะเป็นคนไกล่เกลี้ยให้ตลอด ให้ใจเย็นๆ และคุยกันให้รู้เรื่อง และ ขนาดเราป่วย พ่อก็ไม่สนใจ จะหายามาให้ หรือแม้แต่เราหกล้ม เป็นแผล พ่อกลับพูดได้แค่ว่า ก็สมควรแล้ว และเวลาพ่อทำผิด แล้วแม่ว่า พ่อจะโยนความผิดให้มาหาเรา แล้วแม่ก็มาว่าเราทีหลัง ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่องเลย (ที่พ่อทำแบบนี้ ญาติบอกว่าพ่อหลีกเลี่ยงการโดนแม่ว่า เลยโบยให้เราแทน)
 
เจอเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่เด็กจนโต เราเก็บมาตลอด ถ้าเรื่องไหนเราผิด เราก็พยามไปแก้ แต่เรื่องไหนที่เราไม่ผิด เรากลับต้องรับความผิดนั่นมา หลายๆครั้งที่เราอดทนอดกลั้นกับความอารมณ์ร้อนของเขา เราไม่สามารถพูดกับพ่อตัวเองได้ เพราะเขาก็ไม่เลือกเข้าข้างหรือช่วยเราอยู่แล้ว เราเลยต้องไปคุยกับญาติๆหรือเพื่อนๆ บางทีญาติเขาโทรมาไถ่ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ไม่ต้องเครียนดะ แม่เราเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว ถ้าไม่ไหวก็ไปนอนบ้านเขา เพื่อนๆเรามักจะพยามปลอบเราตลอด และช่วยหาทางแก้ไข บางทีก็ให้เบอร์จิตแพทย์ที่เขาเคยรักษามา เพื่อให้เราโทรไปปรึกษาบ้าง 
 
และอยากลองมาถามชาวพันทิปว่าควรแก้ไขยังไงคะ บางทีทะเลาะทุกวันจนเรารู้สึกเบื่อ และทำไรไม่ได้ ต้องพยายามใจเย็นตลอด จริงๆไม่อยากให้มาพูดเรื่องบุญคุณหรือเขาเป็นพ่อแม่เรานะคะ เรารู้เรื่องนี้ดี แต่บางทีพ่อแม่เราก็ทำตัวไม่สมเหตุสมผลจริงๆ ไม่ว่าจะญาติเราเอง เพื่อนแม่เอง และเพื่อนของเราก็มาก็รู้ดีว่าพ่อแม่เราเป็นแบบนี้ แต่เขาช่วยไรได้ไม่มาก เพราะเขาคือคนนอก