ใครเคยเป็นแบบเราไหม อยากหนีออกจากบ้านวันละสิบรอบทะเลาะกับแม่ตั้งแต่เด็กจนตอนนี้19ปีแล้วแม่จะด่าทุกวัน ทุกวันจริงๆตื่นมาก็ด่าคนอื่นทำผิดแต่แม่ก็จะหาเรื่องด่าเราทุกวันด่าแช่งเหมือนเราไม่ใช่ลูกเขานี้ขนาดอายุ19แล้วนะแม่ให้เราเรียนแค่ม.3ขอออกไปทำงานก็ไม่ให้ไปคือไม่ให้ไปไหนจากบ้านคนเดียวเลย  ตั้งแต่เล็กจนโตแม่จะไม่ให้ไปเที่ยวไหนเป็นสวนตัวเลยคะทำรายงานเพื่อนก็ต้องมาที่บ้านร้านคอมอยู่ห่างแค่100เมตรแม่ก็ไม่เคยให้ไปคะจะด่าว่าทุบตีตลอดแม้แต่บ้านป้าข้างๆบ้านก็ไม่ถ้าออกจากบ้านก็จะโทรตามทันที คือบางทีเราก็โตแล้วนะอยากมีชีวิตอิสระอยู่บ้านฟังแม่ด่าจนจะเป็นบ้าแล้วคะ ด่าแรงๆทั้งนั้น อย่างกับเราทำผิดหนักหนาชีวิตนี้ทุกอย่างจะลงที่เราหมดตนคิดอยู่ในสมองทุกวันว่าอยากหนีออกจากบ้านไปหางานทำไกลๆแต่กลัวโลกภายนอกอยู่เพราะเราไม่เคยอยู่ที่ไหนไกลเลยไม่เคยใช่ชีวิตตัวเองแม้แต่เที่ยวกลางคืนก็ไม่เคยเก้บตัวอยู่แต่ในห้องจนเก็บกดทำทุกอย่างคนเดียสจนพูดคนเดียวละคิดดูอายุ19แล้วอ่ะ เวลาทะเลาะกันคืออยากไปมากหรือบางทีก็พยายามฆ่าตัวตายแต่ก็ไม่เคยเป็นผลเขาไม่เคยรับรู้และยังคงด่าทุกวัน ทุกวันนี้พยายามปลงแล้วรอวันเลิกกลัวสิ่งภายนอกอยู่ ไม่ได้กลัวลำบากนะคะแต่กลัวสังคมคนมากกว่า อยู่บ้านก็อึดอัดอยู่ด้านนอกก็กลัว บ้านญาติก็อยู่ไม่ได้ เมื่อไรจะเป็นอิสระจากบ้านหลังนี้สักที ออกไปอยู่ข้างนอกแล้วใช่ชีวิตตัวเอง ชาตินี้ขอแค่อิสระจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วมีคนแนะนำบ้างได้ไหม