เมื่อตอนเล็ก ๆ พ่อกับแม่มักพาไปอยู่อยุธยาช่วงปิดเทอม จำได้ว่าต้องฝากรถไว้กับคนที่อาศัยอยู่ริมแม่น้ำ เข้าซอยง่ามใจ (งามใจ จำไม่ได้) พอฝากรถเสร็จก็จะไปยืนอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แล้วพ่อตะโกนวู๊ว ๆ ส่งสัญญาณให้บ้านลุงที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ขับเรือมารับ บ้านที่เราไปพักเป็นบ้านของพี่สาวพ่อ
          ตอนปิดเทอมตั้งแต่เล็ก ๆ จะไปอยู่ที่นั่นกับพี่สาว วิ่งเล่นตามท้องร่อง หัดว่ายน้ำ ปีนต้นไม้ หัดพายเรือ เก็บดอกบัว ฝักบัว สนุกกันมาก แต่พอจบ ป.6 พ่อกับแม่แยกทางกัน พวกเราเลยไม่ได้ไปบ้านป้ากันอีกเลย 
          พอโตมามีครอบครัวก็สามารถไปอยุธยากันเองได้ แต่ความจำเลือนลางเต็มทนแล้วค่ะ 555 จำได้แต่บรรยากาศ ดีว่าชื่อซอยยังพอติดอยู่ในสมอง เลยจากซอยขับรถตรงไปเป็นวัด (จำชื่อวัดไม่ได้) วัดติดกับแม่น้ำเจ้าพระยาเลย ถ้าขับรถตรงไปอีก เหมือนจะเป็นท่าเรือที่เอารถข้ามฟาก 
          แต่ถ้าเรานั่งเรือจากบ้านป้า ออกเรือไปทางขวาของแม่น้ำ ตรงไปเรื่อย ๆ จะเป็นทาง 3 แยก คือแยกที่เรามา และแยก ซ้าย ขวา เราเคยไปงานทำบุญตรงทางแยกขวา จำได้ว่า มีไม้ไผ่ทำเป็นสะพานสูง ๆ ให้ข้ามแม่น้ำเล็ก ๆ สะพานน่ากลัวมาก แค่ไม่ไผ่ 2-3 ลำ แล้วมีราวให้เกาะ สมัยเล็ก ๆ นี่กลัวเลย 
         พอมีใครเคยอยู่แถว ๆ นี้บ้างไหมคะ พอจำได้ไหมคะว่าอยู่ตรงไหน หรือเดา ๆ ได้ว่าชื่อวัดอะไร ถนนอะไร เราหาในกูเกิ้ลแมพไม่เจอ สงสัยรายละเอียดคงเยอะไม่พอ ฝากเพื่อน ๆ ที่พอจะเดา ๆ ได้ บอกกันบ้างนะคะ หมด covid-19 จะหาโอกาสพาเด็ก ๆ ไปซึมซับบรรยากาศแถวนั้นว่า ครั้งหนึ่งแม่เคยโตมาที่นี่นะ

ขอบคุณมากค่ะ