ผมกับแฟนคบกันมาได้ 4 ปีกว่าๆเกือบ 5 ปีพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายรู้หมดว่าคบกันไปหากันบ่อยด้วยครับแล้วพอมาวันหนึ่งเขากลับบอกเลิกผม
เพราะอะไรผมก็ไม่รู้ผมก็ง้อเขาก็มีแต่ร้องไห้จนผมได้ให้เวลาเธอผ่านไปเดือนหนึ่งเธอเริ่มแชทมาหาผมเริ่มเข้าหาผม...ผมก็คุยกันปกติแล้วอยู่ดีๆเขาก็เงียบไปจนเดือนที่ 2 ผมก็ได้ทักหาเขาอีกเขาอ่านไวมากโทรหาก็รับไวมากผมก็เลยถามเขาที่เลิกกันเพราะอะไรเขาก็บอกผมว่าที่เลิกกันเพราะเขางี่เง่าเอาแต่ใจใส่ผมมาก แล้วบอกว่าผมทนเขามานานมากแล้วเธอเลยอยากที่จะออกไปและเขาก็บอกว่าถ้ากลับมาเขาก็กลัวเขาเป็นแบบเดิมผมเลยบอกกับเขาว่า
สำหรับผมจะไม่ใช้คำว่าทน ทุกครั้งที่ทะเลาะที่ไม่เข้าใจ ผมไม่เคยเอาเรื่องที่ทะเลาะมาคิด แต่ผมจะคิดถึงแต่ช่วงเวลาดีๆ เวลาที่มีความสุข เวลาที่รักกัน มันทำให้รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้มีค่ามากแค่ไหน เขาอ่านแต่เขาไม่ตอบผมก็ง้อเขาต่อ (เขางี่เง่าเอาแต่ใจใส่ผมมากกว่า ผญ. ทั่วไปเป็นเท่าตัวเลย จนแม่เขาเตือนว่าให้เปลี่ยนนิสัยใหม่)
ตลอดที่ผ่านมาผมไม่เคยใช้คำว่าทนกับเธอคนนี้เลยความงี่เง่าเอาแต่ใจของเขาผมไม่เคยรำคานไม่เคยเอามาคิดเลยผมกลับชอบที่เขาเป็นแบบนี้ชอบที่เขาทำแบบนี้กับผม...ผมยอมทุกอย่างเพราะผมรักเธอคนนี้มาก..เพราะผู้หญิงจะงี่เง่าเอาแต่ใจกับเฉพาะคนที่เขารักเท่านั้น
ผมอยากรู้ว่าผมจะมีสิทธิ์ง้อเขากลับคืนมาได้ไหมครับผมอยากบอกเขาว่าผมไม่ได้อะไรเลยผมชอบที่เขาเป็นแบบนั้น😢😢😢