Hi, Bye mama เบื่อกักตัวดูแล้วหาย 
ความพิเศษของปัจจุบัน เมื่อวันพรุ่งนี้อาจไม่มีเราบนโลก 

แนว-Drama Fantasy 16 Ep ร้องไห้ทุกตอน ซึ้ง เศร้า เข้าใจตัวเองมากขึ้น
ดูจบแล้ว อาจจะคิดออกว่า อะไรสำคัญกับชีวิตอย่างแท้จริง

เรื่องนี้เหมาะกับ
-คนที่เบื่อคนที่บ้าน
-คนที่รู้สึกไม่มีเป้าหมายในชีวิต รู้สึกล่องลอย
-คนที่อยากร้องไห้

ไม่เหมาะกับ
-คนที่เพิ่งสูญเสียคนใกล้ชิด/คนที่เป็นที่รัก
-คนท้อง
-แม่ที่ sensitive
(ไม่มีลูก ไม่ได้เพิ่งเลิกกับแฟน ครอบครัวอยู่ครบยังร้องไห้ทุกตอน)
เขียนจากมุมมองที่คิดตามตัวละคร+ความเข้าใจของตัวเอง



plot หลัก-ปาฏิหาริย์ที่แม่ท้อง(คิมแทฮี)ตายจากอุบัติเหตุรถชน แต่ลูกรอดชีวิต ไม่เคยได้กอดลูกสักครั้ง เป็นผีเฝ้ามองลูกสาวคนเดียวมา5ปี ลูกไม่รู้จักแม่ ไม่รู้ว่าแม่ผู้ให้กำเนิดเป็นใคร อยู่ๆกลับมามีชีวิต 49 วัน เพื่อทำภารกิจบางอย่าง
plot รอง
1.ปมความสัมพันธ์ มองผ่านสายตาตัวละครแต่ละคน ระหว่างนางเอกกับแม่ สามี เพื่อนสนิท ที่จากกันโดยไม่ทันร่ำลา และแม่เลี้ยง(ภรรยาใหม่ที่ลูกสาวเข้าใจว่าเป็นแม่แท้ๆ)
2.ปมของวิญญาณที่ล่องลอยไปมาอยู่ในสุสาน เฝ้ามองครอบครัวหรือคนที่ห่วงกังวล ไม่ยอมไปสู่สุขคติ

ช่วงนี้ WFH อาจจะมีเวลาคิดกันมากขึ้น?คะ
เวลาสมองโล่งๆว่างๆ ไม่แปลกหรอกที่เราจะคิดกังวลหมกมุ่นเรื่องของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นกังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
(เมื่อไหร่ Covid จะจบ จบแล้วจะมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง)

หรืออยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขหลายๆสิ่งในอดีต เฝ้ามองหรือคร่ำครวญเสียดาย
(รู้งี้ไม่น่าขายทองไปตั้งแต่ต้นปี น่าจะเก็บเงินสดไว้มากกว่านี้)

หลังดูเรื่องนี้จบ 16 Ep ใน 3 วัน มันเป็นความหน่วงๆ เศร้า เสียใจ แต่เข้าใจความเปลี่ยนแปลงจากการสูญเสีย
และอาจจะพิจารณาได้ว่าเมื่อจบจากชีวิตนี้ไป มีอะไรที่ควรปล่อยวางบ้าง แยกเป็นข้อๆตามนี้

1. การไม่ยึดติดกับความผูกพัน(ยาก) ถ้าเราหายตัวกันไปสัก5ปี ไม่ได้ติดต่อกับใครที่เป็นคนใกล้ชิด เรายังจะสนิทกันเหมือนเดิม?
(เพื่อนบางคนไม่ได้คุยกันแค่2-3ปี ให้ช่วยซื้อของก็ไม่ช่วยละ555555)
หรือวันหนึ่งถ้าอีกฝ่ายเดินออกไปโดยไม่ได้บอกลากัน พื้นที่พิเศษที่เคยเป็นของเราอาจจะถูกแทนที่
(เคยเสียใจที่เพื่อนสนิทเราไปสนิทกับคนอื่น?)
ในเรื่องพระเอกมีภรรยาใหม่หลังจากเริ่มทำใจและปรับตัวได้(แต่นางเอกเป็นวิญญาณที่เห็นและเฝ้ามองตลอด ในชีวิตจริงเราจะทำใจมองได้??)

แต่ในเรื่องก็แสดงให้เห็น1ความสัมพันธ์ที่พื้นที่นั้นเป็นของเราเสมอ คือ การเป็นลูกของแม่
แต่กว่าจะคลี่คลายนางเอกก็เจ็บปวดมากอยู่ เพราะคนที่ลูกเรียกว่าแม่ และเข้าใจว่าเป็นแม่จริงๆ คือ แม่เลี้ยง
พื้นที่ทั้งความเป็นแม่และเมียถูกครอบครองโดยคนอื่นไปแล้ว



สิ่งที่อยากบอก
-มีคนอีกมากมายที่จากตายโดยไม่ได้ร่ำลาหรือพูดความในใจกัน โดยทั่วไปเท่าที่รู้มา น้อยมากที่คนไทยจะสั่งเสียหรือวางแผนร่ำลากันก่อน ว่าถ้าสักวันใครคนหนึ่งต้องจากไปอย่างกะทันหันมีอะไรที่ยังค้างคาใจกัน หรือถึงวันนั้นคนใกล้ตายต้องการอะไร
พอดูแล้วคิดถึงเพลงนี้ ถ้าเราต้องตายจะบอกอะไรกับใครบ้าง
https://www.youtube.com/watch?v=1szrYfYNnU8

2.ไม่มีใครรู้วันตายล่วงหน้า อะไรที่ค้างคาใจ ปกปิดไว้คนใกล้ตัว และพิจารณารอบคอบแล้วว่าบอกหรือเคลียร์กันดีกว่า
ถ้ามีโอกาสให้ทำเลย (ต้องดูบริบทอื่นๆด้วย ไม่งั้นอาจจะพูดความจริงผิดที่ผิดเวลา ทำให้ตายเหมือนคุณประเสริฐเลือดข้นคนจาง)
เพราะปมของดวงวิญญาณมากมายที่ล่องลอยไปมาอยู่ในสุสาน ล้วนมีเรื่องค้างคาใจเลย ไม่ยอมไปสู่สุขคติ
ซีรี่ย์นี้เป็น Fantasy เราเลยไม่รู้ว่าหลังตายจริงๆ จะมีประชาธิปไตยเหมือนผีในเรื่อง ที่เลือกจะเป็นผีหรือไปเกิดใหม่ได้เลย
ในวันที่มีโอกาส มันอาจจะอึดอัด หรือสถานการณ์มันอาจจะแย่ลงถ้าพูดความจริงไปทุกอย่าง
แต่ถ้ามันเป็นเรื่องที่ค้างคาใจมาหลายปีลองนึกดูดีๆ จะบอกวันนี้หรือตายไปแล้วยังต้องเก็บอารมณ์หนักใจทรมานเอาไว้ในวิญญาณ

3.ทุกความเจ็บปวดจากการสูญเสียจะเยียวยาตัวมันเองได้ กระบวนการและวิธีเยียวยาจิตใจของแต่ละคนอาจแตกต่างกันไปตามจริตและประสบการณ์ การมีชีวิตอยู่ต่อคือการทำปัจจุบันให้ดี และเดินต่อไปข้างหน้า แม้ว่าจะต้องผ่านช่วงเวลาแห่งความทรมาน
ชอบประโยคที่พระเอกพูดหลังจากที่แม่ของลูกเสียไปว่า
"เหมือนต้องผ่านอุโมงค์แห่งความมืดมิด ที่ไม่รู้จุดสิ้นสุดอยู่ที่ตรงไหน แต่ในที่สุดก็จะมีแสงสว่างที่ปลายทาง"

คุณค่าของเวลาที่เคยผ่านไปอย่างสูญเปล่า เรื่องนี้ทำให้เข้าใจ Quality time ที่เราควรมีให้คนสำคัญ
ไม่ได้อยู่กันแค่ใกล้ตัว แต่เหมือนใจไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ในเวลาที่ยังทำอะไรที่คนสำคัญของเราร้องขอได้ ให้ทำ
เพราะวันนี้ เวลานี้ ความรู้สึกนี้ ไม่มีใครมาทำแทนได้ 
และมันจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่เราจำว่าเราไม่ได้ทำ และเสียใจทุกครั้งที่คิดขึ้นมา
(ส่วนตัวมีประสบการณ์แบบนี้3ครั้ง ที่คิดย้อนได้ว่าถ้ารู้แบบนี้น่าจะสละเวลาทำเรื่องเล็กๆให้ญาติที่เรารัก คนที่จากไปแล้ว เพราะตอนนั้นเรายังเด็กกว่านี้และประมาทเกินไปว่า ไม่ทำให้เค้าวันนี้ก็ยังมีโอกาสหน้า แต่กลายเป็นว่าวันพรุ่งนี้ของเค้าไม่มีอีก)

มองคนข้างๆดีๆ มีQuality timeกันนะคะ
ปกติ ไม่ค่อยดูอะไรดราม่า ดูแล้วก็เปลี่ยนอารมณ์เบื่อให้หายได้ดีอยู่
++คิดได้ว่า เออ....
หลายๆอย่างที่ควบคุมไม่ได้ก็ช่างมันเถอะ
แค่แคร์คนที่เรารักและรักเรา ก็หมดเวลาแล้ว

ฝากเพจ
www.facebook.com/Meenacreator