มีเรื่องอยากจะปรึกษาค่ะ ไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนดีเพราะวีรกรรมเยอะมาก คือเเฟนเป็นคนติดการพนัน ในมหาลัยคือเพื่อนๆจะรู้เลยว่าคนนี้มีปัญหาเรื่องเงินเพราะเพื่อนๆหลายคนบอกมาเเต่คือเขาคบกับเรา เราก้พยามฟังเขา คิดว่าคนเราเปลี่ยนเเปลงกันได้ ให้โอกาศเขาเเต่คือถ้าตัดเรื่องพนันออกเขาก็เหมื่อนคนปกติเลย เเต่ติดตรงที่เขาขโมยของไป คือมีอยู่วันนึง เราอยู่หอพัก เรียนอยู่วิทลัยชื่อดังย่านศรีนครินซีคอน เเฟนมาอยู่ด้วย ล่ะเหมื่อนกับว่าเขามีปัญหา เขาต้องการใช้เงิน เขาขอยืมเงินไป 6800 เขาบอกยังไงก้ได้คืน เเล้วเขาก้ขอยืมเอาโน๊ตบุ๊คเราไปจำนำด้วยค่ะ อันนี้เราก้ให้เขาไปจำเพราะคิดว่าเป็นคนไกล้ตัวเลยไม่ได้คิดอะไรมาก (ไว้ใจเขามากเกินไป) เเล้วเราก็มีไอเเพดเครื่องนึง คือปกติไม่ค่อยได้หยิบมาใช้บัญเอิญวันนั้นอะไรดลใจให้เล่นไม่รู้ คือตอนห้าโมงเย็นยังเล่นอยู่เลยค่ะ พอตกดึกมาเหมื่อเราทะเลาะกับเเฟน เเล้วเดินออกจากห้องไป ประมาณสักตอนห้าทุ่ม ตัว fine my เราโดนปิดทุกคน อยู่ดีๆก้มีเมลเเจ้งเตือนขึ้นมาว่าโดนปิด!!! ไอ้เราก้ไม่ได้คิดไรมาก เพราะไอเเพดก็อยู่ในหอ เเล้วจากนั้นเราก้เดินกลับหอ พอวันถัดมา เราตื่นขึ้นตอนบ่ายสอง เราหาไอเเพด สรุปไม่เจอ คือเราพยามหาทั้งห้องเลยก็ไม่เจอ หายเเบบหายไปเลย หายยันสายชาร์จ เราตกใจมาก เพราะเราอยู่หอมาของเราไม่เคยหาย เราก็โทรไปถามที่ศูนย์ apple เขาก็บอกว่ามีเเต่คนไกล้ตัวเท่านั้นที่ปลดล๊อคเครื่องได้ เพราะถ้าล้างเครื่องจริงๆ จะไม่มีเมลเเจ้งเตือน เราก็เริ่งเครียดเลยทุกคน คือของหายล่ะเราเป็นผู้หญิงอยู่หอคนเดียว ความปลอดภัยอยู่ตรงไหน เราไม่ได้โทษเขา เพราะเราก้ไม่มีหลักฐานว่าเขาเอาไป พอเราถามเขาก้บอกว่าไม่ได้เอาไป เขาบอกให้พาไปเเจ้งความด้วยก็ได้ เเต่ด้วยช่วงนี้โควิด การออกไปข้างนอกคือยากมาก เเต่เราคาใจมากๆ เราเลยไปลงบันทึกประจำวัน ไปคนเดียวตอนเช้าเลย ด้วยความที่นอนไม่หลับ พอเรียบร้อยเราก็กลับหอมาเพื่อที่จะยื่นใบบันทึกให้เจ้าของหอดู เพื่อเปิดกล้อง สรุป ไม่มีใครเขาออกเลยนอกจากเรากันเเฟนเรา!!! หรือไอเเพดเรามีขาเดิน เราก้โทรไปบอกที่บ้าน ที่บ้านเขาก็บอกให้ช่างมันประมาณนี้ค่ะ เราเลยซื้อไอเเพดเครื่องใหม่ เเล้วเหมื่อนกับว่า วันที่เขานัดจะคืนโน๊ตบุ๊คกับเงินเราเขาพลัดบ่อยมาก คือเราเกลียดคนโกหกมากเลยเลยถาม เขาบอกได้ตอนเย็นๆ พอมาเย็นๆก้บอกไม่มี เเต่เขาก็บอกเงินเเค่นี้ยังไงก้ได้ (พลัดมาหลายรอบเเล้ว) จนเราทนไม่ไหว ทะเลาะกับเขา โทรหาที่บ้านเขา เราได้คุยกับเเม่เขาค่ะ
เเม่เขาบอกว่า:จะให้เขายื่มเงินทำไมถึงไม่โทรบอกเเม่ก่อน (ในใจเรานี่เเบบ เอ้าก็ลูกเเม่มีปัญหา) ก็เคลียอะไรกันนัดวันกันเเม่เขาไม่รับผิดชอบ ทำได้เเค่ช่วยตาม ความซวยก็มาเยื่อนที่ฉันสิคับ ก้เคลียกับสรุปวันคืนของล่ะเงินเรา เราก้รอตามวันที่เขานัด เขาก็ออกจากหอเรากลับบ้านเขาไป
เเล้วพอวันถัดมา เราก็เเกะกล่องคอม pc ประกอบที่สั่งไว้ เเละนั้นเเหละทุกคน อะไหล่คอมหาย!!!! น้องโล่งมากโล่งเเบบหายไปเลยมีเเต่ตัวเคสทั้งที่ซื้อล่ะร้านประกอบให้ เราตกใจมากโทรไปหาที่บ้าน เเม่เราไม่ไหว โทรไปคุยกับที่บ้านเขาเลย เรื่องเเดง เเต่ด้วยความที่เเม่เราไม่อยากให้เขาเสียอนาคต เรายังไม่เเจ้งความ เเต่ให้เอาของมาคืนน้อง (เขาสารภาพว่าเขาเอาไอเเพดไปจำนำ ส่วนอะไหล่คอมเอาไปขาย) คือเเบบนี่คนเป็นเเฟนกันเลยอ่ะ คือเเบบเสียความรู้สึกจัดๆเเล้ว อะไหล่คอมด้านใน 14000  เราตกใจมากด้วยความอารมเสียของเรา เราเลยประจารลงสตอรี่ไอจีค่ะ (บล๊อคเขาไปเเล้ว) เเล้วเหมื่อนมีคนเเคปไปบอกเขาค่ะ เขาก้บอกให้เราลบล่ะเเก้ให้เขาดีขึ้น เขาขอพื้นที่ยื่นในสังคม เขาขู่เราว่าถ้าไม่เเก้ให้ดีขึ้น ก็เสียๆอนาคตกันไปเราตกใจมาก เพื่อนๆเราก็บอกไม่เป็นเรา เขาขู่เราทางเเชทค่ะ เราโทรไปก็ไม่รับสาย เราเครียดมาก เขาขู่เราเราเลยโทรบอกเเม่ เเม่เราก็เลยสนองให้ ถ้าอยากไปเจอกันที่โรงพัก เขากลัวเขาบอกกับเเม่เราว่าเขาเเค่ขอพื้นที่ยืนในสังคม อยากให้น้องเเก้ข่าวให้เขาดีขึ้นหน่อย (เเถจนสีข้างถลอก) ก้เลยเคลียๆกันไป เรื่องวุ่นวายมาก เราก็มีส่วนผิดที่ไปโพสประจารด้วย(ด้วยความโมโห) เขาบอกว่าขอเวลาได้มั้ย(ยังไม่มีกำหนดจะคืน) เขาจะหาเงินหมื่นสี่มาคืน(โควิดระบาด) ทยอยคืนก้ได้ เเค่ในใจจริงเราอยากได้เงินก้อนล่ะเคลียๆปัญหากันไปจบๆ  เราเสียความรู้สึกมาก เหมื่อนเขาไม่ให้เกียตรเรา เราก็ยังคุยกับเขาปกติอยู่ เเต่ความรู้สึกคือมันระเเวงไปหมด เขาก็ขอโอกาศได้มั้ย เพื่อนๆคิดว่าเราควรปล่อยมั้ยคะ บางทีเราไม่ไหว เเต่ใจนึงมันก็ตัดไม่ขาด เเต่เราอึดอัดมากๆ เพราเขาสร้างเรื่องไว้เยอะจริงๆ เขียนครั้งเเรก เเบ้วไม่รู้จะเเท๊คห้องไหนดีต้องขออภัยด้วยนะค่ะ