สวัสดีครับตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1ครับ(จะเข้าม.2เเล้ว)คือก่อนอื่นเลยเราเป็นคนไม่เก่งภาษาอังกฤษเป็นอย่างมากเรากล้าพูดเลยว่าเราท่องได้เเต่ a b c d พูดเเล้วอยากจะร้องให้)คือการที่เราท่องได้เเต่ a b c d มันทำให้เราดูเหมือนตัวประหลาดในห้อง คือบางคนถามว่าอยู่ม.1เเล้วทำไมถึงได้อังกฤษเเค่นี้คือเราจะบอกว่าตอนที่เรียนอังกฤษเราพยายามที่จะเข้าใจเเล้วเเต่มันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีเราก็เลยลองมาถามเพื่อนดูเเล้วเค้าก็ไม่ตอบเราคือเราเป็นคนเข้าใจอะไรยากเเล้วยังไม่มีเพื่อนคบอีกตอนนั้นเราก็เลยไม่อยากไปโรงเรียนอีกเลย(เเต่เราก็ไปอยู่ดีเพราะกลัวพ่อเเม่เสียใจครับ)เเละเรื่องที่มันทำร้ายจิตใจเราก็ตอนม.1นี่เเหล่ะครับ(รวมทั้งเทอม1เเละเทอม2)คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนเรียนภาษาอังกฤษเราไม่เข้าใจอะไรเลยเเล้วเราไปถามเพื่อน(จริงๆเราไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะอะไรก็ไม่รู้คงเป็นเพราะเราชอบอยู่คนเดียวเเละเราไม่ค่อยพูดละมั้งครับ55)ต่อนะครับคือเราไปถามเพื่อนเเล้วเพื่อนก็ตอบมาว่าทำไงโง่จังคือคำนี้มันทำให้เรารู้สึกอายเเละขายหน้าเพราะว่ามีคนอยู่ข้างๆเเละได้ยินคำๆนี้มันมันทำให้เรารู้สึกเเย่เเละพอกลับบ้านมาเราก็วิ่งไปร้องให้ในห้องนํ้าเลยเวลาเราร้องให้เราก็พยายามที่จะไม่ร้องเสียงดังเพราะกลัวเเม่เเละพ่อจะได้ยินตั้งเเต่นั้นมาเราก็ไม่อยากถามเพื่อนทุดคนอีกเลยเพราะเรากลัวด่าว่าโง่เเละพอมีสอบภาษาอังกฤษเเละเราต้องไปท่องภาษาอังกฤษกับครูต่างชาติ(ครูต่างชาติจะเปลี่ยนทุกๆปี)เเล้วเราก็สอบท่องภาษาอังกฤษกับครูเขาเราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเพราะเราไม่รู้อะไรเลยเเละจากนั้นครูประจำชั้นเราที่สอนภาษาอังกฤษคือตอนนี้ทุกคนงงใช่มั้ยทำไมมีครู2คนคือจะมีครูที่สอนอังกฤษกับเราอยู่เเล้วนั้นก็คือครูประจำชั้นเเละจะมีครูต่างชาติเข้ามาช่วยในเรื่องการสอนทุกๆปีโดยะเปลี่ยนไปเรื่อยๆคือเราพยายามที่จะอธิบายให้เข้าใจเเต่เราอธิบายอะไรไม่เก่งก็ขอโทษด้วยนะครับต่อนะครับครูประจำชั้นที่ดูเราไม่พูดอะไรเลยเริ่มมองเราด้วยสายตาเเปลกๆเหมือนท่านกำลังด่าเราในใจว่าโง่โง่โง่คือตอนนั้นเรากดดันมากๆอยากออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุดเราเริ่มเหงื่อไหลเเละเราหัวใจเต้นเเรงขึ้นสุดท้ายเขาก็ปล่อยเรามาสงบสติอารมณ์ซักทีคือตอนนั้นเหมือนเราตกนรกเเล้วก็ได้ขึ้นสวรรค์ครับ55เเละก็มีวันหนึ่งเรียนคาบอังกฤษอีกครูต่างชาติก็จะสุ่มออกมาพูดภาษาอังกฤษหน้าชั้นเรียนเเล้วครูก็สุ่มโดนเราพอดีเราก็เลยออกมาพูดหน้าชั้นเรียนเเต่เราอยู่นิ่งๆเพราะเราไม่รู้อะไรเลยเเล้วเพื่อนๆในห้องก็พากันหัวเราะคือตอนนั้นเราอายมากเเละเราก็เริ่มเกลียดวิชานี้เกลียดที่ตัวพูดก็ไม่ได้เขียนก็ไม่ดีอะไรประมาณนี้อะครับเเต่วิชาอื่นก็ไม่มีปัญหานะครับพอเข้าใจได้เเต่กลับันวิชานี้เราดูเหมือนคนโว่ที่อยู่ในความมืดไร้เเสงสว่างคือเราอยากจะขอเทคนิคเรียนภาษาอังกฤษที่เริ่มตั้งเเต่0เเละขอเเบบละเอียดนะครับคือเราเป็นคนที่เรียนรู้ช้าอะไรประมาณนี้นะครับเเละเราก็ขอโทษนะครับที่ภาษาอังกฤษไม่ได้อย่าซํ้าเติมเลยนะครับไม่รู้จะไปพึ่งใครจริงๆครับเเละขอขอบคุณที่อ่านกระทู้ของเราเเละเข้าใจเราเเละก็ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นร่วงหน้าผมจะอ่านทุกความคิดเห็นเเละเราจะนำความคิดเห็นไปเรียนรู้ด้วยตัวเองผมจะตั้งใจเรียน ขอบคุณคขอบคุณครับบบบบบ