เราจะมาเล่าเหตุการณ์ก่อนตอนที่แม่เบี้ยงจะเข้ามาเป็นแม่เรานะ
ตอนแรกตอนที่เราเป็น(ถ้าจำไม่ผิด2-3ขวบ)แม่แท้ๆทิ้งเราไปเหลือให้อยู่กับพ่อ(ส่วนใหญ่เราอยู่กับย่ามาตั้งแต่เกิดเพราะพ่อเราทำงานไม่ค่อยมีเวลามาหา)ต่อมาเราน่าจะอยู่ป.1-2มั้งพ่อเราก็พาแม่เลี้ยงมาซึ่งตอรแรกพ่อเราบอกให้เรียกเขาว่าพี่สาวเราก็เรียกตามที่พ่อบอกพอแม่เลี้ยงเข้ามาไม่ถึงปีปูเลี้ยงของเราก็ไล่พ่อเรากะแม่เลี้ยงเราให้ออกบ้านเราก็เลยอยู่กับย่ามาโดยตลอดจนท่านเสียตอนเราอยู่ป.6(เราเเม่เบี้ยงตอนล่าสุดตอนเราอยู่ป.4เพราะคลอดน้อง)แล้วพอจัดงานศพอะไรจองย่าเสร็จพ่อกะแม่เลี้ยงมาก็ย้ายมาดูแลเราเรารู้สึกว่าความรู้สึกเรามันไม่เหมือนเดิมตั้งแต่ที่ย่าเสียไปพอเขาย้ายเข้ามาเราก็พยายามที่จะปรับตัวเข้าหาแต่ก็ทำได้เท่านี้เราพยายามทำตามที่เขาบอกพยายามเต็มที่แม่เลี้ยงก็จะคอยบอกว่าืได้แค่นี้อย่าทำเลย"เราจุกจนพูดไรไม่ออกทั้งๆที่พยายามตั้งแต่นั้นมาเวลาเราทำความสะอาดอพไรเสร็จหรือธุระส่วนตัวของตัวเองหรือกิจประจำวันเช่นซักผ้าล้างจานกวาดบ้านเราก็จะเก็บตัวในห้องไม่อยากเจอหน้าใครคนอื่นเป็นแบบนี้มา2ปีจนตอนม.3แม่เลี้ยงเริ่มจะตะคอกใส่บ้างหาเรื่องทะเลาะบ้างเวลาเราทำอพไรที่ไม่เข้าตาแกซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าือะไรให้เขาไม่พอใจเขาก็จะว่าด่าเป็นควายบ้างโง่บ้างพอเราขึ้นปวช.1(ม.4)เราเริ่มจะชินกะการเป็นแบบนี้พ่อเราสร้างบ้านใหม่เรามีความสุขได้ไม่กี่เดือนแม่เลี้ยงเราก็ทะเลาะกะเราเรื่องโทรศัพท์แล้วก็ปาโทรศัพท์เราทิ้งจนการเรียนเราจิด0สองตัว(ปัจจุบันตอนนี้ต้องเรียนปวช.4*เหมือนเรียนซ้ำปวช.3อีกปีแต่แค่เรียนของที่เราติด0)เป็นแบบนี้มาเรื่อยทะเลาะเรื่องห้องน้ำเรื่องความสะอาดเรื่องเรานอนตื่นสายบ้างพอขึ้นปวช.2(ม.5)การทะเบาะกันหนักสุดถึงขั้นลงไม้ลงมือแม่เลี้ยงเรามาถล่มห้องเราจนเละตอนแรกเราเข้าห้องไม่ได้เพราะห้องถูกล็อค(ยังไม่เห็นสภาพห้อง)พอจะไปเย้าทางหน้าต่างเห็นสภาพห้องคือรุ้เลยว่ามีเรื่องไม่ดีจากนั้นก็ทะเลาะกัน(เหตุผลที่แม่เลี้ยงมาถล่มห้องเราลืมเอาขยะไปทิ้ง)จากนั้นก็ทะเลาะกันพอเพื่อนเราโทรมาแม่ก็บอกว่า"เพราะเบ่นแต่โทรศัพท์ไงมันถึงเป็นแบบนี้"จากนั้นเราก็ขอร้องว่าอย่าเอาโทรศัพท์ไปทุบทิ้งเลยสุดท้ายแม่ก็เอามาทุบที่หัวกับตัวเราจนมันพังหน้าจอแตกตอนนั้นคือเราเสียใจมากสุดๆเราปวดทั่วร่างกาย(เพิ่งมารู้ตัวเองว่าเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่แน่ใจว่าเริ่มเป็นตอนไหน)พอขึ้นปวช.3ขอเล่าตอนล่าสุดเลยนะทะเลาะกันล่าสุดเรื่องห้องน้ำซึ่งเราลืมเก็บเสื้อผ้าที่ถอดไว้แล้วแม่เราก็มาเปิดดูแล้วก็ชวนทะเลาะบอกห้องน้ำสะอาดได้แค่นี้เรอะ(คือก็แค่เสื้อผ้าคือไม่เข้าใจแค่เรื่องเล็กทำไมต้องทำเป็นเรื่องใหญ่อ่ะ)เเล้ววันนี้เรานอนตื่นสาย(อันนี้อาจจะผิดเพราะเรา)เราก็โดนด่าว่านอนตื่นสายตื่นมาก็ได้กินบ้านถ้าไม่บอกให้กวาดก็ไม่ทำนอนอ้า_ีรอค_ยอยู่รึไง(น้ำตาคลอเลย)คือเราก็ทำม่ะบ้านอ่ะเราก็กวาดแต่กวาดตอนสายๆตอนนี้ก็ถึงขั้นด่าว่าไปตายบ้างควายยังฉลาดกว่าอีกตัดขาดกันเลยไม่ต้องมาพูดด้วยกันอีก เรื่องทั้งหมดในอดีตจนมาถึงปัจจุบันก็มีแค่นี้อยากรู้แค่ว่าเกลียดชีวิตตัวเองกะแม่เลี้ยงมันผิดมากรึป่าว ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ😭