เคยคิดเหมือนกันมั้ยคะเวลามีเเฟนที่มีฐานะมากกว่าเราเรารู้สึกว่าเราไม่เหมาะสมกับเค้าสักนิดเลย...😥😥😥ขอย้อนไปเมื่อ2ปีที่แล้วเราคบกับแฟนแฟนเราเป็นคนมีฐานะในระดับนึงแต่ช่างต่างกับเราเหลือเกินที่แม้กระทั่งบ้านก็ต้องเช่า. แต่เราก็รู้ว่าเขาไม่คิดเรื่องแบบนี้เขารักเรามากแม่ของเขาไม่มีลูกผญ.เลยแม่เขาอยากได้ลูกผญ. รักกันมานานมากเพราะเริ่มคบจริงจังก็คนนี้คนแรกเลยเรากับเขาก็รักกันมากๆไม่มีทีท่าว่าจะเลิกกัน.....
แต่จนมาวันนึ่งเรามีปัญหาในโรงเรียนกับเพื่อนจนถึงกับว่าต้องลาออก เรา2คนต้องห่างกันไกลมาก. *(ลืมบอกนะคะว่าเราไปเรียนที่ภาคใต้แต่ไม่ขอพูดชื่อขังหวัดนะ55) ห่างกันถึงขั้นว่าเหนือสุดกับใต้สุดเลยขอพูดเลยว่าเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมากๆ แซวนิดจีบหน่อยก็เขิลแล้ว เราได้ย้ายมาอยู่ในรร.ในชนบทที่ภาคเหนือไม่นานเราก็บอกเลิกเเฟนเราที่ใต้เพราะเรามีคนใหม่ อย่างกับสุภาษิตที่ว่า"รักแท้แพ้ใกล้ชิด" หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยจนผ่านมาแล้ว4ปีเราก็เห็นเฟสของเพื่อนเก่าสมัยมัธยมเป็นเเฟนเห่าของเรา จนเราคิดไม่ถึงว่าเพื่อนคนนี้จะคบกับแฟนเก่าของเพื่อนตัวเองได้ลง *เมื่อก่อน2คนนี้ไม่ถึงกับเกลียดแต่เจอหน้ากันก็ด่านิดๆหน่อยๆ เราก็ดูเฟสของเพื่อนซึ่ง....เขาก็รักกันดีรักกันก็นานครอบครัวของเขาดูสนิทสนมกันฐานะของเพื่อนเราก็ถือว่าดีมาก. ซึ่งต่างจากเรามากๆเลย. แม่ของแฟนเก่าเราก็รักเพื่อนเราคนนี้มากๆๆๆำไปกินข้าวกันเป็นครอบครัวทั้ง2คนเขาดูมีความสุขดูมีอะไรพร้อมไปหมดสะทุกอย่าง.ต่างจากเราที่ไม่มีอะไรเหมือนเขาไม่มีเงินทองมากมายไม่ได้ไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาแบบเขา หลังจากที่ดูเฟสของทั้ง2แล้วเรารู้สึกน้อยใจในโชคชะตาและฐานะของตัวเองที่ไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งเหมือนเขาแม้กระทั่งบ้านก็ต้องเช่า. แต่ก็ผ่านมา4ปีแล้วนะเราขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆนะ😊 <ขอบคุณที่เข้ามาอ่านความในใจกันนะคะมือใหม่หัดเขียน>
รู้สึกน้อยใจในฐานะของตัวเองกับแฟนมั้ยคะ
แต่จนมาวันนึ่งเรามีปัญหาในโรงเรียนกับเพื่อนจนถึงกับว่าต้องลาออก เรา2คนต้องห่างกันไกลมาก. *(ลืมบอกนะคะว่าเราไปเรียนที่ภาคใต้แต่ไม่ขอพูดชื่อขังหวัดนะ55) ห่างกันถึงขั้นว่าเหนือสุดกับใต้สุดเลยขอพูดเลยว่าเราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมากๆ แซวนิดจีบหน่อยก็เขิลแล้ว เราได้ย้ายมาอยู่ในรร.ในชนบทที่ภาคเหนือไม่นานเราก็บอกเลิกเเฟนเราที่ใต้เพราะเรามีคนใหม่ อย่างกับสุภาษิตที่ว่า"รักแท้แพ้ใกล้ชิด" หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยจนผ่านมาแล้ว4ปีเราก็เห็นเฟสของเพื่อนเก่าสมัยมัธยมเป็นเเฟนเห่าของเรา จนเราคิดไม่ถึงว่าเพื่อนคนนี้จะคบกับแฟนเก่าของเพื่อนตัวเองได้ลง *เมื่อก่อน2คนนี้ไม่ถึงกับเกลียดแต่เจอหน้ากันก็ด่านิดๆหน่อยๆ เราก็ดูเฟสของเพื่อนซึ่ง....เขาก็รักกันดีรักกันก็นานครอบครัวของเขาดูสนิทสนมกันฐานะของเพื่อนเราก็ถือว่าดีมาก. ซึ่งต่างจากเรามากๆเลย. แม่ของแฟนเก่าเราก็รักเพื่อนเราคนนี้มากๆๆๆำไปกินข้าวกันเป็นครอบครัวทั้ง2คนเขาดูมีความสุขดูมีอะไรพร้อมไปหมดสะทุกอย่าง.ต่างจากเราที่ไม่มีอะไรเหมือนเขาไม่มีเงินทองมากมายไม่ได้ไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาแบบเขา หลังจากที่ดูเฟสของทั้ง2แล้วเรารู้สึกน้อยใจในโชคชะตาและฐานะของตัวเองที่ไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งเหมือนเขาแม้กระทั่งบ้านก็ต้องเช่า. แต่ก็ผ่านมา4ปีแล้วนะเราขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆนะ😊 <ขอบคุณที่เข้ามาอ่านความในใจกันนะคะมือใหม่หัดเขียน>