คือเรามาอยู่บ้านแฟน ไปเที่ยวทะเลด้วยกันเมื่อเดือนก่อนๆ เลยมาอยู่ยาว ก่อนไปเราก็ทำงานบ้านทุกอย่าง มีแค่ทำกับข้าวที่พ่อแม่แฟนทำ เราช่วยหั่นผักโขลกพริก กับเสื้อผ้าที่แม่แฟนปั่น ส่วนเราตาก ปัญหาคือ ตอนกลับจากทะเล ครอบครัวแฟนรับญาติทาด้วย เป็นเด็กม.ต้นมั้งหรือประถมปลายๆ กับแม่ ตอนแรกๆเราก็ไม่อะไร ก็คุยด้วยปกติ ที่บ้านแฟนมีเด็กเยอะอยู่แล้ว แต่หลังๆจากอยู่ด้วยกันเกือบเดือน นางก็แสดงกริยาที่ไม่ดีมากๆ คือเราชอบซื้อขนมมาแบ่งน้องแฟนกิน แต่นางคือมาหยิบไปหมดแล้วแบ่งคนอื่นทีละนิด ซื้อน้ำอัดลมมา นางก็เอาแก้วใหญ่มาเท เกือบหมด แม่แฟนซื้อขนมปังปิ้งมาให้ลูกงี้ นางก็เอาไปกิน เราเลยว่า แบ่งคนอื่นบ้าง เด็กเล็กๆงี้ ก็เหมือนนางไม่พอใจ แต่ไม่แสดงออกนะ ภายนอกดูใสซื่ออะ ดูเป็นเด็กดีอะ แล้วครั้งก่อนกินเนื้อย่างด้วยกัน 4-5คน ก็ยังไม่มีใครได้กิน แต่นางคือคีบๆ เอาไปกินคนเดียว เราเลยโมโหเพราะน้องก็ยังไม่ได้กิน เลยย่างฝั่งนึงให้น้อง แต่เราก็ไม่ได้กินเนื้อย่างนะ เด็กเยอะกลัวไม่พอกินกัน บวกกับหงุดหงิดด้วย เราเลยเดินเข้าห้องละสักพักค่อยออกมา ก็ไม่เจอนางแล้ว แฟนเราบอกว่านางไปกินกับพวกแม่ต่อ เราก็เออแล้วแต่มัน พอวันถัดมา แม่แฟนก็มองหน้าเรา เราก็ไม่คิดไร ผ่านไปอีกสักอาทิตย์ คือนางก็ไม่เคยล้างจานหรือช่วยอะไรเลย มีเราก็แฟนบ้างจาน และน้องแฟนที่ช่วยนั่นนี่ นางก็ชอบมาเล่นหัวเราวันนั้นก็โยนมะม่วงใส่หัวเรา เอาถั่วแผ่นๆมาทุบหัวเราละหัวเราะ แฟนเราก็ว่าทำไมเล่นแบบนั้น ห่างกันเกิน10ปีนะ นางก็ไม่พอใจละเดินหนี แล้วล่าสุดคือ นางใช้น้องป.1ไปเฝ้าน้ำร้อน เราเลยโมโหละว่าทำไมกล้าใช้น้อง ละก็บ่นๆ แต่เราก็ไปทำแทน สุดท้ายทะเลาะกับแฟนแค่เถียงกันนิดหน่อย นางก็ไปบอกแม่แฟนว่าอะไรไม่รู้ แม่แฟรก็มาด่าเราว่าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ ทีหลังจะไม่ใช้แล้ว แล้วก็ด่าๆเราสารพัด เราเลยจะกลับหอเรา แฟรก็เข้ามาง้อในห้องละบอกจะกลับด้วย ผ่านไปสักพักน้องแฟนเราคนกลาง ก็เอาขนมมาให้เรา ละชวนกินเนื้อย่างอีก แล้วก็บอกว่าครั้งก่อนที่กินเนื้อย่างนางไปบอกแม่แฟนเราว่าเราไม่ทำไรช่วยเลย กินเยอะกง่าเพื่อน จานไม่ล้าง เราเลยโมโหบวกน้อยใจว่าเราทำดีที่สุดแล้วทำไมถึงไปพูดเราแบบนี้ เราเลยว่าวันนี้เราไม่กิน ไม่หิว เพราะเราอยากร้องไห้ พ่อแฟนก็ตะโกนมาว่าให้ออกไปกิน ไม่ใช้ให้ทำอะไรหรอกไม่ต้องกลัว แฟนก็เดี๋ยวพ่อล้างเอง เราเลยยิ่งเสียความรู้สึกไปอีก แม่แฟนก็เดินมาด่าว่าให้ออกไป อย่ามาทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ(แม่แฟนคิดว่าเราโกรธแฟนเลยไม่ไปกิน)  พอกินเสร็จพ่อแฟนก็บอกให้ไปเซเว่นหาไรกิน แม่แฟนก็ซื้อมาม่ามาให้ เราก็เริ่มใจชื้นขึ้นหน่อย แต่ดึกๆเราก็ร้องไห้อีก มันเสียความรู้สึกอะ ที่โดนด่า แล้วก็ทั้งโกรธทั้งน้อยใจ พ่อแม่แฟนก็คือเป็นคนด่าก่อนค่อยถามถูกผิดอยู่แล้ว ครั้งก่อนๆเราทนได้แต่ครั้งนี้เราไม่ไหวอะ แฟนเราก็ร้องไห้บอกสงสาร รีบนอนรีบกลับหอ พอเช้ามาพ่อแม่แฟนก็มาด่าเรากับแฟนว่าอะไรนักหนาจะกลับก็กลับไปคนเดียว ไม่ให้แฟนเรากลับด้วย ทั้งๆที่คนที่รู้ว่าเราจะกลับมีแค่เรากับเด็กนั่นที่นั่งอยู่นอกห้อง  เราเลยยิ่งน้อยใจว่าแบบอะไรอีกอะ ทำไมมันจะอะไรนักหนา แฟนเราก็อยากไปด้วย แต่แม่แฟนบอกว่าถ้าไปไม่ต้องมาเรียกแม่อีก เราคือร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนไม่ไหวแล้ว แหนเราก็ไม่มีอิทธิพลอะไรที่จะพูดปกป้องได้ เพราะในบ้านพ่อแม่ตัดสินอะไรก็คือตามนั้น