เกริ่นก่อนว่า เราไม่ใช่แฟนคลับของเจมส์จิหรือแต้ว หรือแม้แต่ค่ายทีวีซีน
และจะติดละครที่ดูตั้งแต่ต้นจนจบเฉพาะเรื่องที่สนใจ
ไม่ก็เป็นเรื่องที่ดาราคู่ที่เราชอบแสดงเท่านั้น
หรือไม่ก็ลองเปิดไปดูเรื่องที่มีกระแสแรงเฉพาะตอนพีคใกล้ ๆ จะจบ
แต่เพราะ "เล่ห์บรรพกาล" ดึงดูดเราตั้งแต่ตัวอย่าง
การตัดต่อเรียกแขกมาก แถมในตัวอย่างยังปล่อยซีนที่พระนางเอกตาดำ (แบบเอ็กซ์เมน)
เลยทำให้น่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก ประกอบกับเพลงประกอบที่ปล่อยออกมาก็เพราะมาก
จนไม่สามารถจินตนาการได้ว่า ถ้าไม่ใช่กัน นภัทรที่มาร้อง "รักไม่มีวันตาย"
ก็ไม่รู้แล้วว่าจะให้ใครมาร้อง ด้วยความที่รักไม่มีวันตายมีกลิ่นแบบเพลงคู่ชีวิตของ Cocktail
แต่สามารถเข้าได้กับทุกยุค ไม่ว่าจะทวารวดี รัตนโกสินทร์รัชกาลที่ 5 และปัจจุบัน
พอลองเปิดใจดูในวันแรกที่ออนแอร์ กลับพบว่าละครเรื่องนี้ตีหัวเราเข้าบ้าน
ทำเราติดหนึบจนแทบจะลุกไปฉี่ไม่ได้ และดำเนินเรื่องเร็วมากกกกก
มุมกล้องมีความร่วมสมัย ซาวด์ประกอบก็ทำได้ดี และลำดับเรื่องได้ดีมาก
จะติดก็ตรงที่เครื่องแต่งกายดูเชยไปหน่อย แต่ชอบพาร์ทรัชกาลที่ 5 ที่สุด
การแสดง
เจมส์จิ
ทำให้เราเชื่อว่า เขาคือ "เพลิงฟ้า" ที่น่ารัก เป็นป๋าเพลิงที่ชนะใจทุกคน
บู๊เก่งแถมยังฉลาด แม้จะดูลุกลี้ลุกลน แต่ก็มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
การแสดงของเจมส์จิแอดวานซ์จนบอกได้เต็มปากว่าเรื่องนี้คือมาสเตอร์พีชของเขา
จากที่คิดว่าเจมส์จิเป็นผู้ชายหน้าแบบที่เดินสยามก็เห็นได้ทั่วไป
และเป็นแกงจืด ไม่ใช่ต้มยำรสชาติจัดจ้านในความคิดของเรา
แต่เมื่อลองมองดี ๆ เจมส์จิสามารถทำให้เรามองข้ามหน้าตาที่ไม่ถูกสเปคของเขา
และกลับมามองฝีมือ โดยเฉพาะตอนที่เป็น "ขุนอุทัยโยธิน" สุขุม ลุ่มลึก
เป็นหลักและสามีที่ดีของแม่ดวงแข แถมยังเข้มแข็งมั่นคง
หรือแม้แต่ "ราวิ" ที่ยอมเสียสละตัวเองเพื่อส่วนรวม
แต้ว
เป็นคนที่มีของดีอยู่แล้ว และได้รับโอกาสให้ปล่อยของ จะกี่เรื่องต่อกี่เรื่องก็เล่นละเอียดและใช้สายตาเก่ง
แต่การเป็น "ตัวไหน" หรือ "สิตางศุ์" ในครั้งนี้ ทำให้ยิ่งมีเสน่ห์และต่อกรกับพระเอกได้น่ารัก
แต่เราชอบแต้วในการเป็น "ดวงแข" ที่สุด เพราะฉลาดและเด็ดเดี่ยว
ไม่ยอมรักกับน้องชายของสามีทั้ง ๆ ที่ทำได้ แต่เพราะมีใจปฏิพัทธ์กับขุนอุทัยโยธิน
ดวงแขจึงทำทุกอย่างเพื่อดูแลลูกและคอยปกป้องเทวรูปกาลเทพจนถึงวินาทีสุดท้าย
ส่วนตอนที่เป็น "ศศินา" แต้วก็สามารถทำให้เราเชื่อว่าเขาคือเจ้าเมืองที่จะขึ้นมาปกครองในภายหลัง
แถมยังมีไหวพริบและความฉลาดในการแก้ปัญหาทุกชาติ
ตั้งแต่ดูละครมา รู้สึกเลยว่านางเอกเรื่องนี้ฉลาดเป็นกรดมากที่สุดแล้ว
พี่ป๋อ
การแสดงของพี่ป๋ออยู่ในระดับชั้นครู ไม่ว่าจะกี่บทต่อกี่บท พี่ป๋อก็สามารถเอาได้อยู่หมัด
แต่การเป็น "ศาสตราจารย์อดุล จุลโภค" ผู้คลั่งไคล้และอุทิศตนให้กับเทวรูปกาลเทพ
ทำให้เห็นพี่ป๋อในมาดนิ่ง ทว่าที่จริงคือร้ายลึก และน่ากลัวที่สุด
ไม่ต่างอะไรจาก "ผีบุญ" ที่เล่นได้น่ารังเกียจจนต้องกราบ
แถมการเป็น "ท้าววาร" ที่เลวบรรลัยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
บทที่พี่ป๋อต้องแกล้งทำเป็นคนโกหก ก็เล่นเนียนซะไม่มี
ถ้าบทนี้ไม่ใช่พี่ป๋อ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นใครแล้วจริง ๆ
บูม
ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่จะเป็นการแสดงเรื่องที่ 2 ในชีวิตของผู้หญิงคนนี้
การที่บูมรับบท "ปักบุญ" ไม่ได้ดูด้อยหรือโดดเด่นน้อยกว่านางเอกเลยสักนิด
แถมบางตอนยังออกเยอะกว่านางเอกอีกด้วย ไม่ต่างอะไรกับการเป็น "บุญเหลือ"
ที่ไม่ถูกรัศมีของแต้ว เจมส์ พี่ป๋อหรือคนอื่น ๆ กลบเลยแม้แต่น้อย
ส่วนตอนเป็น "ทิณสรี" ก็สัมผัสได้ถึงการแสดงที่น่าสงสารและทำให้คนดูเห็นใจเพราะถูกหลอกใช้
ส่วนตัวละครอื่น ๆ ก็มีสีสันเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นโตเก พฤกษ์ คราส นายพลคิด ฯลฯ
บท
เป็นสิ่งสำคัญที่สุดของเรื่องเลยก็ว่าได้ เป็นบทละครที่ไม่เคยดูถูกคนดู
มีเล่ห์มีเหลี่ยมอยู่ตลอดเวลา จนคนดูเกิดความระแวง
และมักจะใช้มุกให้เรื่องดำเนินไปก่อน แล้วจึงเฉลยภายหลัง
คือถ้าพลาดไปตอนนึงเพียงไม่กี่นาทีก็ถึงขั้นจะทำให้คุยกันไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว
ที่ชอบมากคือบทพระนางที่ใส่มากำลังพอดี ไม่ได้เยอะหรือดูยัดเยียดจนเกินไป
โดยเฉพาะฉากที่พระนางต้องจากกันเพื่อไปตาย เราโคตรชอบความเรียลที่ไม่ต้องสั่งลาอะไรกันมากความ
โปรดักชั่น
เรื่อง CGI เราว่าโอเคอย่างมากและมองเห็นเลยว่า พี่ปิ่นลงทุนสร้างให้เรื่องนี้มีคุณภาพขนาดไหน
อีกอย่างหนึ่งที่ชอบคือการใช้เอ็กซ์ตร้าที่มากมายเหลือเกิน แถมยังไม่ใช้คนที่หน้าซ้ำ
คนที่เล่นเป็นหมอก็ดูน่าเชื่อถือ หรือแม้กระทั่งคนที่เล่นเป็นผู้รับใช้ของไวสาลี
ถ้าปีหน้าทุกเวทีรางวัลจะมีเล่ห์บรรพกาลเข้าชิงและกวาดรางวัลมาได้
ก็ย่อมจะไม่มีข้อกังขาใด ๆ อยู่เลย เพราะพวกคุณเหมาะสมในทุกประการ
จะเสียดายก็ตรงที่เรตติ้งไม่ค่อยสูงอะไรนัก เพราะแนวละครอาจจะไม่แมส
แต่นั่นมันก็เป็นแค่ตัวเลข เพราะถ้าเทียบกับคุณภาพของละครเรื่องนี้แล้ว
ไม่สามารถแม้แต่จะประเมินค่าได้เลยด้วยซ้ำ
และเพราะ "เล่ห์บรรพกาล" กำลังเดินทางมาถึงบทสรุป
เราจึงอยากขอบคุณทีมงานทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ทุกแคสต์การแสดงที่คุณได้สรรหามาและเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้
และขอบคุณที่ทีวีซีนได้ผลิตผลงานดี ๆ เรื่องเยี่ยมให้เป็นสุดยอดละครแห่งปี
และติดตรึงเป็นที่ 1 ในใจของเรา
ป.ล. คงจะมีอีกหลายตลบกว่าจะถึงวินาทีที่จบอย่างแน่นอน เอาใจช่วยตัวไหนไม่ให้ตาย
และเอาใจช่วยเพลิงฟ้าไม่ให้ปักบุญ อดุลย์ คราสและนายพลคิดได้เทวรูปกาลเทพไปครอบครองนะคะ
เล่ห์บรรพกาล...ที่ 1 ในใจเรา
และจะติดละครที่ดูตั้งแต่ต้นจนจบเฉพาะเรื่องที่สนใจ
ไม่ก็เป็นเรื่องที่ดาราคู่ที่เราชอบแสดงเท่านั้น
หรือไม่ก็ลองเปิดไปดูเรื่องที่มีกระแสแรงเฉพาะตอนพีคใกล้ ๆ จะจบ
แต่เพราะ "เล่ห์บรรพกาล" ดึงดูดเราตั้งแต่ตัวอย่าง
การตัดต่อเรียกแขกมาก แถมในตัวอย่างยังปล่อยซีนที่พระนางเอกตาดำ (แบบเอ็กซ์เมน)
เลยทำให้น่าสนใจยิ่งขึ้นไปอีก ประกอบกับเพลงประกอบที่ปล่อยออกมาก็เพราะมาก
จนไม่สามารถจินตนาการได้ว่า ถ้าไม่ใช่กัน นภัทรที่มาร้อง "รักไม่มีวันตาย"
ก็ไม่รู้แล้วว่าจะให้ใครมาร้อง ด้วยความที่รักไม่มีวันตายมีกลิ่นแบบเพลงคู่ชีวิตของ Cocktail
แต่สามารถเข้าได้กับทุกยุค ไม่ว่าจะทวารวดี รัตนโกสินทร์รัชกาลที่ 5 และปัจจุบัน
พอลองเปิดใจดูในวันแรกที่ออนแอร์ กลับพบว่าละครเรื่องนี้ตีหัวเราเข้าบ้าน
ทำเราติดหนึบจนแทบจะลุกไปฉี่ไม่ได้ และดำเนินเรื่องเร็วมากกกกก
มุมกล้องมีความร่วมสมัย ซาวด์ประกอบก็ทำได้ดี และลำดับเรื่องได้ดีมาก
จะติดก็ตรงที่เครื่องแต่งกายดูเชยไปหน่อย แต่ชอบพาร์ทรัชกาลที่ 5 ที่สุด
การแสดง
เจมส์จิ
ทำให้เราเชื่อว่า เขาคือ "เพลิงฟ้า" ที่น่ารัก เป็นป๋าเพลิงที่ชนะใจทุกคน
บู๊เก่งแถมยังฉลาด แม้จะดูลุกลี้ลุกลน แต่ก็มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก
การแสดงของเจมส์จิแอดวานซ์จนบอกได้เต็มปากว่าเรื่องนี้คือมาสเตอร์พีชของเขา
จากที่คิดว่าเจมส์จิเป็นผู้ชายหน้าแบบที่เดินสยามก็เห็นได้ทั่วไป
และเป็นแกงจืด ไม่ใช่ต้มยำรสชาติจัดจ้านในความคิดของเรา
แต่เมื่อลองมองดี ๆ เจมส์จิสามารถทำให้เรามองข้ามหน้าตาที่ไม่ถูกสเปคของเขา
และกลับมามองฝีมือ โดยเฉพาะตอนที่เป็น "ขุนอุทัยโยธิน" สุขุม ลุ่มลึก
เป็นหลักและสามีที่ดีของแม่ดวงแข แถมยังเข้มแข็งมั่นคง
หรือแม้แต่ "ราวิ" ที่ยอมเสียสละตัวเองเพื่อส่วนรวม
แต้ว
เป็นคนที่มีของดีอยู่แล้ว และได้รับโอกาสให้ปล่อยของ จะกี่เรื่องต่อกี่เรื่องก็เล่นละเอียดและใช้สายตาเก่ง
แต่การเป็น "ตัวไหน" หรือ "สิตางศุ์" ในครั้งนี้ ทำให้ยิ่งมีเสน่ห์และต่อกรกับพระเอกได้น่ารัก
แต่เราชอบแต้วในการเป็น "ดวงแข" ที่สุด เพราะฉลาดและเด็ดเดี่ยว
ไม่ยอมรักกับน้องชายของสามีทั้ง ๆ ที่ทำได้ แต่เพราะมีใจปฏิพัทธ์กับขุนอุทัยโยธิน
ดวงแขจึงทำทุกอย่างเพื่อดูแลลูกและคอยปกป้องเทวรูปกาลเทพจนถึงวินาทีสุดท้าย
ส่วนตอนที่เป็น "ศศินา" แต้วก็สามารถทำให้เราเชื่อว่าเขาคือเจ้าเมืองที่จะขึ้นมาปกครองในภายหลัง
แถมยังมีไหวพริบและความฉลาดในการแก้ปัญหาทุกชาติ
ตั้งแต่ดูละครมา รู้สึกเลยว่านางเอกเรื่องนี้ฉลาดเป็นกรดมากที่สุดแล้ว
พี่ป๋อ
การแสดงของพี่ป๋ออยู่ในระดับชั้นครู ไม่ว่าจะกี่บทต่อกี่บท พี่ป๋อก็สามารถเอาได้อยู่หมัด
แต่การเป็น "ศาสตราจารย์อดุล จุลโภค" ผู้คลั่งไคล้และอุทิศตนให้กับเทวรูปกาลเทพ
ทำให้เห็นพี่ป๋อในมาดนิ่ง ทว่าที่จริงคือร้ายลึก และน่ากลัวที่สุด
ไม่ต่างอะไรจาก "ผีบุญ" ที่เล่นได้น่ารังเกียจจนต้องกราบ
แถมการเป็น "ท้าววาร" ที่เลวบรรลัยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
บทที่พี่ป๋อต้องแกล้งทำเป็นคนโกหก ก็เล่นเนียนซะไม่มี
ถ้าบทนี้ไม่ใช่พี่ป๋อ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นใครแล้วจริง ๆ
บูม
ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่จะเป็นการแสดงเรื่องที่ 2 ในชีวิตของผู้หญิงคนนี้
การที่บูมรับบท "ปักบุญ" ไม่ได้ดูด้อยหรือโดดเด่นน้อยกว่านางเอกเลยสักนิด
แถมบางตอนยังออกเยอะกว่านางเอกอีกด้วย ไม่ต่างอะไรกับการเป็น "บุญเหลือ"
ที่ไม่ถูกรัศมีของแต้ว เจมส์ พี่ป๋อหรือคนอื่น ๆ กลบเลยแม้แต่น้อย
ส่วนตอนเป็น "ทิณสรี" ก็สัมผัสได้ถึงการแสดงที่น่าสงสารและทำให้คนดูเห็นใจเพราะถูกหลอกใช้
ส่วนตัวละครอื่น ๆ ก็มีสีสันเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นโตเก พฤกษ์ คราส นายพลคิด ฯลฯ
บท
เป็นสิ่งสำคัญที่สุดของเรื่องเลยก็ว่าได้ เป็นบทละครที่ไม่เคยดูถูกคนดู
มีเล่ห์มีเหลี่ยมอยู่ตลอดเวลา จนคนดูเกิดความระแวง
และมักจะใช้มุกให้เรื่องดำเนินไปก่อน แล้วจึงเฉลยภายหลัง
คือถ้าพลาดไปตอนนึงเพียงไม่กี่นาทีก็ถึงขั้นจะทำให้คุยกันไม่รู้เรื่องเลยทีเดียว
ที่ชอบมากคือบทพระนางที่ใส่มากำลังพอดี ไม่ได้เยอะหรือดูยัดเยียดจนเกินไป
โดยเฉพาะฉากที่พระนางต้องจากกันเพื่อไปตาย เราโคตรชอบความเรียลที่ไม่ต้องสั่งลาอะไรกันมากความ
โปรดักชั่น
เรื่อง CGI เราว่าโอเคอย่างมากและมองเห็นเลยว่า พี่ปิ่นลงทุนสร้างให้เรื่องนี้มีคุณภาพขนาดไหน
อีกอย่างหนึ่งที่ชอบคือการใช้เอ็กซ์ตร้าที่มากมายเหลือเกิน แถมยังไม่ใช้คนที่หน้าซ้ำ
คนที่เล่นเป็นหมอก็ดูน่าเชื่อถือ หรือแม้กระทั่งคนที่เล่นเป็นผู้รับใช้ของไวสาลี
ถ้าปีหน้าทุกเวทีรางวัลจะมีเล่ห์บรรพกาลเข้าชิงและกวาดรางวัลมาได้
ก็ย่อมจะไม่มีข้อกังขาใด ๆ อยู่เลย เพราะพวกคุณเหมาะสมในทุกประการ
จะเสียดายก็ตรงที่เรตติ้งไม่ค่อยสูงอะไรนัก เพราะแนวละครอาจจะไม่แมส
แต่นั่นมันก็เป็นแค่ตัวเลข เพราะถ้าเทียบกับคุณภาพของละครเรื่องนี้แล้ว
ไม่สามารถแม้แต่จะประเมินค่าได้เลยด้วยซ้ำ
และเพราะ "เล่ห์บรรพกาล" กำลังเดินทางมาถึงบทสรุป
เราจึงอยากขอบคุณทีมงานทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ทุกแคสต์การแสดงที่คุณได้สรรหามาและเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้
และขอบคุณที่ทีวีซีนได้ผลิตผลงานดี ๆ เรื่องเยี่ยมให้เป็นสุดยอดละครแห่งปี
และติดตรึงเป็นที่ 1 ในใจของเรา
ป.ล. คงจะมีอีกหลายตลบกว่าจะถึงวินาทีที่จบอย่างแน่นอน เอาใจช่วยตัวไหนไม่ให้ตาย
และเอาใจช่วยเพลิงฟ้าไม่ให้ปักบุญ อดุลย์ คราสและนายพลคิดได้เทวรูปกาลเทพไปครอบครองนะคะ