ชอบรุ่นพี่คนนึงมานานแล้ว อายุห่างกัน4ปิตอนเริ่มชอบเรา14(ปีนี้16)เค้า18ตอนนั้นเป็นเด็กอ้วนมากๆหนัก86สูงแค่160 คุณพระ!!!///เจอกันปุ๊บเป็นรักแรกพบเลย แต่ไม่เคยทัก ไม่เคยตามจีบ ไม่เคยคุย เพราะเค้าไม่เอาเด็กอ้วนแน่ๆ555 ตอนเรียนตามเค้าทุกฝีก้าว เขินเกร็งคอเคล็ดเลยทีเดียว เค้าไม่รู้แม่แต่น้อย ชอบมาเรื่อยเข้าเดือนที่8 เค้าจะจบม.6แล้วเลยตัดสินใจไปสารภาพรัก  และขอเสื้อมา1ตัว โอ้โหดีใจมาก กอดดมปานจะกลืนกิน  ได้เสื้อเค้าปุ๊บ น้ำหนักลดปั๊บเลยจ้า พรวดพราดมากๆวันละ1กิโล จนตอนนี้เหลือ65 แล้วปัจฉิมม.3เราพึ่งผ่านมา เค้าโทรมานะ ถามเป็นไงมั่งสนุกมั๊ย โอยยแค่นี้ก็ดีใจแย่แล้ว เค้าบอกว่างๆไปกินข้าวกัน(เค้าเรียนมหาลัยจังหวัดข้างเคียง) เขินไงคงไม่เป็นอันกินแน่ๆ เลยบอกว่า ขอเสื้อพี่ได้มั๊ยคะ ถ้าได้หนูจะไม่ขออะไรอีกแล้ว ห้ะ ขอครั้งที่2ละเด้อ55555พี่เค้าบอก555ไอ้เด็กคนนี้ยอมใจ เวลาล่วงเลยมา หลังจากเค้าจบม.6ไปไม่ได้เจอกันเป็นปีแล้ว มีติดต่อกันผ่านโลกออนไลน์บ้าง  เค้าเคยชวนวิดีโอคอลเมื่อไม่นานมานี้ ก็เขินนะ แต่ก็พูดเยอะอยากให้เค้ารู้ความรู้สึกไงว่าชอบมากแค่ไหน ทำอะไรไปแล้วบ้าง ได้พูดไป60%สบายใจขึ้นละ555 จนถึงตอนนี้ถ้ารร.เปิด สถานการณ์ดีขึ้น เราอยากจะทำขนมไปให้พี่เค้า(ผกากรองเป็นขนมหวานรูปร่างคล้ายช่อม่วง) เราเป็นคนชอบทำอาหารทำขนม ถ่ายลงสตอรี่อยู่บ่อยๆ พี่เค้ามาดูประจำ เลยว่า จะบอกถ้าพี่เค้าเอาเสื้อมาให้เมื่อไหร่ให้บอกก่อนจะได้แลกกัน อยากจะขอกอดซัก1ที ในฐานะน้องสาวจริงๆ เพราะไม่เคยหวังอะไรตั้งแต่แรก เป็นความรักที่ไม่หวังอะไรตอบแทน หวังแค่เค้าได้ดีมีความสุข แค่นั้นเพราะความรักมันเริ่มจากการเป็นเด็กอ้วนที่ชอบรุ่นพี่ ถึงผอมลงแล้ว ก็ เป็นแบบอื่นไม่ได้ เหมือนเค้าเอ็นดูเราอ่ะ  เราก็รักเค้าเหมือนเดิม เพิ่มความเป็นพี่ชายเข้ามา  ที่ถามว่าน่าเกลียดมั๊ยเพราะเค้ามีแฟนแล้ว และที่อยากกอดเพราะไม่รู้ว่าจะได้เจออีกวันไหน จากวันปัจฉิมเค้า จนวันนี้ ปีกว่าแล้ว ยังไม่ได้เจอตัวเป็นๆเลยเค้าไม่ใช่คนจังหวัดเดียวกับเรา มาเรียนห้องกีฬาตอนมัธยมปลายที่นี่เฉยๆ ปล.ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุดความคิดเห็นนะคะ