**จะขอมาบรรยายเรื่องราวชีวิตของเกย์หัวโปก**
รู้จักกับหนุ่มเยอรมันคนนึงเราเจอกันในเว็บหาคู่เว็บนึง เขาเป็นคนที่น่ารักดีสำหรับเราคุยกันมาตั้งแต่เดือนธันวาคมปี 2562 ดูจากการแชทเขาเป็นคนสุภาพมากเคยวีดีโอคลอด้วยกันประมาณ3-4ครั้ง แรกๆก็คุยกันบ่อยแลกเปลี่ยนเรื่องราวกัน พอรู้จักกันได้ประมาณอาทิตย์เขาก็บินมาที่ไทย จากนั้นเราก็คิดว่าจะทำของขวัญให้นางเราทุ่มเงิน300บาทซื้ออุปกรณ์มาทำกล่องของขวัญเล็กๆให้นางคือเราอยากเจอเขามากและเราก็มีโอกาศได้เจอกัน ทีแรกก็เกรงไปทำตัวไม่ถูกกับการเดทครั้งแรกแล้วเป็นเดทกับคนต่างชาติกลัวภาษาจะไม่ได้ แต่เขาเป็นคนไม่เรื่องมาก เราเดินไปไหนนางก็ตาม55น่ารักดี ถึงมันจะเป็นเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่มันเป็นชั่วโมงที่แสนมีความสุขมาก พอทานข้าวเสร็จเราก็ไปซื้อไอศกรีมกินกัน จากนั้นเราก็พาเขาไปส่งที่BTS ตอนแรกจะขอนางถ่ายรูปแต่นางบอกว่าฉันไม่ชอบถ่ายรูปอะไม่เป็นไร555 ก็เดินไปส่ง เรายืนจ้องเขาจนเดินเข้าสถานีรถไฟฟ้าเลย เขาก็หันหน้ากลับมาตลอดแล้วก็โบกมือบ๊ายบายครั้งสุดท้าย รู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมากอะแล้วก็มาแชทกันต่อ และแล้วก็ถึงเวลาที่เขาจะกลับเยอรมนี พอผ่านไปประมาณ1เดือนเขาเริ่มตอบแชทเราน้อยลง อ่านแล้วไม่ตอบบ้างอิฟลุคก็ส่งข้อความไปจ้า แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะรู้ว่าเขาทำงานและเวลาของเราไม่ตรงกัน แล้วก็มาถึงวันนึงเขาไม่ตอบแชทจนเราสงสัยเราเลยถามเขาไป ว่า"ทำไมถึงคุณไม่ค่อยตอบแชทฉันเลย"แล้วนางก็ตอบมาว่า"เราควรเว้นระยะห่างกันเพราะคุณยังไม่บรรลุนิตภาวะ"อ่อมันก็ใช่นะเราอายุแค่17ปีแต่เขา อายุ30 จากนั้นเราก็เริ่มแชทหากันน้อยลง พอถึงวันเกิดเราเขาก็มาแฮปปี้เบิร์ธเดย์มันเป็นอะไรที่วิเศษดี55 เพราะมีแค่เขาคนเดียวที่มาสุขสันวันเกิดเราในโลกออนไลน์แล้วตอนนี้เราก็ไม่ได้แชทกับเขาแล้วแต่เรายังรู้สึกว่าเขายังชอบเราอยู่นะ เราควรไปต่อหรือหยุดดี แต่เขาทำให้เรารู้สึกดีจริงๆ
ขอบคุณนะที่อ่านมาจนจบ #ความรักคนไทยกับฝรั่ง