สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราอยากแชร์ประสบการณ์ตรวจมะเร็งเต้านมแล้วได้ผลเป็น Birads 4A ให้เพื่อนๆนะคะ เราตั้งใจแล้วว่าไม่ว่าผลจะออกมาว่าเราเป็นมะเร็งหรือไม่เป็นเราก็อยากแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆทราบ เพราะเวลาที่จะหาข้อมูลส่วนนี้หาได้ค่อนข้างน้อยค่ะ  เราอายุ 48 ค่ะ มีลูกแล้ว 2 คน ปกติจะตรวจสุขภาพประจำปีเต้านมด้วยการตรวจแมมโมแกรมและอัลตราซาวด์ทุกปีต่อเนื่องเป็นเวลา 10 ปีแล้วค่ะ เนื่องจากคุณแม่เป็นมะเร็งรังไข่ จขกท.คิดว่าน่าจะมีความสัมพันธ์กับมะเร็งเต้านมด้วยรึเปล่าไม่ทราบได้เลยตรวจทุกปี (จขกท. จะอัลตราซาวด์ช่องคลอดและตรวจเปปสมียร์ทุกปีเหมือนกันนะคะ เพราะเป็นสิ่งที่ผู้หญิงเราควรตรวจเมื่ออายุมากขึ้นค่ะ) ว่าต่อค่ะ ทุกปีก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ พบซีสต์บ้าง ก้อนไขมันบ้าง หมอบอกไม่อันตราย แต่พอมาปีนี้ค่ะ เมื่อปลายๆเดือนกพ. พอหมออัลตราซาวด์แล้ว พบว่ามีก้อนรูปร่างแปลกๆที่เต้านมด้านซ้ายที่เวลา 12 นาฬิกาค่ะ (หมอเค้าจะรายงานตำแหน่งที่พบตามเข็มนาฬิกานะคะ) เป็นก้อนขนาด 1.2 *1.2 เซนติเมตรค่ะ ตอนตรวจเจอเราเห็นคุณหมอจับที่ก้อนนั้นและพยายามจะโยกดูที่ก้อนว่ายึดแน่นมั้ย ก้อนแข็งรึเปล่าประมาณนี้นะคะ (เราลองๆจับที่ก้อนดูมันก็ไม่ถึงกับแข็งมากนะคะ แต่ดูว่ามันโยกได้มั้ยอันนี้คลำไม่เป็นค่ะ)สุดท้ายผลออกเป็น Birads 4A เราตกใจมากค่ะ ยอมรับเลยว่าคืนนั้นนอนไม่หลับเลย ค้นข้อมูลแล้วมีความน่าเป็นมะเร็ง 2-10% เราหาข้อมูลเยอะมาก ทั้งไทยและต่างประเทศ (อยากแนะนำว่า ถ้าคุณเจอแบบเราไม่ต้องรีบหาข้อมูลนะคะ เพราะยิ่งทำให้ตกใจกลัวเปล่าๆ และความเครียดความกังวลนี่มะเร็งชอบมากๆ ไว้เป็นจริงๆค่อยหาข้อมูลเพิ่มเติมก็ได้ค่ะ) ช่วง 3 วันแรกจิตตกเลย กินไรไม่ได้ นน.ลดไป 2 กิโล ดีที่น้องสาวให้กำลังใจ และส่งลิงค์ธรรมมะของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล จากยูทูปมาให้ ท่านจะเทศน์แนวให้กำลังใจ ปล่อยวางค่ะ เราฟังท่านเทศน์ได้ 2 วัน เราก็เริ่มปล่อยวางค่ะ เพราะเราคิดว่าต่อให้เราร้องให้จนน้ำตาเป็นสายเลือด เราก็ไม่มีวันเปลี่ยนผลของก้อนนี้ได้  ถ้าเป็นมะเร็งจริงๆ โรคนี่ทำร้ายเราอยุ่แล้ว แล้วทำไมเราต้องทำร้ายตัวเองซ้ำด้วยการคิดเครียด ไม่กินไรด้วยล่ะ เราเริ่มทานอาหารได้ ทำภาระกิจปกติ ดูแลลูกได้ ว่างๆก็นั่งฟังธรรมมะไป แต่ลึกก็แอบกังวลนะคะ หลักๆคือห่วงลูก ลูกแค่ 9 ขวบกับ 4 ขวบเอง เค้ายังเด็กเหลือเกิน ส่วนพ่อเค้าก็งานเยอะค่ะ ออกแนวบ้างานมาก เรามั่นใจว่าเค้ามีเงินดูแลลูกได้ แต่จะมีเวลาใกล้ชิดลูกหรือเปล่า เราคิดถึงขนาดว่าถ้าเราเป็นไรไปจะฝากลูกๆให้น้องสาวดูแลเลยค่ะ (น้องสาวแต่งงานแต่หย่าเลยไม่มีลูกค่ะ) ตามประสาแม่แหละค่ะ ห่วงลูกๆที่สุด
หมอแนะนำให้เจาะชิ้นเนื้อไปตรวจค่ะ แต่รพ.ในเวลาคิวยาวมาก เราเลยขอเจาะนอกเวลา ได้คิวอีก 1 อาทิตย์ เวลาเจาะหมอจะฉีดยาชาที่ใกล้ๆก้อนเรา แล้วใช้ที่เจาะๆไป4-5  ครั้งที่ก้อนนะคะ เค้าจะใช้เครื่องอัลตราซาวด์ช่วยชี้ตำแหน่งก้อนค่ะ ไม่เจ็บนะคะ หลังเจาะก็จะเอาก้อนเจลเย็นประคบแผลไว้ครึ่งชม.ก็กลับบ้านได้ค่ะ แผลห้ามโดนน้ำ 3-4 วันก็สนิทแล้วค่ะ ช่วงรอผลชิ้นเนื้อนี่ทรมาณมากค่ะ กังวลไปหมดเลย เรานี่ฟังธรรมมะซ้ำไปซ้ำมา เพื่อให้จิตเป็นสมาธิไม่ฟุ้งซ่าน สุดท้ายเราไปฟังผลค่ะ หมอบอกว่าไม่ใช่เนื้อร้าย ให้ตรวจติดตามก้อนนี้ต่ออีก 6 เดือน  เลยอยากแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆที่กำลังเจอปัญหานี้เข้ามาอ่านนะคะ ถ้าอายุเกิน 40  ควรตรวจแมมโมแกรมอัลตราซาวด์เต้านมทุกปี  รวมถึงตรวจเปปสมียร์เพื่อคัดกรองมะเร็งปากมดลูกด้วยนะคะ และหากคลำเต้านมเจอก้อนหรือมีเลือดออกจากช่องคลอดกระปริบกระปรอยให้รีบไปพบคุณหมอทันทีค่ะไม่ต้องอายนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ