สามีขึ้น status ว่า คิดถึง พอเราถามว่า คิดถึงใคร ก้อตอบว่า ไม่ต้องมายุ่ง แล้วบอกเราว่า ไม่ให้มายึดติดกับเค้า และควรเปิดโอกาสให้ตัวเอง
เค้าบอกว่าอยากมีอิสระ ไม่ได้มีคนอื่น อยากโฟกัสแต่งาน เจอหน้ากันก็รู้สึกเหมือนเค้าฝืนใจที่ต้องคุยกับเรา

ตอนนี้เราท้องได้ 7 เดือน ล่าสุดหมอนัด เราก้ออยากให้เค้าไปด้วยจะได้เห็นพัฒนาการของลูก เค้าบอกว่า ลาไม่ได้ ถามว่า เราไปเองได้มั้ย สุดท้ายเราก็หาวันที่หมอและเค้าสะดวกเพื่อให้ไปด้วยกัน ฮอร์โมนเราก็กำลังเปลี่ยนแปลง เลยรู้สึกโดดเดี่ยวมาก ในใจก็อยากจะเดินออกมาให้เค้าได้ใช้ชีวิตที่เค้าต้องการ แต่ทำใจไม่ได้สักที

ช่วงนี้มีโควิด ทำให้ต้องแยกกันอยู่ เนื่องจากงานที่เค้าทำเป็นงานที่ต้องไปเจอคนเยอะ ค่อนข้างกังวลกลัวติดโรค เลยแยกกันอยู่ เค้าอยู่บ้าน เรามาอยู่คอนโดคนเดียว หรือบางทีเราอยู่บ้านเดียวกันก้อแยกห้องกัน ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน คุยกันแบบเห็นหน้ากันแต่ละครั้งไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ส่วนแชทคุยกันก็ไม่กี่ประโยคในแต่ละวัน โทรคุยกันไม่ค่อยได้คุย จะมีตอนที่เค้าโทรมาเล่านิทานให้ลูกฟัง แล้ววางเพื่อจะรีบไปเล่นเกมที่นัดเล่นกับที่ทำงานทุกคืน

เรายังคิดถึงสามีและอยากให้สามีดูแล เคยคุยกันหลายครั้ง สามียังยืนยัน ว่า ต้องการอิสระ เราร้องไห้เกือบทุกวันเลย อยู่ๆ น้ำตาก็ไหลออกมา

พอมีแนวทางแนะนำมั้ยคะ มีคนแนะนำให้คิดถึงลูกมากๆ พยายามทำใจแล้วแต่ก็ทำไม่ได้สักที