สวัสดีครับ ผมเป็นบุคคลกรทางการแพทย์คนหนึ่งครับ ที่ได้รับหนเาที่ช่วงยุคcovidระบาด โดยที่หน้าที่รับผิดชอบอยู่แผนสกรีน(รพ)ให้เวรดึก ซึ่งก็แบ่งกันในทีมตกแล้วเดือนละ4-5เวร ชึ่งมันไม่เยอะแล้วผมใจทำหน้าที่นี้ครับ ซึ่งนอกจากงานตรงนี้ผมมีหน้าที่ประจำอยู่ห้องฉุกเฉินเป็นทีมออกemsคอยรับคำสั่งจากศูนย์สั่งการออกรับคนเจ็บ  ซึ่งก่อนหน้าที่ก็ทำปกติเลิกงานกลับบ้าน ออกกำลังกาย นอน ขึ้นเวร ก็มีแค่นั้น (ก็ช่วงโคตรระบาดไม่มีที่ไหนเปิดด้วย) จนมาไม่กี่วันนี้ผมป่วย ซึ่งก่อนหน้านี้สองวันก็ขึ้นเวรท้องเสียถ่ายเป็นน้ำ10+แต่ก็จบในวันนั้นไม่มีอะไรผิดปกติ ลงเวรกลับบ้านนอนตื่นมาปวดสะบักหลังก็ไม่คิดอะไร ก็เหมือนนอนมากมั่ง(อันนี้คิดเอง) พอผ่านมาวันที่สามที่จะต้องไปทำงานตื่นมาก็ปวดก็ไม่คิดไรเดียวไปหาหมาที่รพ.ตัวเอง พอตอนสายไปปรึกษาหมอกระดูกหมอบอกกล้ามเนื้ออักเสบให้ยาไปกิน พอผ่านไป1ซม. เริ่มมีไข้วัดไข้ได้37.9c' ก็ดูอาการอยูพักเริ่มรู้สึกร้อนๆหนาวๆเลยไปหายากินเป็น พารา2เม็ดสักตอนเที่ยง ก็เริ่งรู้สึกดีใช้ชีวิตปกติทำงานต่อไปจนก่อนจะลงเวรผมกลับมาวัดไข้อีกครั้งได้37.2c'ผมก็ไม่คิดไรและเลิกงานกลับบ้านนอนตื่นมาตอนเย็นก็รู้สึกดีเพราะได้พักผ่อนก็ออกไปหาไรกินที่ตลาดจนเจอน้องที่ทำงานคนหนึ่งทัก  พี่ทำไมพี่หน้าแดงจังเลยบอกหน้าพี่ป่วยแล้วรีบมา รพ.ตัวเองเพื่อวัดไข้สรุปไข้ขึ้นวัดได้39.2c'ผมก็กับบ้านไปสังเกตุอาการเพราะคืนนี้ผมต้องขึ้นเวรอีกคืนนี้แต่ก็ไม่ดี  5ทุ่มผมตัดสินใจไปหาหมอรพ.เอกชนแห่งหนึ่ง ที่ผมไม่ได้ทำงานเพื่อดตรวจและขอแอดมิน แต่หมอบอกคุณเป็นคุลบลกรทางการแพทย์คุณต้องตรวจCOVIDคราวนี้ปัญหาเกิดคือ ตั้งสังกัดใครสังกัดมัน ส่งตรวจแทนไม่ได้ ท้ายท้ายก็ต้องกลับมารพ.ตัวเอง พอมาถึงสัก24.00น. อยู่รพ.ตัวรอหมอวัดv/s คราวนี้ไข้ขึ้น40.1c'นึกจะได้แอดมินป่าวครับ ปรึกษา สสจ ส่งตรวจcovidต่อตอนเช้าเหอะๆชีวิตที่ป่วยคิดว่าไม่มีไร พอมาตรวจที่รพ.ศูนย์เส็จก็ได้เข้าแอดมินห้องแยกวันไข้ก็40.0c'ทรมานมาก เพลีย ปวดตามข้อไป และนอนทรมาน ทุกวันต้อง วัดไข้ทุก 4 ชั่วโมงในวันแรกไข้ก็ 40.4c'กินยาพารา 501 Maze ทุก 4 ชั่วโมงผ่านไปวันแรกไม่ดีขึ้นเลย ประสบการณ์นอนห้องแยกครั้งแรก โดยส่วนตัวก็ถือว่าห้องดี มีระบบถ่ายเทแต่ต้องเข้าใจว่าห้องแยกซึ่งจะไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกละลายเพราะเขาป้องกันการติดเชื้อเราเป็นคนป่วยเนาะก็คงได้แต่นอนผ่านไปจนถึงครึ่งคืนก็ยัง 40 เพราะผ่านมาวันที่ 2 ผลการตรวจ covid ออกผลปรากฏว่า Negative โดยส่วนตัวผมเฉยๆเพราะผมมั่นใจว่าผมไม่เป็นอยู่แล้วแต่ปรากฏว่าไข้ก็ยังไม่ลงโดยปกติแล้วผู้ที่ตรวจcovidตรวจผลผู้ป่วยไม่มีอาการติดเชื้อ ทางแพทย์จะให้กลับไปสังเกตอาการที่บ้าน แต่สำหรับผมคือมีไข้หมอเลยให้อยู่โรงพยาบาลต่อวัดไข้กินยาเพิ่มเติมโดยครั้งนี้มีการให้ยาไทม์มิ่งฟู bluefin ตัวที่ 2 เริ่มมีอาการดีขึ้นวัดไข้เหลือประมาณ 38.6 37.5 โดยประมาณการอยู่การใช้ชีวิตก็ปกติอย่างงดเยี่ยม กินนอนเพราะว่ามีไข้ก็เพียงอย่างเดียว จนวันที่ 3 ไข้ลงแล้วช่วงเช้าหมอเจาะเลือดซ้ำเพื่อเช็คว่ามีอาการผิดปกติอะไรซึ่งหมอสงสัยว่าจะมีการติดเชื้อไวรัส โดยรวมคิดว่าน่าจะเป็นไข้เลือดออกหรือไม่ก็เป็นชิกุนคุนยา เพราะผลตรวจออกผลสรุปเป็นไข้เลือดออก ในคราวนี้หมอถามว่าจะนอนต่อก็ได้นะหรือคุณจะกลับไปรักษาที่โรงพยาบาลต้นสังกัดของคุณผมจึงได้ปรึกษากับหัวหน้างานเพื่อขอกลับไปรักษาจนทำเรื่องวิชาจากรพ. ศูนย์เป็นที่เรียบร้อยรถมารับ ลบระหว่างเดินทางกลับรปภที่ทำงานอยู่หัวหน้าก็โทรมาแจ้งว่าทางผู้บริหารยัง ยังไม่อนุญาตให้นอนโรงพยาบาลเรื่องยังต้องสังเกตอาการหลังตรวจcovid อีก 14 วันด้วยการสังเกตอาการ จึงทำให้ไม่สามารถนอนโรงพยาบาลเป็นผู้ป่วย IPD ได้ เนื่องจากมีความเสี่ยงที่จะมีโอกาสหลุดหรือเป็นซ้ำได้แต่โดยส่วนตัวของผมแล้วผมคิดว่าผมไม่เป็นตั้งแต่แรกผมน่าจะเป็นไข้เลือดออกเพราะผมไข้สูงและทุกๆวันผมทำงานเลิกงานกลับบ้านนอนออกกำลังกายดูแลสุขภาพเป็นอย่างดีเพราะช่วงนี้เป็นช่วงของโรคระบาดไม่สามารถไปไหนได้อยู่แล้วผมจึงมีความรู้สึกเสียใจนิดๆว่าทำไมผมเป็นบุคลากรทางการแพทย์และเป็นลูกน้องในโรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้อยู่แล้วแต่ทำไมถึงไม่ยอมให้พนักงานตัวเองนอนในโรงพยาบาลของตัวเองในวันที่เขาเจ็บไข้ได้ป่วย ไม่สบายในวันที่เราไม่สบายเราก็ต้องการได้รับการดูแลซึ่งถ้าคุณไม่ให้ผมใช้สวัสดิการในการรักษาผมก็อยากจะขอใช้สิทธิ์ประกันสุขภาพที่ผมได้ทำไว้เพื่อรักษาตัวเองในวันที่ผมเจ็บป่วยแต่บทสรุปแล้วมันก็ไม่เป็นอย่างที่ผมคิด ก็ต้องกลับไปกราบตัวเองบางครั้งผมก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมเราเป็น คนทำงานบุคลากรทางการแพทย์ ทำงานด้านหน้าของโรงพยาบาลอยู่ แต่พอมาป่วยในช่วงของโรคระบาดมันทำให้ทุกๆอย่างในการรักษานอนโรงพยาบาลมันลำบากไปหมดทุกอย่างเลยคุณจะรู้เลยว่าการมีประสบการณ์ไม่ได้ทำให้คุณนอนโรงพยาบาลได้เลยผมเลยอยากออกมาใช้พื้นที่ตรงนี้อธิบายไม่อยากจะบอกว่าให้ดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีที่สุดอย่าให้ใจกับองค์กรของคุณให้มากนักเพราะบางครั้งคุณก็อาจจะเสียใจแบบผมผมอาจจะมองในมุมเล็กๆว่าทำไมถึงไม่ได้นอนโรงพยาบาลบางครั้งเราเหนื่อยเราไม่สบายเราก็ต้องการได้รับการดูแลกันทุกๆคน แต่พอมาป่วยตรงนี้เขาอาจจะยึดหลักขององค์กรที่ใหญ่ว่าไม่อยากให้เราติดเชื้อแต่บอกไปก็ไม่มีใครเชื่อว่าผมไม่ได้มีไข้จากการติดเชื้อผมมีไข้จากการเป็นไข้เลือดออก สุดท้ายผมก็ต้องพยายามรักษาดูแลตัวเอง แล้วก็พยายามหายให้เร็วที่สุด เลยอย่ามาใช้พื้นที่ตรงนี้ระบายและฝากบอกถึงบุคลากรทางการแพทย์ทุกๆคนว่าช่วงนี้เป็นไปได้ดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีๆนะครับเพราะหากถ้าคุณป่วยช่วงนี้คุณจะรู้ว่าความลำบากนอกจากการทำงานแล้วคุณมาลำบากในวันที่คุณเจ็บป่วยมันจะแสบทรมานมาก ขอบคุณครับ