สวัสดีคะ เดือนกว่าแล้วคะ ที่หนูนอนค่อยไม่หลับ ไม่ค่อยกินข้าว ร้องไห้ก่อนนอน พูดใจลอย พูดวกไปวนมา จำอะไรไม่ค่อยได้ มีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจแค่นิดเดียวก็ร้องไห้แทบตายแล้วคะ ขอบอกก่อนนะค่ะ หนูเป็นคนตลก เป็นคนพูดมาก คนรอบข้างอยู่ด้วยแล้วไม่เบื่อ ไม่ร้องไห้กับอะไรง่ายๆ ขี้อาย เป็นคนชอบจินตนาการ (มีควาทคิดสร้างสรรค์นะค่ะไม่ใช่ว่าชอบมโน) ต่างๆนาๆแหละคะตามภาษาเด็ก
แต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว
หนูยังเป็นคนตลกอยู่นะค่ะ แต่แค่ต่อหน้าเพื่อน ต่อหน้าครอบครัว พอมาอยู่ในห้องคนเดียวแล้วหนูรู้สึกเหงา รู้สึกไร้ตัวตน (หนูเคยใช้ห้องร่วมกับพี่สาวแต่ตอนนี้เค้าไปอยู่ที่อื่นแล้ว) เหมือนมีหนูคนเดียวในโลก พอหนูเข้ามาในห้อง หนูชอบส่องกระจกมองหน้าตัวเองแล้วร้องไห้ทุกครั้ง หนูไม่คิดอยากปรึกษาใครเลยคะ หนูเคยบอกกับคนในครอบครัวนะค่ะ ว่าหนูรู้สึกแบบไหนหนูพูดยังไม่จบ เค้าก็พูดว่า พอๆไร้สาระ ไม่อยากฟัง โตแล้วคิดเอง ถ้าหนูพูดกับแฟน แฟนก็จะอารมณ์เสียใส่ทุกครั้งที่หนูระบายให้เค้าฟังแล้วบอกหนูว่าเลิกพูด เรื่องแค่นี้อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้มั้ยเขาก็เคยผ่านมาทำไมเขาถึงทนได้ทำไมหนูทนไม่ได้ (เค้าอยากให้หนูเป้นแบบเค้าทุกอย่างทั้งที่บางอย่างหนูก้ทำไมได้จริงๆถ้าทำไม่ได้แบบที่เค้าเคยทำเค้าก็จะว่าหนูจะอารมณ์เสียใส่) แฟนหนูครอบครัวหนูชอบบอกว่าควรคบเพื่อนคนไหนละไม่ควรคบคนไหน เวลาที่หนูไปอยู่หรือไปเล่นกับเพื่อน แฟนก็จะโกรธ จนทุกวันนี้หนูแทบจะไม่มีเพื่อนเลยคะ เค้าชอบพูดว่า อะไรหนูควรทำหรือไม่ควรทำ หนูควรเป็นผู้ใหญ่กว่าเพื่อนๆ ควรทำตัวให้โตกว่าวัย ไม่ใช่ทำตัวติ๊กต๊องเป็นเด็กไปวันๆ (หนูพึ่ง17คะ) ทุกวันนี้หนูเป็นแบบที่ทุกคนต้องการทุกอย่างคะ แต่ก็ไม่มีใครเคยว่าหนูดีเลย บอกแค่หนู ชั่ว เลว นิสัยไม่ดี หนูเก็บมาคิดแล้วก็ร้องไห้ หนูเป็นคนขี้อายบางทีหนูโดนที่วิลัยบังคับให้ไปแสดงละครบ้างทำไรที่น่าขายหน้าบ้าง หนูก้เก็บเอามาคิดตลอดเป็นปมในใจว่าจะต้องไม่ทำอีก ตอนนี้เวลา ตี4คะ หนูพยายามนอนตั้งแต่ 5ทุ่มแล้วคะแต่หนูก้คิดเรื่องน่าอาย เรื่องความรัก เรื่องครอบครัว เรื่องอนาคตไม่หยุด หนูทนไม่ไหวแล้ว หนูโดนด่าทุกวัน โดนแฟนบอกเลิกทุกวัน หนูเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อเค้า เค้ายังว่าหนูไม่ดี หนูรุ้สึกหดหู่ เวลาหนูระบายในสตอรี่เฟส แฟนหนูก็จะบอกว่าถ้าไม่มีความสุขมากก็เลิกๆกันไปเลย (หนูรักแฟนมากคะความรักเด็กๆแหละคะทุกคนเค้าคิดกันแบบนั้น คิดว่าเลิกกับคนนี้เดี๋ยวก็มีใหม่ก็ได้ หนูก็อยากคิดแบบนั้นได้นะค่ะ) หนูระบายกับใครที่ไหนไม่ได้เลย กับเพื่อนหนูรู้ว่าเขาคงไม่อยากรับรู้เรื่องของหนูหรอก หนูไม่อยากเอาเรื่องแย่ๆไประบายกับใคร ระบายกับพนังห้อง ต่อยนั้นทุบนี่ จนกว่าจะพอใจ หนูอยากให้คนรอบๆข้างมีความสุขตลอดเวลา หนูอารมณ์เปลี่ยนขึ้นๆลงๆ เดี๋ยวก้เศร้า เดี๋ยวก็เฮฮา ตอนอยู่คนเดียว หนูไม่อยากให้มีกลางคืนเลย
หนูไม่คิดจะฆ่าตัวตายเพราะหนูอยากเห็นอนาคตของตัวเองว่าจะเป็นยังไง
#หนูอยากทราบว่าหนูเสี่ยงเป็นโรคอะไร
#หนูอยากทราบวิธีนอนให้หลับ
#ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
ปล.ที่หนูสร้างกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากระบายและอยากทราบว่าหนูเสี่ยงเป็นหรือป่าว หนูไม่ได้บอกว่าหนูเป็นนะค่ะ ละขอบคุณทุกกำลังใจคะ ถ้าจะมาซ้ำเติมก็แบนกระทู้หนูทิ้งไปเลยก็ได้นะ หนูเศร้ากับเรื่องไม่เป้นเรื่องมามากพอแล้ว ถ้าคุณมาเป็นหนูคุณคงเข้าใจมากกว่านี้
กังวนว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าคะ
แต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว
หนูยังเป็นคนตลกอยู่นะค่ะ แต่แค่ต่อหน้าเพื่อน ต่อหน้าครอบครัว พอมาอยู่ในห้องคนเดียวแล้วหนูรู้สึกเหงา รู้สึกไร้ตัวตน (หนูเคยใช้ห้องร่วมกับพี่สาวแต่ตอนนี้เค้าไปอยู่ที่อื่นแล้ว) เหมือนมีหนูคนเดียวในโลก พอหนูเข้ามาในห้อง หนูชอบส่องกระจกมองหน้าตัวเองแล้วร้องไห้ทุกครั้ง หนูไม่คิดอยากปรึกษาใครเลยคะ หนูเคยบอกกับคนในครอบครัวนะค่ะ ว่าหนูรู้สึกแบบไหนหนูพูดยังไม่จบ เค้าก็พูดว่า พอๆไร้สาระ ไม่อยากฟัง โตแล้วคิดเอง ถ้าหนูพูดกับแฟน แฟนก็จะอารมณ์เสียใส่ทุกครั้งที่หนูระบายให้เค้าฟังแล้วบอกหนูว่าเลิกพูด เรื่องแค่นี้อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้มั้ยเขาก็เคยผ่านมาทำไมเขาถึงทนได้ทำไมหนูทนไม่ได้ (เค้าอยากให้หนูเป้นแบบเค้าทุกอย่างทั้งที่บางอย่างหนูก้ทำไมได้จริงๆถ้าทำไม่ได้แบบที่เค้าเคยทำเค้าก็จะว่าหนูจะอารมณ์เสียใส่) แฟนหนูครอบครัวหนูชอบบอกว่าควรคบเพื่อนคนไหนละไม่ควรคบคนไหน เวลาที่หนูไปอยู่หรือไปเล่นกับเพื่อน แฟนก็จะโกรธ จนทุกวันนี้หนูแทบจะไม่มีเพื่อนเลยคะ เค้าชอบพูดว่า อะไรหนูควรทำหรือไม่ควรทำ หนูควรเป็นผู้ใหญ่กว่าเพื่อนๆ ควรทำตัวให้โตกว่าวัย ไม่ใช่ทำตัวติ๊กต๊องเป็นเด็กไปวันๆ (หนูพึ่ง17คะ) ทุกวันนี้หนูเป็นแบบที่ทุกคนต้องการทุกอย่างคะ แต่ก็ไม่มีใครเคยว่าหนูดีเลย บอกแค่หนู ชั่ว เลว นิสัยไม่ดี หนูเก็บมาคิดแล้วก็ร้องไห้ หนูเป็นคนขี้อายบางทีหนูโดนที่วิลัยบังคับให้ไปแสดงละครบ้างทำไรที่น่าขายหน้าบ้าง หนูก้เก็บเอามาคิดตลอดเป็นปมในใจว่าจะต้องไม่ทำอีก ตอนนี้เวลา ตี4คะ หนูพยายามนอนตั้งแต่ 5ทุ่มแล้วคะแต่หนูก้คิดเรื่องน่าอาย เรื่องความรัก เรื่องครอบครัว เรื่องอนาคตไม่หยุด หนูทนไม่ไหวแล้ว หนูโดนด่าทุกวัน โดนแฟนบอกเลิกทุกวัน หนูเปลี่ยนทุกอย่างเพื่อเค้า เค้ายังว่าหนูไม่ดี หนูรุ้สึกหดหู่ เวลาหนูระบายในสตอรี่เฟส แฟนหนูก็จะบอกว่าถ้าไม่มีความสุขมากก็เลิกๆกันไปเลย (หนูรักแฟนมากคะความรักเด็กๆแหละคะทุกคนเค้าคิดกันแบบนั้น คิดว่าเลิกกับคนนี้เดี๋ยวก็มีใหม่ก็ได้ หนูก็อยากคิดแบบนั้นได้นะค่ะ) หนูระบายกับใครที่ไหนไม่ได้เลย กับเพื่อนหนูรู้ว่าเขาคงไม่อยากรับรู้เรื่องของหนูหรอก หนูไม่อยากเอาเรื่องแย่ๆไประบายกับใคร ระบายกับพนังห้อง ต่อยนั้นทุบนี่ จนกว่าจะพอใจ หนูอยากให้คนรอบๆข้างมีความสุขตลอดเวลา หนูอารมณ์เปลี่ยนขึ้นๆลงๆ เดี๋ยวก้เศร้า เดี๋ยวก็เฮฮา ตอนอยู่คนเดียว หนูไม่อยากให้มีกลางคืนเลย
หนูไม่คิดจะฆ่าตัวตายเพราะหนูอยากเห็นอนาคตของตัวเองว่าจะเป็นยังไง
#หนูอยากทราบว่าหนูเสี่ยงเป็นโรคอะไร
#หนูอยากทราบวิธีนอนให้หลับ
#ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
ปล.ที่หนูสร้างกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะอยากระบายและอยากทราบว่าหนูเสี่ยงเป็นหรือป่าว หนูไม่ได้บอกว่าหนูเป็นนะค่ะ ละขอบคุณทุกกำลังใจคะ ถ้าจะมาซ้ำเติมก็แบนกระทู้หนูทิ้งไปเลยก็ได้นะ หนูเศร้ากับเรื่องไม่เป้นเรื่องมามากพอแล้ว ถ้าคุณมาเป็นหนูคุณคงเข้าใจมากกว่านี้