ตั้งกระทู้นี้เพื่อเตือนใจนะคะ ใครจะด่าเราว่าเลวก็ได้นะคะ เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่แต่งงานมีลูกแล้วคนนึง รักและเชื่อมั่นในสามีมาตลอด ทั้งเราและสามีไม่เคยนอกใจกันค่ะ จนกระทั่งวันนึงมีคนเข้ามาในชีวิตเรา มาเติมเต็มสิ่งที่เราไม่เคยได้รับ สุดท้ายเราเผลอตัว เผลอใจนอกใจคนรักของตัวเองค่ะ สามีเราจับไม่ได้นะคะ แต่ที่อยากจะมาแชร์กับเพื่อนๆคือ ต่อให้คนรักเราจับไม่ได้แต่กรรมมีจริง เราอาจยังไม่โดนกระทำเหมือนที่ทำกับสามี แต่ที่แน่นอนคือเราเป็นทุกข์ ทุกข์ใจมากๆ ที่ไปรักอีกคนแล้วต้องเลิกกัน เพราะสุดท้ายเราต้องเลือกครอบครัว มันเป็นความทรมานที่อยู่ในจิตใจเราตลอด แล้วบอกใครก็ไม่ได้ เสียใจก็ต้องแอบร้องไห้ อยากเตือนเพื่อนๆ ที่กำลังหลงทางให้รีบถอนตัวเถอะค่ะ มันเป็นเวรกรรมที่ทรมานจริงๆ ต้องอยู่กับความทุกข์ น้ำตา ความโหยหา ที่ทำอะไรไม่ได้เลย แถมยังผิดบาปต่อคนที่เขารักเราอีก