เรามีแฟนคนนึงคบกันมาจะเข้าปีที่สองแล้วค่ะเราเคยไปบ้านแฟนแต่เราอยู่คนละจังหวัดกับแฟนจังหวัดที่เราอยู่ก็ติดกับจังหวัดที่แฟนอว
ยู่แต่เพียงแค่บ้านแฟนอยู่ในตัวเมืองแต่บ้านเราอยู่นอกตัวเมืองพ่อของแฟนเราพูดว่าแฟนน้องสวยกว่าแฟนเองอีกบางทีก็ว่าเราหน้าตาลาวเราเป็นคนภาคกลางแท้เลยโดยกำเหนิดที่กรุงเทพแต่ย้ายมาอยู่อีกจังหวัดนึงเราผิวขาวคิ้วเข้มปากกระจับผมตรงแต่เราไม่มีดั้งแต่ก็รอโตกว่านี้จะไปทำดั้งเพราะตอนนี้เรายังเรียนอยู่เราก็แอบเฟลกับคำพูดพ่อของแฟนอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เคืองอะไรมีวันนึงเราคอลกับแฟนอยู่ซึ่งพี่สาวแฟนก็ได้พูดว่าเอ(นามสมมุติ)มีแฟนแล้วหรอทำไมหาแฟนบ้านนอกจังซึ่งเราได้ยินตอนแรกก็ไม่ได้อะไรแต่พอพี่สาวแฟนพูดขึ้นมาอีกว่ารู้มั้ยว่าเด็กบ้านนอกไม่ค่อยจะมีการศึกษานะเราก็จุกเลยพูดอะไรไม่ออกวันนั้นเราเงียบไม่พูดไม่คุยอะไรกับแฟนเลยมีตอบบางครั้งแฟนเราบอกว่าพี่เขาก็แค่แซวเล่นๆ คือเราบ้านไท่ได้อยู่ในเมืองก็จริงแต่บ้านเราก็มีฐานะปานกลางฐานะบ้านเรากับบ้านแฟนนี่เท่าเทียมกันเลยแล้วเราก็เรียนโรงเรียนระดับจังหวัเที่เราสอบติดเกรดเราก็ได้3ขึ้นทุกปีเราเรียนโรงเรียนเดียวกับแฟนเราเป็นคนที่ยอมทำให้แฟนทุกอย่างทั้งงานที่แฟนไม่ค่อยอยากจะส่งเราเป็นคนไปหาแฟนเองทุกครั้งแฟนไม่เคยมาหาเราเลยแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรไไม่เคยว่าอะไรเค้าเลยเพราะเรารักเค้าแต่ปัญหามันอยู่ที่ครอบครัวแฟนเราคิดว่าคงเข้ากันไม่ได้เราไปบ้านแฟนก็ไม่เคยทำตัวแย่ใส่ผู้ใหญ่เลยเราช่วยงานบ้านทุกอย่างแต่สายตาที่ครอบครัวแฟนมองเรา เราก็รู้แหละว่าเค้าไม่ค่อยชอบแต่เราก็คิดเสมอว่าเค้าก็คงจะใจอ่อนไปเองเราเคยได้ยินพ่อแฟนเราพูเกับแฟนเราตอนที่เราคอลกับแฟนอยู่พ่อแฟนพูดว่ามีเมียก็ต้องหาเมียดีๆไม่ใช่ไปเอาพวกบ้านนอกมาให้อายชาวบ้าน จังหวะนั้นน้ำตาเราไหลเลยค่ะเราไม่รู้ว่าจะต้องทำไงเรารักลูกชายเค้าแล้วตลอดเวลาที่คบกันมาวันครบรอบวันวาเลนไทน์แฟนเราไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยค่ะเราไม่เคยเอ่ยปากขอเงินเค้าสักบาทแล้วไม่เคยขออะไรจากเค้าเลยไม่เคยห้ามเค้าเวลาเค้าจะทำอะไรเวลาไปไหนทุกอย่างเรามักเป็นฝ่ายที่ออกตลอดมีน้อยครั้งมากที่แฟนจะหารแต่เราก็ไม่ได้อะไรในเรื่องนี้เลยแล้วไม่เคยพูดว่าแฟนเลยแต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมที่บ้านเค้าถึงเหยียดเราจังในเมื่อเราก็เหือนเขาทุกอย่างบ้านเราก็คล้ายๆบ้านเค้าค่ะแต่ของเราเป็นปูนสองชั้นเค้าชั้นเดียวเราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องเหยียดเราทั้งที่เราก็มีอะไรเหมือนเค้าทุกอย่างเพียงแค่บ้านเราอยู่นอกตัวเมืองเราอึดอัดใจมากแต่เราก็รักลูกชายเค้าเราเลยเลือกจะทนกับคำพูดเค้าแล้วเราไม่เคยที่จะก้าวร้าวใส่ทางบ้านแฟนเลย
ที่บ้านแฟนว่าเราว่าบ้านนอก?
ยู่แต่เพียงแค่บ้านแฟนอยู่ในตัวเมืองแต่บ้านเราอยู่นอกตัวเมืองพ่อของแฟนเราพูดว่าแฟนน้องสวยกว่าแฟนเองอีกบางทีก็ว่าเราหน้าตาลาวเราเป็นคนภาคกลางแท้เลยโดยกำเหนิดที่กรุงเทพแต่ย้ายมาอยู่อีกจังหวัดนึงเราผิวขาวคิ้วเข้มปากกระจับผมตรงแต่เราไม่มีดั้งแต่ก็รอโตกว่านี้จะไปทำดั้งเพราะตอนนี้เรายังเรียนอยู่เราก็แอบเฟลกับคำพูดพ่อของแฟนอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เคืองอะไรมีวันนึงเราคอลกับแฟนอยู่ซึ่งพี่สาวแฟนก็ได้พูดว่าเอ(นามสมมุติ)มีแฟนแล้วหรอทำไมหาแฟนบ้านนอกจังซึ่งเราได้ยินตอนแรกก็ไม่ได้อะไรแต่พอพี่สาวแฟนพูดขึ้นมาอีกว่ารู้มั้ยว่าเด็กบ้านนอกไม่ค่อยจะมีการศึกษานะเราก็จุกเลยพูดอะไรไม่ออกวันนั้นเราเงียบไม่พูดไม่คุยอะไรกับแฟนเลยมีตอบบางครั้งแฟนเราบอกว่าพี่เขาก็แค่แซวเล่นๆ คือเราบ้านไท่ได้อยู่ในเมืองก็จริงแต่บ้านเราก็มีฐานะปานกลางฐานะบ้านเรากับบ้านแฟนนี่เท่าเทียมกันเลยแล้วเราก็เรียนโรงเรียนระดับจังหวัเที่เราสอบติดเกรดเราก็ได้3ขึ้นทุกปีเราเรียนโรงเรียนเดียวกับแฟนเราเป็นคนที่ยอมทำให้แฟนทุกอย่างทั้งงานที่แฟนไม่ค่อยอยากจะส่งเราเป็นคนไปหาแฟนเองทุกครั้งแฟนไม่เคยมาหาเราเลยแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรไไม่เคยว่าอะไรเค้าเลยเพราะเรารักเค้าแต่ปัญหามันอยู่ที่ครอบครัวแฟนเราคิดว่าคงเข้ากันไม่ได้เราไปบ้านแฟนก็ไม่เคยทำตัวแย่ใส่ผู้ใหญ่เลยเราช่วยงานบ้านทุกอย่างแต่สายตาที่ครอบครัวแฟนมองเรา เราก็รู้แหละว่าเค้าไม่ค่อยชอบแต่เราก็คิดเสมอว่าเค้าก็คงจะใจอ่อนไปเองเราเคยได้ยินพ่อแฟนเราพูเกับแฟนเราตอนที่เราคอลกับแฟนอยู่พ่อแฟนพูดว่ามีเมียก็ต้องหาเมียดีๆไม่ใช่ไปเอาพวกบ้านนอกมาให้อายชาวบ้าน จังหวะนั้นน้ำตาเราไหลเลยค่ะเราไม่รู้ว่าจะต้องทำไงเรารักลูกชายเค้าแล้วตลอดเวลาที่คบกันมาวันครบรอบวันวาเลนไทน์แฟนเราไม่เคยซื้ออะไรให้เราเลยค่ะเราไม่เคยเอ่ยปากขอเงินเค้าสักบาทแล้วไม่เคยขออะไรจากเค้าเลยไม่เคยห้ามเค้าเวลาเค้าจะทำอะไรเวลาไปไหนทุกอย่างเรามักเป็นฝ่ายที่ออกตลอดมีน้อยครั้งมากที่แฟนจะหารแต่เราก็ไม่ได้อะไรในเรื่องนี้เลยแล้วไม่เคยพูดว่าแฟนเลยแต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมที่บ้านเค้าถึงเหยียดเราจังในเมื่อเราก็เหือนเขาทุกอย่างบ้านเราก็คล้ายๆบ้านเค้าค่ะแต่ของเราเป็นปูนสองชั้นเค้าชั้นเดียวเราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องเหยียดเราทั้งที่เราก็มีอะไรเหมือนเค้าทุกอย่างเพียงแค่บ้านเราอยู่นอกตัวเมืองเราอึดอัดใจมากแต่เราก็รักลูกชายเค้าเราเลยเลือกจะทนกับคำพูดเค้าแล้วเราไม่เคยที่จะก้าวร้าวใส่ทางบ้านแฟนเลย