สวัสดีจ้าา เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง ซึ่งอยากให้ทุกๆคนช่วยแสดงความคิดเห็นหน่อย ว่าเราควรทำยังไงดี
.
.
.
.
ตอนนั้นเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 ส่วนแฟนเราเค้าเปิดร้านอาหาร
เราเจอกับแฟนคนนี้ที่ร้านอาหารที่เค้าเปิดนั้นแหละ เราไปกินอาหารกับพวกรุ่นน้อง ซึ่งร้านอาหารเปิดอยู่แถวๆบ้านเราพอดี
เราก็ได้เจอเค้า ได้รู้จักเพราะตอนนั้นร้านอาหารของแฟนเราเพิ่งเปิดใหม่ๆ เค้าจึงดูแลลูกค้าเปนอย่างดีทำให้เราได้มีโอกาสคุยกับเค้า
เค้าเปนคนน่ารักพูดจาดี + หน้าตาดี + อ่อนโยน และรักสัตว์ ซึ่งเราก็รักสัตว์เหมือนกัน เราเลยได้คุยกันปรึกษากันหลายๆเรื่องตั้งแต่นั้นมา
จนรู้สึกดีและตัดสินใจคบกันโดยที่ไม่มีใครขอเปนแฟน แต่ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน เรารู้จักที่บ้านเค้าแต่เค้าก็ไม่เคยพาเราเข้าบ้าน
ส่วนเราก็ไม่เคยพาเค้าเข้าบ้านเหมือนกัน ต่อมาร้านอาหารของเคาจำเป็นต้องปิดตัวลงเนื่องจากความจำเป็นบางอย่าง + กับเราซึ่งกำลังจะเรียนจบและติดเพื่อนมากๆ เลยไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันและเจอกันเหมือนเดิม แต่เราก็ยังคุยกับเค้าทางโทรศัพท์และทางline เหมือนเดิมนะ แต่แค่ไม่ค่อยได้เจอกัน
จนมาถึงวันที่เค้าได้เปิดร้านอาหารใหม่อีกครั้ง เราก็ยินดีกับเค้ามากๆที่เค้าได้ทำตามความฝัน เค้าชอบทำอาหารมาก และมีความฝันอยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเอง ต่อมาเราได้รู้จักเพื่อนของเค้าซึ่งเค้าแนะนำว่าเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยม หลังจากนั้นอยู่ดีๆแฟนเราก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับเรา ซึ่ง
เรื่องนั้นก็คือ เค้าบอกเราว่าเค้าอยากมีเวลาทุ่มเทกับร้านอาหารของเค้า แล้วเค้าก็บอกเลิกเรา เราก็เสียใจมาก
.
.
.
หลังจากนั้นเราก็มีโอกาสได้เจอเพื่อนของเค้าอีก เพื่อนของเค้าก็เข้ามาปลอบใจเรา กลายเป็นคุยกันทุกวัน คุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ
ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ยิ่งเวลาผ่านไปเรายิ่งรู้สึกว่าเห้ยเราไม่เจ็บปวดแล้วอะ เราก็รู้สึกว่าเราเปนคนที่แย่มากที่ไปรู้สึกดีกับเพื่อนของแฟนเก่า
แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าอาจจะเข้ามาเปนแสงสว่างในชีวิตของเราในวันที่เรามืดมนก็ได้ เราก็คุยกันแบบพี่น้องที่สนิทกันๆ คุยกันทุกเรื่อง ทุกครั้งที่เราคุยกับพี่เค้าคือเรารู้สึกสบายใจและโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ทุกอย่างที่เราเคยอึดอัดไม่เคยพูด เราพูดหมดทุกอย่าง จนเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปหลายเดือน
เรามารู้ความจริงว่าแฟนเรามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งคบกันมานานแล้วประมาณ10ปี ในขณะที่คบเรามา5 ปี เราเลยตัดสินใจว่าเราอยากเริ่มต้นใหม่กับพี่คนนี้
เราเลยตัดสินใจบอกความในใจของเราไป + กับพี่เค้าก็บอกเราว่าพี่เค้าก็รู้สึกแบบเดียวกัน เลยตัดสินใจคบกัน
ซึ่งเราก็รู้สึกว่าเราตัดสินใจไม่ผิดที่คบพี่เค้าจริงๆ พี่เค้าดูแลเราเปนอย่างดีมาตลอด 4-5 เดือนที่คบกัน ถึงพี่เค้าจะเปนคนอารมณ์ร้อนและเอาแต่ใจ และเราก็จะเปนคนที่ง้อเสมอก็ตาม แต่อย่างอื่นเค้าดีมากๆ จนกระทั่งเราคบกันมาได้ประมาณ 6-7 เดือนเค้าก็พาเราเข้าบ้านไปเจอที่บ้าน ซึ่งที่บ้านเค้าก็น่ารักมาก
.
.
จนมาถึงเดือนเกิดเราซึ่งเค้าก็มีของขวัญและเค้กมาเซอไพรเหมือนเดิมทุกๆปี รวมไปถึงเค้ามาคอมเม้น HBD เรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ตอบ ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ เพราะคิดว่ามันไม่ได้สำคัญเท่ากับการที่เราได้อยู่ด้วยกันได้ใช้เวลาหลายๆอย่างด้วยกัน สุดท้ายเราก็ทะเลาะกันใหญ่โตเลยค่ะ วันต่อมาเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน
เราก็ไปเห็นแฟนเราไปคอมเม้นใน live ของคนคุยเก่าของเค้า คุยเล่นกัน ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไร สักพักแฟนเราก็มาเล่าให้เราฟังว่า ไปเม้นนะ อะไรแบบนี้
เราก็เลยบอกเค้าไปว่าเราไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย ถ้าเม้นคุยแบบเป็นเพื่อนพี่น้องเราโอเคแต่ที่เราเห็นมันดูไม่เหมือนพี่น้อง แล้วเราก็บอกเค้าบอกหลายคู่ที่คบกันแล้วนอกใจมันก็เริ่มต้นมาจากอะไรแบบนี้ เค้าก็บอกเราว่าทีเรายังทำเลยเวลามีผชมาคอมเม้นเราก็ยังตอบ เราก็บอกเค้าไปว่ามันไม่เหมือนกัน เราไม่ได้ไปคอมเม้นหาใครที่ไหนก่อน เพราะนิสัยเราเราไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายชีวิตเราอยู่แล้วจะมีก็แต่เพื่อนที่สนิทกัน เค้าก็เปลี่ยนเรื่องบอกว่า ก็เราไม่ตอบคอมเม้นที่เค้ามาเม้น เค้าก็เลยไปเม้นคนอื่นแทน เพราะคนอื่นดูสนใจเค้ามากกว่า เราก็เงียบหลังจากนั้นเราพิมอะไรไปเค้าก็อ่านไม่ตอบเลย เราก็เลยโทไปถามว่าเราผิดอะไร ทำไมถึงไม่ตอบ เค้าก็ตะคอกว่าเราว่าก็บอกว่าไม่ว่าง ไม่อยากคุย แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา...
คือเราอยากถามเพื่อนๆมากเลยว่า
1. เราผิดอะไร ตรงไหน ถ้าหากเราผิด เราก็อยากจะแก้ไข แก้ตัว อยากเริ่มต้นใหม่กับเค้า
2. ที่เรามาเล่าเรื่องราวให้ฟังไม่ได้ต้องการให้ต่อว่าใครเลย
เราแค่อยากได้คำปรึกษา เผื่อเพื่อนๆคนไหน เคยเจอเหตุการณ์ หรือสถานการณ์ คล้ายๆเรา
3. เรายังง งงจนถึงทุกวันนี้เลยว่าเราทำผิดอะไร
หากเพื่อนๆอ่านแล้ว มีความคิดเห็นอย่างไรช่วยเราด้วยน้าา
อยากรู้ว่าผิดอะไร
.
.
.
.
ตอนนั้นเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 4 ส่วนแฟนเราเค้าเปิดร้านอาหาร
เราเจอกับแฟนคนนี้ที่ร้านอาหารที่เค้าเปิดนั้นแหละ เราไปกินอาหารกับพวกรุ่นน้อง ซึ่งร้านอาหารเปิดอยู่แถวๆบ้านเราพอดี
เราก็ได้เจอเค้า ได้รู้จักเพราะตอนนั้นร้านอาหารของแฟนเราเพิ่งเปิดใหม่ๆ เค้าจึงดูแลลูกค้าเปนอย่างดีทำให้เราได้มีโอกาสคุยกับเค้า
เค้าเปนคนน่ารักพูดจาดี + หน้าตาดี + อ่อนโยน และรักสัตว์ ซึ่งเราก็รักสัตว์เหมือนกัน เราเลยได้คุยกันปรึกษากันหลายๆเรื่องตั้งแต่นั้นมา
จนรู้สึกดีและตัดสินใจคบกันโดยที่ไม่มีใครขอเปนแฟน แต่ก็ไปไหนมาไหนด้วยกัน เรารู้จักที่บ้านเค้าแต่เค้าก็ไม่เคยพาเราเข้าบ้าน
ส่วนเราก็ไม่เคยพาเค้าเข้าบ้านเหมือนกัน ต่อมาร้านอาหารของเคาจำเป็นต้องปิดตัวลงเนื่องจากความจำเป็นบางอย่าง + กับเราซึ่งกำลังจะเรียนจบและติดเพื่อนมากๆ เลยไม่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันและเจอกันเหมือนเดิม แต่เราก็ยังคุยกับเค้าทางโทรศัพท์และทางline เหมือนเดิมนะ แต่แค่ไม่ค่อยได้เจอกัน
จนมาถึงวันที่เค้าได้เปิดร้านอาหารใหม่อีกครั้ง เราก็ยินดีกับเค้ามากๆที่เค้าได้ทำตามความฝัน เค้าชอบทำอาหารมาก และมีความฝันอยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเอง ต่อมาเราได้รู้จักเพื่อนของเค้าซึ่งเค้าแนะนำว่าเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยม หลังจากนั้นอยู่ดีๆแฟนเราก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับเรา ซึ่ง
เรื่องนั้นก็คือ เค้าบอกเราว่าเค้าอยากมีเวลาทุ่มเทกับร้านอาหารของเค้า แล้วเค้าก็บอกเลิกเรา เราก็เสียใจมาก
.
.
.
หลังจากนั้นเราก็มีโอกาสได้เจอเพื่อนของเค้าอีก เพื่อนของเค้าก็เข้ามาปลอบใจเรา กลายเป็นคุยกันทุกวัน คุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ
ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น ยิ่งเวลาผ่านไปเรายิ่งรู้สึกว่าเห้ยเราไม่เจ็บปวดแล้วอะ เราก็รู้สึกว่าเราเปนคนที่แย่มากที่ไปรู้สึกดีกับเพื่อนของแฟนเก่า
แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าอาจจะเข้ามาเปนแสงสว่างในชีวิตของเราในวันที่เรามืดมนก็ได้ เราก็คุยกันแบบพี่น้องที่สนิทกันๆ คุยกันทุกเรื่อง ทุกครั้งที่เราคุยกับพี่เค้าคือเรารู้สึกสบายใจและโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก ทุกอย่างที่เราเคยอึดอัดไม่เคยพูด เราพูดหมดทุกอย่าง จนเวลาก็ผ่านล่วงเลยไปหลายเดือน
เรามารู้ความจริงว่าแฟนเรามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งคบกันมานานแล้วประมาณ10ปี ในขณะที่คบเรามา5 ปี เราเลยตัดสินใจว่าเราอยากเริ่มต้นใหม่กับพี่คนนี้
เราเลยตัดสินใจบอกความในใจของเราไป + กับพี่เค้าก็บอกเราว่าพี่เค้าก็รู้สึกแบบเดียวกัน เลยตัดสินใจคบกัน
ซึ่งเราก็รู้สึกว่าเราตัดสินใจไม่ผิดที่คบพี่เค้าจริงๆ พี่เค้าดูแลเราเปนอย่างดีมาตลอด 4-5 เดือนที่คบกัน ถึงพี่เค้าจะเปนคนอารมณ์ร้อนและเอาแต่ใจ และเราก็จะเปนคนที่ง้อเสมอก็ตาม แต่อย่างอื่นเค้าดีมากๆ จนกระทั่งเราคบกันมาได้ประมาณ 6-7 เดือนเค้าก็พาเราเข้าบ้านไปเจอที่บ้าน ซึ่งที่บ้านเค้าก็น่ารักมาก
.
.
จนมาถึงเดือนเกิดเราซึ่งเค้าก็มีของขวัญและเค้กมาเซอไพรเหมือนเดิมทุกๆปี รวมไปถึงเค้ามาคอมเม้น HBD เรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ตอบ ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ เพราะคิดว่ามันไม่ได้สำคัญเท่ากับการที่เราได้อยู่ด้วยกันได้ใช้เวลาหลายๆอย่างด้วยกัน สุดท้ายเราก็ทะเลาะกันใหญ่โตเลยค่ะ วันต่อมาเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน
เราก็ไปเห็นแฟนเราไปคอมเม้นใน live ของคนคุยเก่าของเค้า คุยเล่นกัน ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไร สักพักแฟนเราก็มาเล่าให้เราฟังว่า ไปเม้นนะ อะไรแบบนี้
เราก็เลยบอกเค้าไปว่าเราไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย ถ้าเม้นคุยแบบเป็นเพื่อนพี่น้องเราโอเคแต่ที่เราเห็นมันดูไม่เหมือนพี่น้อง แล้วเราก็บอกเค้าบอกหลายคู่ที่คบกันแล้วนอกใจมันก็เริ่มต้นมาจากอะไรแบบนี้ เค้าก็บอกเราว่าทีเรายังทำเลยเวลามีผชมาคอมเม้นเราก็ยังตอบ เราก็บอกเค้าไปว่ามันไม่เหมือนกัน เราไม่ได้ไปคอมเม้นหาใครที่ไหนก่อน เพราะนิสัยเราเราไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายชีวิตเราอยู่แล้วจะมีก็แต่เพื่อนที่สนิทกัน เค้าก็เปลี่ยนเรื่องบอกว่า ก็เราไม่ตอบคอมเม้นที่เค้ามาเม้น เค้าก็เลยไปเม้นคนอื่นแทน เพราะคนอื่นดูสนใจเค้ามากกว่า เราก็เงียบหลังจากนั้นเราพิมอะไรไปเค้าก็อ่านไม่ตอบเลย เราก็เลยโทไปถามว่าเราผิดอะไร ทำไมถึงไม่ตอบ เค้าก็ตะคอกว่าเราว่าก็บอกว่าไม่ว่าง ไม่อยากคุย แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะ ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา...
คือเราอยากถามเพื่อนๆมากเลยว่า
1. เราผิดอะไร ตรงไหน ถ้าหากเราผิด เราก็อยากจะแก้ไข แก้ตัว อยากเริ่มต้นใหม่กับเค้า
2. ที่เรามาเล่าเรื่องราวให้ฟังไม่ได้ต้องการให้ต่อว่าใครเลย
เราแค่อยากได้คำปรึกษา เผื่อเพื่อนๆคนไหน เคยเจอเหตุการณ์ หรือสถานการณ์ คล้ายๆเรา
3. เรายังง งงจนถึงทุกวันนี้เลยว่าเราทำผิดอะไร
หากเพื่อนๆอ่านแล้ว มีความคิดเห็นอย่างไรช่วยเราด้วยน้าา