สวัสดีค่ะ​ วันนี้อยากมาเล่าถึงชีวิตที่กำลังแย่มากๆตั้งแต่เริ่มต้นปีนี้มา​

ชีวิตที่ดูเหมือนทำอะไรก็ไม่ขึ้นทำอะไรก็เจ๊งไม่เป็นท่า​ จขกท.อายุ27ค่ะ​กำลังเริ่มสร้างตัวเริ่มจากการที่เรามีความรู้เรื่องการเสริมสวยจากการเรียนและไปเป็นลูกน้องตามร้านพอถึงเวลาที่เราพร้อมเรามีทองก็เอาไปขายเพื่อจะเปิดร้านกลายเป็นว่าอยู่ในยุคที่เศรษฐกิจ​กำลังแย่พอดีไม่มีลูกค้าเลยเราก็ทำการเซ้งต่อให้คนอื่น​เงินที่ได้จากการเซ้งเราก็ต้องนำมาประทังชีวิต​(จำนวนเงินไม่ได้มาก3หมื่นกว่าซึ่งขาดทุนจากที่เราลงกับร้านตอนแรกแสนกว่า)​  เราต้องยอมเพราะเศรษฐกิจ​ซบเซา​จริงๆค่ะค่าเช่าค่าน้ำค่าไฟต้องจ่ายทุกเดือน​

เงินตรงนั้นก็ต้องกินใช้ในแต่ละวันเราก็หางานในจังหวัดหนึ่งติดกับกทม.​ ก็ไม่มีที่ไหนเรียกคงเป็นเพราะอาจจะอายุเริ่มมากขึ้น​ ประสบการณ์​น้อย​ เงินก็หมดยังดีที่แฟนพอช่วยบ้างค่ากิน

ระหว่างว่างรองานก็ขายของทางเน็ตบ้างก็ไปไม่รอดอีกลงทุนทุนจม​จ่ายค่าโฆษณาจนหมดก็ยังไม่มีลูกค้าสนใจค่ะ​แต่ทางแฟนก็พอช่วยบ้างค่ะแล้วยังมาถูกโกงเงินไปอีกเกือบแสน​ ซึ่งจมมากๆกับความทุกข์​นี้​ ทำอะไรก็ไม่ขึ้นกินต่อเดือนก็ไม่พอ​ (จขกท.ไม่ซื้อเสื้อผ้าไม่เที่ยวมาหลายปีแล้วค่ะ)​

ชีวิตตอนนี้นอนอยู่ในห้องแคบๆทุกวันพยายามสมัครงานทุกวันก็ยังไม่มีเรียก​ เงินที่แฟนช่วยค่ากินๆก็เริ่มหมดลงๆค่ะ​ บางทีเราคิดว่าเราเป็นภาระให้กับเขา เครียดแต่ใจยอมรับความจริงนะคะ​ แต่แค่คิดว่าจะทำยังไงเดินไปยังไงต่อเราเหมือนหมดแรงสู้​ไปทุกวันๆเลยค่ะ​