ผมคิดถึง ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนเก่าผมครับ 20ปีที่แล้ว

เธอมีชื่อว่า น้ำครับ คืองี้ครับ สมัยก่อน ประถม เราจะหยอกกันบ่อย แล้วเธอกับผม แอบมองกันบ่อยๆ ผมรู้ตัว แต่ตอนนั้นผมยังเด็ก โดยนิสัยผมเป็นคนขี้อายมากๆ จนปัจจุบัน อายุ25ปีแล้ว ผมก็ยังไม่เคยจีบผู้หญิงเลยครับ ในตอนเด็กตอนนั้นผมอายจนไม่คุยกับเธอ ไม่มองหน้าเธอ ทำเหมือนไม่รู้จักเธอ ทั้งๆที่ในใจผม รัก และชอบเธอมากๆ ผมชอบแก้มของเธอมากๆครับ เธอเป็นคนแก้มเยอะและน่ารัก ผมจำเหตุการณ์ไม่ได้ทั้งหมดในวัยประถม จนขึ้นมัธยมนี่แหละครับ ผมยังจำได้ดีพอสมควรครับ ว่าผมเคยทักไปหาเธอ แต่การตอบของเธอมันไม่เหมือนเดิมอีก พอรู้สึกไม่ดีในตอนนั้น เราก็ห่างหายกันไปถึง10+ปีได้ครับ ด้วยวุฒิภาวะด้วยทำให้ผมรู้สึกอยากขอโทษ อยากกลับไปคุยกับเขา ผมยังคอยส่องดูเขาบ่อยๆครับ เธอเหมือนผู้หญิงที่ปิดกั้นตัวเอง ไม่ค่อยเล่นเฟส ไม่ติดโซเชียล ดูได้คงมีแต่ใน Ig นี่แหละครับ เคลื่อนไหวเป็นบางช่วง
เมื่อปลายเดือน มกราคม ผมตัดสินใจทักเธอไปครับ แต่พอรู้ว่าเป็นผม เธอบล็อคผม ผมก็ถามเธอว่า โกรธอะไรผมรึเปล่า เธอก็บล็อคผมลูกเดียวเลยครับ
ความรู้สึกยังฝังใจผมมาถึงทุกวันนี้ ผมร้องไห้ เสียใจ มาตลอด ผมอยากคุยกับเขามากๆ ผมภาวนาทุกๆวัน ว่าขอเถอะ ให้เธอนึกถึงผม ให้เธออยากคุย สัก5นาที ได้แลกเปลี่ยน ความคิด และ ความรู้สึกกันก็ยังดี ผมเหมือนตายทั้งเป็น ไม่รู้ทำไม หัวใจของผมมันถึงเรียกร้องเธอเพียงผู้เดียว
ทุกคนช่วยแนะนำผมทีครับ ผมควรทำอย่างไร ทุกข์ใจมากครับ 😢😭
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่