คนเราเปลี่ยน..ตามฤดู..ที่ผันผ่าน
เทศกาล..ผ่านมา..มักแปรผัน
ฤดูเศร้า..ฤดูเจ็บ..ความผูกพัน
เสียงบรรเลง..Season..ลั่นเป็นกลอน

เมื่อเปรียบกับ..ชีวิต..ที่มีสุข
มิรู้ทุก..ดังฤดู..ที่สดใส
แต่เมื่อใด..พายุซัด..บอบช้ำใจ
ให้คิดไว้..ต้องผ่านพ้น..ไปซักวัน

เมื่อฝนพรำ..ทำให้..ว่าแตกต่าง
เมื่อฝนจาง..ฟ้าสว่าง..ก็คงเห็น
สิ่งที่รอ..คุ้มมาก..อย่างที่เป็น
สิ่งที่ใจ..ค้นหา..มาเนิ่นนาน