พระพุทธเจ้าตรัสยังไง องคุลมาลจึงกลับใจ
องคุลิมาลเห็นพระพุทธเจ้า จึงถือดาบวิ่งไล่ตาม แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร จะวิ่งด้วยความรวดเร็วสักเพียงใด ก็ไม่อาจติดตามพระพุทธเจ้าได้ทัน ครั้นหมดกำลังลงจึงตะโกน “สมณะหยุดก่อนหยุดก่อนสมณะ”
พระพุทธองค์ยังคงเสด็จพระดำเนินต่อไปและได้ตรัสตอบว่า
“เราหยุดแล้ว แต่ท่านนั่นแหละที่ยังไม่หยุด”
อันนี้ทำให้เป็นจุดสงสัยขององคุลิมาล และยังสงสัยต่อว่า เมื่อหยุดแล้วแต่ทำไมท่านยังเดินต่อ
พระพุทธเจ้าจึงอธิบายว่า "ฉันหยุดทำชั่ว แต่เวลาเราขยันทำดี คุณเอาแต่ขยันทำความชั่ว คุณไม่ขยันทำความดีจึงเป็นที่รังเกียจของหมู่สัตว์ทั้งหลาย"
นี่เป็นจุดเบื้องต้น
พอขั้นที่สอง พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า คุณไปไหนมีแต่คนรังเกียจ คนกลัว คนได้รับความทุกข์ทรมาน ฉันไปไหนมีแต่คนสรรเสริญ
คนที่นับถือฉัน นับถือที่ความยุติธรรม
เวลานี้องคุลิมาลต้องการอะไร องคุลิมาลก็ตอบว่า ต้องการนิ้วมือ มนต์ตราต่างๆ
พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า มันไม่ใช่จีรัง สิ่งที่จีรัง คือ เวลานี้คุณเกาะหมาเน่า คุณคิดว่าปลอดภัย ที่จริงแล้วมันไม่ปลอดภัย เกาะสิ่งดีจะปลอดภัยกว่า ในที่สุดยิ่งขึ้นเรือยิ่งปลอดภัยกว่า
ในที่สุดองคุลิมาลอยากขึ้นเรือของพุทธเจ้า จึงตัดสินใจวางดาบ และออกบวช
พระพุทธเจ้าตรัสว่า ก่อนที่จะบวชต้องรับความจริงของกรรม ในเมื่อคนทุกคนยังกลัวภาพอดีตอยู่ เราจะต้องไปสร้างภาพใหม่ ในการที่จะช่วยเหลือบุคคล ในที่สุดเขาก็จะเปลี่ยนใจ มั่นใจว่าเราดีจริง เขาก็จะสาธุ
ใหม่ๆ ออกบิณฑบาต คนเขาก็จะขว้างปาด้วยก้อนหิน เลือดโซ
จนวันหนึ่งไปพบเจอผู้หญิงท้องแก่ แล้วจะคลอด ท่านไปช่วยคลอดทำให้เขารอดชีวิต เขาก็สรรเสริญ และด้วยความดีตรงนี้เขาก็มาตักบาตร คนอื่นเห็นก็มาตักบาตร
พระพุทธเจ้าตรัสยังไง องคุลมาลจึงกลับใจ
องคุลิมาลเห็นพระพุทธเจ้า จึงถือดาบวิ่งไล่ตาม แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร จะวิ่งด้วยความรวดเร็วสักเพียงใด ก็ไม่อาจติดตามพระพุทธเจ้าได้ทัน ครั้นหมดกำลังลงจึงตะโกน “สมณะหยุดก่อนหยุดก่อนสมณะ”
พระพุทธองค์ยังคงเสด็จพระดำเนินต่อไปและได้ตรัสตอบว่า
“เราหยุดแล้ว แต่ท่านนั่นแหละที่ยังไม่หยุด”
อันนี้ทำให้เป็นจุดสงสัยขององคุลิมาล และยังสงสัยต่อว่า เมื่อหยุดแล้วแต่ทำไมท่านยังเดินต่อ
พระพุทธเจ้าจึงอธิบายว่า "ฉันหยุดทำชั่ว แต่เวลาเราขยันทำดี คุณเอาแต่ขยันทำความชั่ว คุณไม่ขยันทำความดีจึงเป็นที่รังเกียจของหมู่สัตว์ทั้งหลาย"
นี่เป็นจุดเบื้องต้น
พอขั้นที่สอง พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า คุณไปไหนมีแต่คนรังเกียจ คนกลัว คนได้รับความทุกข์ทรมาน ฉันไปไหนมีแต่คนสรรเสริญ
คนที่นับถือฉัน นับถือที่ความยุติธรรม
เวลานี้องคุลิมาลต้องการอะไร องคุลิมาลก็ตอบว่า ต้องการนิ้วมือ มนต์ตราต่างๆ
พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า มันไม่ใช่จีรัง สิ่งที่จีรัง คือ เวลานี้คุณเกาะหมาเน่า คุณคิดว่าปลอดภัย ที่จริงแล้วมันไม่ปลอดภัย เกาะสิ่งดีจะปลอดภัยกว่า ในที่สุดยิ่งขึ้นเรือยิ่งปลอดภัยกว่า
ในที่สุดองคุลิมาลอยากขึ้นเรือของพุทธเจ้า จึงตัดสินใจวางดาบ และออกบวช
พระพุทธเจ้าตรัสว่า ก่อนที่จะบวชต้องรับความจริงของกรรม ในเมื่อคนทุกคนยังกลัวภาพอดีตอยู่ เราจะต้องไปสร้างภาพใหม่ ในการที่จะช่วยเหลือบุคคล ในที่สุดเขาก็จะเปลี่ยนใจ มั่นใจว่าเราดีจริง เขาก็จะสาธุ
ใหม่ๆ ออกบิณฑบาต คนเขาก็จะขว้างปาด้วยก้อนหิน เลือดโซ
จนวันหนึ่งไปพบเจอผู้หญิงท้องแก่ แล้วจะคลอด ท่านไปช่วยคลอดทำให้เขารอดชีวิต เขาก็สรรเสริญ และด้วยความดีตรงนี้เขาก็มาตักบาตร คนอื่นเห็นก็มาตักบาตร