คือก่อนหน้านี้เคยได้ยินพี่ที่ทำงานเล่าว่า ลูกคนโต อิจฉาน้อง ที่ยังเป็นเด็กเล็ก มีแย่งของเล่น แอบหยิก หรือ เวลามีใครมาเยี่ยม จะต้องเตี๊ยมกับคนนั้นให้ชมคนพี่ก่อนเสมอ ไม่งั้นจะงอนหนักมาก เราฟังแล้วก็ตลกดี ว่าแบบทำไมพี่คนโตมันนิสัยเสียจังวะ
แต่ตอนหลังก็เพิ่งมารู้ว่า นี่มันปัญหาคลาสสิค เจอได้ทั่วไป ยิ่งเซิจ Google นี่เจอรัวๆ
ก็เลยสงสัยว่าจริงเหรอ ทุกคนที่มีน้องคนเล็ก คนโตจะแสดงอาการแบบนี้เสมอ
ถ้าจริงนี่ ผมค่อนข้างจะเฟลอยู่มาก ว่าแบบ พื้นฐานของมนุษย์ก็คือความเห็นแก่ตัวแค่นั้นเองเหรอ
น้องคนเล็กเพิ่งคลอด หน้าตากำลังขี้เหร่ ตัวกระเปี๊ยก ออกไปทางแคระแกร็นขนาดนั้น ร้องไห้แวๆ
ยังอิจฉาได้เลย มันไม่มีแบบ สัญชาตญาณความเป็นพี่ หรือเป็นหัวหน้าบ้างเลยหรือ ว่าอยากปกป้องผู้น้อย ผู้อ่อนแอกว่า อะไรแบบนั้น แต่กลับมาอิจฉาซะงั้น
เลยสงสัยว่า มีคุณพ่อคุณแม่คนไหน ที่มีลูกสองคน แล้วก็ไม่ต้องพยายามอะไรมาก แต่พี่น้องรักกันดีไหมครับ (แบบไม่ต้องเล่นละคร ชมพี่ก่อน เอาใจพี่ก่อน เตี๊ยมกับแขก ฯลฯ) หรือแบบ บอกลูกคนโตว่า น้องยังเล็ก อ่อนแออยู่ พ่อแม่ต้องดูแลน้องคนเล็กก่อนนะ อะไรแบบนี้ แล้วเขาก็เข้าใจ ไม่งอแง
ขอบคุณครับ
หากมีลูกคนที่สอง ลูกคนโตจะอิจฉาลูกคนเล็กเสมอไปไหมครับ
แต่ตอนหลังก็เพิ่งมารู้ว่า นี่มันปัญหาคลาสสิค เจอได้ทั่วไป ยิ่งเซิจ Google นี่เจอรัวๆ
ก็เลยสงสัยว่าจริงเหรอ ทุกคนที่มีน้องคนเล็ก คนโตจะแสดงอาการแบบนี้เสมอ
ถ้าจริงนี่ ผมค่อนข้างจะเฟลอยู่มาก ว่าแบบ พื้นฐานของมนุษย์ก็คือความเห็นแก่ตัวแค่นั้นเองเหรอ
น้องคนเล็กเพิ่งคลอด หน้าตากำลังขี้เหร่ ตัวกระเปี๊ยก ออกไปทางแคระแกร็นขนาดนั้น ร้องไห้แวๆ
ยังอิจฉาได้เลย มันไม่มีแบบ สัญชาตญาณความเป็นพี่ หรือเป็นหัวหน้าบ้างเลยหรือ ว่าอยากปกป้องผู้น้อย ผู้อ่อนแอกว่า อะไรแบบนั้น แต่กลับมาอิจฉาซะงั้น
เลยสงสัยว่า มีคุณพ่อคุณแม่คนไหน ที่มีลูกสองคน แล้วก็ไม่ต้องพยายามอะไรมาก แต่พี่น้องรักกันดีไหมครับ (แบบไม่ต้องเล่นละคร ชมพี่ก่อน เอาใจพี่ก่อน เตี๊ยมกับแขก ฯลฯ) หรือแบบ บอกลูกคนโตว่า น้องยังเล็ก อ่อนแออยู่ พ่อแม่ต้องดูแลน้องคนเล็กก่อนนะ อะไรแบบนี้ แล้วเขาก็เข้าใจ ไม่งอแง
ขอบคุณครับ