เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ 
เรามักจะถามกับตัวเองเสมอว่าทำไมเราไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจนเหมือนคนอื่นเขาบ้าง
เราไม่รู้ว่าเราอยากทำงานอะไร อาชีพอะไรที่เราชอบ
สิ่งที่เราเรียนมาไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่เราไม่ชอบ
เรามักจะถามกับตัวเองอยู่เสมอ อะไรกันนะที่เราอยากทำมันจริงๆ อะไรกันนะที่เรารู้สึกชอบมัน
แต่เรายังหาคำตอบของมันไม่เจอ
เราจึงมักจะรู้สึกว่าตัวเองเหมือนกับสีเทา ที่ก่ำกึ่งระหว่างสีดำ กับ สีขาว สีอะไรกันนะที่มันคือสีของเรา 
แต่เราก็เชื่อว่าสักวันเราจะหามันเจอได้แน่ๆ 

เราเชื่อว่ามีคนเป็นเหมือนเราที่รู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนกับสีเทาอยู่ตอนนี้ รู้สึกเป็นคนไม่เอาไหนเอาซะเลย เรียนจบมาแล้วแต่ยังไม่รู้จะทำอะไร เริ่มต้นจากตรงไหน แต่ไม่เป็นไรนะคะ คุณยังมีเราที่เป็นสีเทาเป็นเพื่อนคุณ
เราขอเป็นกำลังใจให้เด็กจบใหม่ทุกคนในยุคที่เศรษฐกิจก็แสนจะย่ำแย่ แถมยังมีโรคระบาดอีก 
สู้ๆค่ะ